• Σχόλιο του χρήστη 'Πεταλάκης Κών/νος' | 13 Νοεμβρίου 2009, 11:46

    Το κριτήριο της συνέντευξης δεν πρέπει να καταργηθεί αλλά να τροποποιηθεί. Η συνέντευξη αποτελεί απαραίτητο στοιχείο αξιολόγησης της καταλληλότητας του προφιλ ενός εργαζομένου για μια θέση. Δε μπορεί για παράδειγμα να προσλαμβάνονται βάσει τυπικών προσόντων και μόνο, άνθρωποι με ψυχολογικά προβλήματα, ή να προσλαμβάνονται για παράδειγμα ως εκπαιδευτικοί, άνθρωποι που δεν έχουν πάθος και όρεξη να διδάξουν, αλλά βλέπουν την πρόσληψή τους ως μια ευκαιρία να "αράξουν" στο δημόσιο, με τα γνωστά αποτελέσματα στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης στο Ελληνικό σχολείο. Η συνέντευξη θα πρέπει να γίνεται από τον ΑΣΕΠ και μάλιστα θα πρέπει να γίνεται από 2 άτομα. Έναν Δ/ντή της υπηρεσίας που θα προσληφθεί ο υποψήφιος και έναν ψυχολόγο. Ο πρώτος θα αξιολογεί το επαγγελματικό προφιλ και ο άλλος το ψυχολογικό προφιλ του υποψήφιου. Η συνέντευξη θα πρέπει να έχει βαρύνουσα σημασία στην πρόσληψη. Επίσης, θεωρώ ότι οι εξετάσεις του ΑΣΕΠ, οι οποίες προβλέπουν εξέταση σε ένα πλήθος γνωστικών αντικειμένων, λειτουργούν προς όφελος των μη εργαζομένων και των εχόντων τη δυνατότητα και το χρόνο να πληρώσουν φροντιστήρια προετοιμασίας. Δεν είναι τυχαίο ότι γύρω από τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ, έχει χτιστεί μια ολόκληρη βιομηχανία προετοιμασίας, ανάλογη των πανελλαδικών εξετάσεων. Αυτού του είδους οι πολυεξετάσεις σε πλήθος μαθημάτων, για τα οποία ο υποψήφιος έχει ήδη πιστοποιηθεί από τη λήψη του πτυχίου του λειτουργεί σε βάρος, από πλευράς ίσων ευκαιριών, των ήδη εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι δεν έχουν το ελεύθερο χρόνο να προετοιμαστούν κατάλληλα για να αποδείξουν την ικανότητά τους να περάσουν εξετάσεις που έχουν ήδη δώσει και επιτύχει σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Προτείνω αντί των εξετάσεων σε γνωστικά αντικείμενα που αφορούν την πανεπιστημιακή εκπαίδευση του υποψήφιο, να λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός πτυχίου, και οι εξετάσεις του ΑΣΕΠ να αντικατασταθούν από ψυχομετρικά τεστ, τα οποία δεν χρειάζονται χρόνο προετοιμασίας και αξιολογούν την ικανότητα σκέψης και κρίσης του υποψήφιου και όχι την παπαγαλία και τη στείρα απομνημόνευση. Ένα τελευταίο σχόλιο, ως προς τη μοριοδότηση των πτυχίων και τη σημασία της συνέντευξης. Καλά τα τυπικά προσόντα, αλλά θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ουσία και όχι ο τύπος. Γι αυτό θα πρέπει να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα ο χρόνος εργασιακής εμπειρίας του υποψήφιου σε αντικείμενο συναφές με τη δημόσια θέση για την οποία προορίζεται. Ευχαριστώ