• Σχόλιο του χρήστη 'Π.Π.' | 12 Μαΐου 2021, 02:19

    Στον βαθμό που το έργο κάθε υπηρεσίας και, ενδεχομένως, κάθε εργαζομένου έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά (όσον αφορά στην επαφή με το κοινό κ.ο.κ.) και ενδέχεται να εκτελείται περισσότερο ή λιγότερο καλά με τηλεργασία, ο ενιαίος ορισμός ποσοστώσεως και χρονικού περιορισμού ξενίζει. Αν ο εργαζόμενος αποδεδειγμένα αποδίδει και η φύση της εργασίας το επιτρέπει, γιατί να μην επεκταθεί; Η τηλεργασία εκτιμάται ότι θα έχει επιπτώσεις σε παραγωγικότητα, εξοικονόμηση χρόνου, κυκλοφορική συμφόρηση/στάθμευση/περιβάλλον και άλλα, οπότε ίσως θα ήταν σκόπιμο να αξιοποιηθεί στο μέγιστο δυνατό. Υπό αυτό το πρίσμα, εφόσον ο νόμος για την τηλεργασία περάσει και η τηλεργασία σύντομα αρχίσει να εφαρμόζεται μαζικά, θα είναι δυνατή η παραγωγή συναφών στατιστικών ώστε να διερευνηθεί πιο συστηματικά: Με άλλα λόγια, θα μπορεί να μετρηθεί επιστημονικά αν/πόσο εισφέρει και εν συνεχεία (λ.χ., σε ένα έτος, ας οριστεί το πότε στην εισήγηση του νόμου) να επαν-οριστεί η ποσόστωση και ο χρονικός περιορισμός πιο τεκμηριωμένα, αναλόγως της φύσεως της εκτελουμένης εργασίας ως εκεί που συμβάλλει θετικά στην παραγωγή/ανάπτυξη και εξυπηρετεί. Υπάρχουν επιστημονικοί φορείς που μπορούν να διενεργήσουν την ανωτέρω ανάλυση και να κάνουν πρόσθετες χρήσιμες προτάσεις βάσει της βιβλιογραφίας.