Αρχική Επείγουσες ρυθμίσεις των Υπουργείων Εσωτερικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Ψηφιακής Διακυβέρνησης και ΤουρισμούΆρθρο 64Σχόλιο του χρήστη Συσπείρωση Πανεπιστημιακών | 31 Ιουλίου 2019, 11:31
  • Σχόλιο του χρήστη 'Συσπείρωση Πανεπιστημιακών' | 31 Ιουλίου 2019, 11:31

    ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ Η Συσπείρωση Πανεπιστημιακών είναι αντίθετη στην κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου για τους παρακάτω λόγους: 1. ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΗ. Το τελευταίο διάστημα παράγονται και αναπαράγονται με ιδιαίτερη ένταση γενικεύσεις «περί διάχυτης βίας και ανομίας στα ΑΕΙ» οι οποίες συλλήβδην αναφερόμενες σε όλα τα πανεπιστήμια είναι τουλάχιστον άδικες και προσβλητικές για την ακαδημαϊκή κοινότητα. Από τα 24 πανεπιστήμια, σε ελάχιστα στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη κυρίως παρατηρούνται κρούσματα παραβατικότητας (χρήση ναρκωτικών), ανομίας (διακίνηση ναρκωτικών, παραεμπόριο) και βίας (κλοπές, ληστείες) συνήθως από άτομα που δεν έχουν σχέση με το πανεπιστήμιο. Δηλαδή το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως σε μεγάλα αστικά κέντρα, όπου τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα είναι πιο έντονα και η παραβατικότητα συχνότερη, είτε μέσα είτε έξω από το χώρο του πανεπιστημίου. 2. ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ. Το άσυλο δεν συνδέεται με την παραβατικότητα/εγκληματικότητα και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί αιτία αυτής. Για όλες τις παραπάνω κακουργηματικές ενέργειες ο ισχύων νόμος (4485/2017) για το άσυλο όχι μόνο δεν εμποδίζει τη δημόσια δύναμη να παρέμβει αυτεπάγγελτα, αλλά απεναντίας το προβλέπει ξεκάθαρα. Άλλωστε, έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές επιτυχείς επιχειρήσεις της δημόσιας δύναμης εντός του πανεπιστημίου, όμως αυτές είναι σποραδικές. Για πλημμελήματα, όταν υπάρχει η βούληση των πρυτανικών αρχών και ενημέρωση της αστυνομίας, αυτή δεν μπορεί παρά να επέμβει. Το αναφερόμενο επιχείρημα της «δυσκολίας επικοινωνίας και συντονισμού» μεταξύ πανεπιστημιακών αρχών και αστυνομίας για επέμβαση σε περιπτώσεις που διαπράττονται πλημμελήματα, δεν μπορεί να αποτελεί σοβαρό λόγο για την κατάργηση του ασύλου. 3. ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ. Η επίκληση του ισχύοντα νόμου περί πανεπιστημιακού ασύλου, ως δήθεν ανασταλτικού παράγοντα για την επέμβαση της δημόσιας δύναμης, δεν έχει καμία απολύτως βάση και έχει καταρριφθεί από την ίδια την πραγματικότητα. Από την ψήφιση του νόμου 4009/2011 που κατήργησε το πανεπιστημιακό άσυλο έως και το νόμο 4485/2017 που ουσιαστικά επανέφερε τον ορισμό του ασύλου (όπως περίπου αυτός είχε διατυπωθεί στον νόμο 3549/2007), υπήρξε εύλογο χρονικό διάστημα ετών, κατά το οποίο η παραβατικότητα δεν μειώθηκε εντός του πανεπιστημίου. Τα πανεπιστήμια δεν μπορούν να μετατραπούν σε κλειστά φρούρια αποκομμένα από την υπόλοιπη κοινωνία, αλλά να είναι προσβάσιμα στους πολίτες, καθώς αυτά αποτελούν κομμάτι της κοινωνικής ζωής και του ιστού της πόλης. 4. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ. Η κατάργηση του νόμου για το άσυλο, είναι αντιστρεπτή. Όπως είχε καταργηθεί το 2011 και επανήλθε το 2017, έτσι εάν τώρα καταργηθεί μπορεί να επανέλθει από μια επόμενη κυβέρνηση. Μη αντιστρεπτές όμως μπορεί να είναι οι συνέπειες που θα επιφέρει η κατάργηση του νόμου για το άσυλο στις ακαδημαϊκές κοινότητες των πανεπιστημίων. Στη συμβίωσή μας μέσα στα Ιδρύματα, στις σχέσεις μεταξύ καθηγητών-φοιτητών, φοιτητών και καθηγητών μεταξύ τους, στην εμπιστοσύνη των πολιτών ως προς τον ρόλο του πανεπιστημίου. Ας μην ξεχνάμε τον ιστορικά πρωτοποριακό ρόλο που πάντα είχαν οι πανεπιστημιακοί χώροι στην εκκόλαψη νέων ιδεών, κινημάτων και εν τέλει στην κοινωνική πρόοδο. 5. ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ. Οι πανεπιστημιακές αρχές των Ιδρυμάτων, οι συνάδελφοι καθηγητές, το προσωπικό και οι φοιτητές πρέπει να εξετάσουν το θέμα του ασύλου με ορθολογισμό, ψυχραιμία, νηφαλιότητα, σωφροσύνη και διορατικότητα, όπως επιτάσσει ο ακαδημαϊκός ρόλος τους. Το ίδιο ακριβώς προσδοκούμε κι από την κυβέρνηση, όπως επιτάσσει η θέση ευθύνης της. Τα σύνθετα ζητήματα απαιτούν σύνθετες προσεγγίσεις. Να αξιοποιηθεί το πόρισμα της Επιτροπής «Παρασκευόπουλου» για την ακαδημαϊκή ελευθερία και ειρήνη στα Πανεπιστήμια, το οποίο συνέταξαν Πανεπιστημιακοί Καθηγητές, Πρυτάνεις και Αντιπρυτάνεις, εκπρόσωποι της Εισαγγελίας, εκπρόσωποι της Αστυνομίας και ειδικοί επί των θεμάτων παραβατικότητας. Η ακαδημαϊκή κοινότητα έχει το δικό της χρέος να υπερασπιστεί το άσυλο ως διαχρονική κατάκτηση και αξία, ως κομμάτι του ίδιου του εαυτού της. Εάν κληθεί η αστυνομία να επιλύσει δια της καταστολής ακαδημαϊκά θέματα και ζητήματα σχέσεων με φοιτητές και συναδέλφους, τότε μάλλον έχουμε αποτύχει ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και ως δημοκρατικοί πολίτες. Ο θεσμός του πανεπιστημιακού ασύλου δεν είναι ιστορικό απολίθωμα. Απεναντίας, ως σύμβολο δημοκρατίας είναι ιστορικά συνυφασμένος με την ακαδημαϊκή ελευθερία και τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες. Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και οι φοιτητές αυτήν την ιστορικότητα μεταφέρουν, αποτελούν συνέχεια της και είναι χρέος τους να τη διαφυλάττουν για να την παραδώσουν ακέραιη στις επόμενες γενιές. Η προαναγγελθείσα κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου θα διαταράξει την ακαδημαϊκή ειρήνη στα Ιδρύματα, θα διχάσει και θα αναστατώσει την πανεπιστημιακή κοινότητα. Ζητούμε να μην καταργηθεί το ισχύον νομικό πλαίσιο προστασίας του πανεπιστημιακού ασύλου, αφού διασφαλίζει την ακαδημαϊκή ελευθερία, παρέχοντας παράλληλα στη δημόσια δύναμη και στις Πρυτανικές Αρχές εκείνους τους βαθμούς ελευθερίας, ώστε να μπορούν να επεμβαίνουν όταν διαπιστώνονται κακουργηματικές πράξεις ή πλημμελήματα. Καλούμε το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας να υπερασπιστεί το πανεπιστημιακό άσυλο, ως μια εμβληματική κατάκτηση του δημόσιου και δημοκρατικού πανεπιστημίου. 30 Ιουλίου 2019