Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 5 Υποχρεώσεις ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάςΣχόλιο του χρήστη Σγουράκης Δημήτρης | 14 Μαΐου 2021, 22:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σγουράκης Δημήτρης' | 14 Μαΐου 2021, 22:57

    Αφήνω εδώ κάποια στοιχεία για το τι είναι στείρωση που λένε οι δήθεν φιλόζωοι ότι δεν είναι ακρωτηριασμός...κ έπισης τις πιθανές επιπλοκες που για τους ίδιους συμβάλλουν στην ευζωία! Να μας πουν τι είδους φιλόζωοι είναι κ επιθυμούν κάτι τέτοιο κ επίσης ποιος θα μπλέκει αν έχουμε επιπλοκες στα σκυλιά! Δηλαδή αν έχω έχω σοβαρή επιπλοκή κατά την στείρωση του υγιέστατου σκύλου μου ποιον θα τρέχω στα δικαστήρια ! ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ Η ΩΕ περιλαμβάνει την αφαίρεση των ωοθηκών ενώ η ΩΗΕ την αφαίρεση των ωοθηκών και της μήτρας. Ακόμη και όταν η επέμβαση διενεργείται σε ζώα χωρίς προβλήματα υγείας, συστήνεται να διενεργείται προεγχειρητικός έλεγχος ο οποίος περιλαμβάνει τη λήψη ιστορικού, την κλινική εξέταση και ίσως τον εργαστηριακό έλεγχο βασικών αιματολογικών και βιοχημικών παραμέτρων. Ενδελεχής προεγχειρητικός εργαστηριακός έλεγχος συστήνεται σε ζώα με προβλήματα υγείας. Αυτός μπορεί να περιλαμβάνει αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις, ακτινογραφίες, υπερηχοτομογραφικό έλεγχο κοιλίας ή και αξονική τομογραφία ανάλογα με το πρόβλημα υγείας του ζώου. Η χειρουγική τομή γίνεται στη μέση γραμμή και είναι τόσο μεγάλη όσο χρειάζεται ώστε να αφαιρεθούν τα γεννητικά όργανα. Σπάνια, κάποιοι προτιμούν να διενεργούν δύο τομές στα πλάγια κοιλιακά τοιχώματα. Πριν τη χειρουργική επέμβαση συστήνεται νηστεία για τουλάχιστον 6 ώρες. ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ Οι επιπλοκές της στείρωσης του θηλυκού σκύλου, αν και σπάνιες, μπορεί να είναι από ήπιες έως πολύ σοβαρές: Αυτοτραυματισμός της χειρουργικής τομής μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή, αιμάτωμα ή και διάσπαση του χειρουργικού τραύματος. Κάποιες φορές κάτω από τη χειρουργική τομή συγκεντρώνεται μικρή ποσότητα υγρού το οποίο, συνήθως, υποχωρεί χωρίς καμία παρέμβαση. Αιμορραγία μπορεί να σημειωθεί μετά τη χειρουργική επέμβαση είτε επειδή οι απολινώσεις των μεγάλων αγγείων δεν τοποθετήθηκαν σωστά κατά τη διάρκεια της επέμβασης είτε γιατί μετακινήθηκαν μετά την τοποθέτησή τους ή επειδή το ζώο πάσχει από κάποια διαταραχή της πήξης του αίματος. Δυσκολία στην τοποθέτηση των απολινώσεων μπορεί να σημειωθεί σε ζώα με βαθύ θώρακα που πάσχουν από παχυσαρκία. Αιμορραγία μπορεί να σημειωθεί κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, κυρίως σε ζώα που βρίσκονται σε οίστρο. Όπως σε όλες τις ενδοκοιλιακές επεμβάσεις, είναι πιθανό να διασπαστεί το χειρουργικό τραύμα με αποτέλεσμα τη δημιουργία κοιλιοκήλης. Αυτή η επιπλοκή είναι ιδιαίτερα συχνή σε ζώα των οποίων η δραστηριότητα δεν περιορίζεται μετά την επέμβαση. Κάποιες φορές είναι δυνατό να παραμείνει ένα τμήμα της μίας ή και των δύο ωοθηκών στην κοιλιακή κοιλότητα με αποτέλεσμα το ζώο να εκδηλώνει αναπαραγωγικούς κύκλους και μετά τη στείρωση. Αν διενεργήθηκε ωοθηκυστερεκτομή, είναι πιθανό το μικρό τμήμα της μήτρας που παρέμεινε στην κοιλιακή χώρα (κολώβομα της μήτρας) να υποστεί μόλυνση (πυομήτρα) στο μέλλον, ιδίως αν ένα τμήμα της μίας ή και των δυο ωοθηκών δεν αφαιρέθηκε.