• Σχόλιο του χρήστη 'Σκίννερ Ανδρέας-Γεώργιος' | 12 Ιανουαρίου 2020, 23:47

    1. Ορισμός δημοκρατίας και οι ρόλοι της κυβέρνησης και των εκλογών σε αυτή: α) Σύνταγμα της Ελλάδας, Άρθρο 1: «1. Tο πολίτευμα της Ελλάδας είναι [...] Δημοκρατία.» β) δημοκρατία, η: από τα «δῆμος» και «κρατέω, -ῶ» (έκ του «κράτος»), δηλαδή όταν η ισχύς βρίσκεται στα χέρια του λαού. Συγκεκριμένα στην πολιτική η ισχύς εκφράζεται με τη λήψη αποφάσεων. Με την κατάληξη «-ία», δηλώνεται μία κατάσταση, συγκεκριμένα επί του θέματος ένα πολίτευμα. Συνεπώς δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η λήψη αποφάσεων βρίσκεται στα χέρια του λαού, του συνόλου, δηλαδή, των ανθρώπων. γ) Σε ένα κράτος με 10 εκατομμύρια ανθρώπων είναι δύσκολο να εφαρμοστεί λήψη αποφάσεων από το σύνολο του λαού. Για αυτό οι αποφάσεις λαμβάνονται από μικρότερο αριθμό ανθρώπων, συγκεκριμένα μεταξύ 200 και 300. Αυτοί επιλέγονται από τον λαό και τον εκπροσωπούν, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει δημοκρατία. δ) Οι εκπρόσωποι αυτοί επιλέγονται μέσω λαϊκής ψηφοφορίας. Η εκπροσώπηση αντικατοπτρίζει την ψηφοφορία, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει δημοκρατία. ε) Στην ψηφοφορία κάθε άνθρωπος έχει μία ψήφο, ίση σε αξία με την ψήφο όλων των υπολοίπων. Αυτή η ισότητα μεταξύ ψηφοφόρων, δηλαδή ισότητα στην ισχύ και στη λήψη αποφάσεων μεταξύ του συνόλου των ανθρώπων, επιβάλλεται, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει δημοκρατία. ς) Κάθε ψήφος έχει, λοιπόν, ίσο αντίκρισμα με κάθε άλλη ψήφο, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει δημοκρατία. ζ) Στην πράξη, αυτό σημαίνει πως το 50% των ψήφων έχει ανάλογο αντίκρισμα 50% της εκπροσώπησης• ομοίως το 20% σημαίνει 20% και το 1%, 1%, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει δημοκρατία. 2. Το Σχέδιο Νόμου «Εκλογή Βουλευτών» σε σχέση με τη δημοκρατία: α) Με εξαίρεση του 2012 και του 2015, η οποίες διεξήχθησαν εν μέσω σφοδρότατης πολιτικής κρίσης, όλες οι εκλογές της μεταπολίτευσης έχουν αναδείξει πρώτο κόμμα με ποσοστό γύρω στο 40%, το οποίο στο Σχέδιο Νόμου αυτό σημαίνει «μπόνους» 50 εδρών, όπως ακριβώς υπήρξε και πριν τον νόμο 4406/2016. Στην πράξη, σε συνθήκες κανονικότητας, το κλιμακωτό «μπόνους» δεν θα διαφέρει καθόλου από το πάγιο «μπόνους» των 50 εδρών. β) Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπόψη την πιο πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση, έχουμε τα εξής στοιχεία: β.i) Στην περίπτωση της Ν.Δ. το 39,85% της ψήφου αντιστοιχεί σε 158 έδρες (το 52,67% των εδρών). β.ii) Στην περίπτωση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. το 31,53% της ψήφου αντιστοιχεί σε 86 έδρες (το 28,67% των εδρών). β.iii) Στην περίπτωση του Μέ.Ρ.Α.25 το 3,44% της ψήφου αντιστοιχεί σε 9 έδρες (το 3% των εδρών). γ) Αυτή η έλλειψη αναλογικότητας, διατυπώνεται ως εξής, με υποθετική αναλογία 100% της εκπροσώπησης με 100% της ψήφου, όπου προκύπτει πως κάθε ψήφος έχει αξία 1: γ.i) Στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας κάθε ψήφος έχει αξία 1,3. γ.ii) Στην περίπτωση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κάθε ψήφος έχει αξία 0,9. γ.iii) Στην περίπτωση του Μέ.Ρ.Α.25 κάθε ψήφος έχει αξία 0,8. δ) Προκύπτει, λοιπόν, ότι η ψήφος στο πρώτο κόμμα έχει μεγαλύτερη αξία από τις υπόλοιπες. Εφόσον οι ψήφοι δεν είναι ισάξιες, δεν υπάρχει δημοκρατία. Το εκλογικό σύστημα που προτείνεται επιβραβεύει την συμμετοχή στη μεγαλύτερη μάζα και τιμωρεί τη συμμετοχή σε κάθε άλλη ομάδα, πράγμα άδικο και αντιδημοκρατικό. Εφόσον το σύστημα είναι αντιδημοκρατικό, το σχέδιο νόμου είναι πιθανώς αντισυνταγματικό. ε) Το σχέδιο νόμου επιτρέπει επίσης σε μειοψηφίες να αποκτούν εξουσία επί της πλειοψηφίας, το οποίο δεν αποτελεί δημοκρατία αλλά διευρυμένη ολιγαρχία. Κυβέρνηση που βρίσκει απέναντί της την πλειοψηφία των ψηφοφόρων δεν αποτελεί μετουσίωση της λαϊκής κυριαρχίας, ούτε αποτελεί στην ουσία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και εξ ου δεν αποτελεί νόμιμη κυβέρνηση. ς) Εγείρεται το ζήτημα της κυβερνησιμότητας. Στην ουσία, η κυβέρνηση προσπαθεί να εγγυηθεί την ανάδειξη αυτοδύναμης κυβέρνησης, η οποία προβάλλεται ως κάτι αγαθό. Όμως στην ουσία μία αυτοδύναμη κυβέρνηση λαμβάνει το ελεύθερο να πράττει ό,τι θέλει η ίδια, χωρίς να λάβει υπόψη τυχόν διαφωνίες. Τέτοια «επιβολή» της πλειοψηφίας είναι επικίνδυνη και δυνάμει αντιδημοκρατική, πόσο μάλλον τυχόν «επιβολή» μειοψηφίας τινός. ζ) Η ισχύς ανήκει στον λαό και όχι σε κάποια μερίδα αυτού, και ας αποτελεί την πλειοψηφία, οπότε οι ισχυρές, αυτοδύναμες κυβερνήσεις δεν είναι ούτε κάτι δημοκρατικό, ούτε κάτι αγαθό. Στόχος μίας εκλογικής αναμέτρησης και της συνολικής εκλογικής διαδικασίας πρέπει να είναι η εκπροσώπηση του λαού, ώστε να υπάρχει δημοκρατία, και σε κανέναν λόγο δεν πρέπει να είναι η νίκη και η επιβολή στους άλλους. Στόχος, λοιπόν, δεν πρέπει να είναι οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις, αλλά οι αντιπροσωπευτικές Βουλές, οι οποίες θα εμπιστεύονται αντιπροσωπευτικές κυβερνήσεις που θα παράγουν αντιπροσωπευτικό έργο, το οποίο αποτελεί επιθυμία του λαού και συμφέρον του. η) Συμπέρασμα: Το άρθρο 1 του παρόντος Σχεδίου Νόμου είναι αντιδημοκρατικό, πιθανώς αντισυνταγματικό, κινείται σε λάθος κατεύθυνση και προτείνεται, βάσει της άνωθι επιχειρηματολογίας, να μην κατατεθεί.