Αρχική Εκλογή ΒουλευτώνΆρθρο 01 – Τροποποίηση άρθρου 99 του π.δ. 26/2012 (Α’ 57)Σχόλιο του χρήστη Σωκράτης Κουρτσίδης | 11 Ιανουαρίου 2020, 10:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σωκράτης Κουρτσίδης' | 11 Ιανουαρίου 2020, 10:40

    Δεν συμφωνώ με το "μπόνους" των εδρών στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Πιστεύω ότι είναι οπισθοδρόμηση για τη χώρα μας να εφαρμόζει νόμους πέρα της απλής αναλογικής, τη στιγμή μάλιστα όπου αυτή εφαρμόζεται επιτυχώς στην Ευρώπη. Στη Γερμανία π.χ. τα μεγάλα κόμματα συζητούν μήνες ολόκληρους μέχρι να συγκροτήσουν κυβερνήσεις, είτε αυτές είναι κρατιδιακές είτε είναι ομοσπονδιακές. Αυτή η διαδικασία είναι φυσιολογική για τη δημοκρατία. Έχουμε περισσότερο ανάγκη ως λαός να μάθουμε να συζητάμε μεταξύ μας και που και που να "βάζουμε νερό στο κρασί μας" για τα σημαντικά ζητήματα της κοινωνίας μας. Ο αμοιβαίος συμβιβασμός είναι σημαντικό στοιχείο της δημοκρατίας, το οποίο το αποστερούμε από αυτήν όταν το κόμμα με το μεγαλύτερο ποσοστό καταντάει να γίνεται και το "πλειοψηφικό", δίχως να έχει στην πραγματικότητα την πλειοψηφία. Εξάλλου, αυτή είναι και η βασική αρχή της δημοκρατίας. Η πλειοψηφιά του λαού κυβερνάει, σεβόμενη πάντα τη μειοψηφία και τις μειονότητες. Είναι, λοιπόν, αντίρροπο προς τη δημοκρατία να δεχόμαστε το γεγονός, ένα κόμμα με ποσοστό του 40% να φτάνει να έχει την κυβερνητική πλειοψηφία, χωρίς τη συνέναιση του υπόλοιπου 60%. Στην πράξη φαίνεται ότι δεν έχουμε πραγματική δημοκρατία, αλλά κάτι ανάμεσα στην πραγματική δημοκρατία και στη βασιλεία, υπό μορφή "πρωθυπουργοκρατίας". Ακόμα και το επιχείρημα να σχηματιστεί σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά τις εκλογές μια σταθερή κυβέρνηση είναι άστοχο, παραπλανητικό και αβάσιμο. Υπάρχουν πάμπολα παραδείγματα πολλών χωρών στις οποίες χρειάστηκε μεγάλο χρονικό διάστημα για να σχηματιστεί κυβέρνηση, χωρίς αυτό να επηρεάσει ουσιαστικά τη σταθερότητα τους. Το Βέλγιο υφίσταται ακόμα ως κράτος και η Γερμανία συνεχίζει να είναι δυνατή. Ακόμα και η χώρας μας το καλοκαίρι του 2012 υπό την υπηρεσιακή κυβέρνηση του κ. Πικραμένου έχει ένα καλό παράδειγμα να επιδείξει. Επομένως, αυτό που χρειαζόμαστε είναι έναν εκλογικό νόμο με απλή αναλογική. Επιπλέον, θα πρότεινα να γίνει η ψήφος υποχρεωτική για όλους τους πολίτες με την εφαρμογή επιστολικής ψήφου και τη δυνατότητα τα λευκά ψηφοδέλτια να μην προσμετρούνται αυτόματα στα άλλα κόμματα. Μαζί με αυτό χρειαζόμαστε μαθήματα "δημοκρατικής επιμόρφωσης" μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης και μέσω πολιτικών πρωτοβουλιών. Πάρα πολλοί πολίτες δεν γνωρίζουν καν τις έννοιες του διαλόγου και της αμοιβαίας λύσης και δεν έχουν καλλιεργήσει την κοινωνική τους νοημοσύνη μέσα από την ενασχόληση στα κοινά με πρώτιστο γνώμονα την κοινωνία και όχι το προσωπικό συμφέρον. Αν θέλουμε σταθερότητα και πραγματική δημοκρατία, τα παραπάνω είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι για την επίτευξή της.