• Σχόλιο του χρήστη 'Ηρακλής Μητακίδης' | 20 Μαΐου 2021, 02:54

    ΘΕΜΑ: ΄΄Σήμανση, καταγραφή, εμβολιασμός, στείρωση αδέσποτων και αριθμητική διαμονή ζώων σε κατοικίες.΄΄ Κύριες - Κύριοι. Θα ήθελα να καταθέσω την εμπειρία μου. Το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων στις περιφέρειες εξακολουθεί να υφίσταται και ο αριθμός των ζώων βαίνει διαρκώς αυξανόμενος. Όλοι μάλιστα παρατηρούμε ότι λόγω της οικονομικής ύφεσης εγκαταλείπονται ζώα ως εξιλαστήρια θύματα αυτής και βρίσκονται μόνα τους να επιβιώνουν δίχως να φταίνε τα ίδια. Οι δομές στην χώρα μας δυστυχώς έχουν απόσταση από άλλες πιο ανεπτυγμένων χωρών στον τομέα της προστασίας των ζώων όπως είναι οι (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Κοινοπολιτείες του Ηνωμένου Βασιλείου Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία κ.λ.π.) όπως καταφύγια ζώων, αστυνομία ζώων όπως οι επιθεωρητές RSPCA inspector (Αυστραλία) που διορίζονται από την πολιτεία με σκοπό να διερευνούν αδικήματα κατά των ζώων με ποικίλες αρμοδιότητες. Οι επιθεωρητές είναι εξουσιοδοτημένοι να αδράξουν ζώα, να επιδιώξουν να επιλύσουν θέματα καλής διαβίωσης των ζώων, μέσω της παροχής εκπαίδευσης και συμβουλών η να εκδίδουν κατευθύνσεις κοινωνικής πρόνοιας / ανακοινώσεις ή μέτρα επιβολής όπως κατάσχεση αποδεικτικών στοιχείων των αδικημάτων σκληρότητας των ζώων ή κατάσχεση των ζώων και την έναρξη των διώξεων βάσει της νομοθεσίας, όπου ορίζεται για σοβαρές περιπτώσεις κακομεταχείρισης ζώων. Οργανώνονται δράσεις σε τοπικές κοινότητες σχεδόν κάθε μήνα σε μητροπολιτικά πάρκα με σκοπό την ενημέρωση των ιδιοκτητών (το πρόβλημα των αδέσποτων το έχουνε λύσει) πως να είναι υπεύθυνοι σε προβλήματα των ζώων καθώς και συμβουλών, ακόμη δωρεάν τροφές για οικογένειες με οικονομική ανάγκη και check-ups. Όπως προανέφερα και όπως αντιλαμβάνεστε υπάρχει απόσταση να διανύσουμε. Το δικαίωμα της ευζωίας των ζώων στην χώρα μας είναι πρόβλημα και θα λυθεί όταν εναρμονιστούμε και εμείς αναλόγως. Λόγω ελλείψεων των ανωτέρω υπάρχει δυσαρμονία μεταξύ κατοίκων – ζώων, όπως παραπόνων, καταγγελιών, όπως και ενίοτε καταστάσεων δηλητηριάσεων. Σε μεγάλο μέρος των μεγαλύτερων ιδίως ηλικιών και δη γηγενών κατοίκων παρατηρούμε ότι δεν διέπετε από αισθήματα ζωοφιλίας και κάποιες φορές περνάει και σε νεότερα μέλη της οικογενείας τους διότι γαλουχήθηκαν να έχουν τα ζώα ως εργαλεία για τις κτηνοτροφικές εργασίες τους και όχι ως ζώα συντροφιάς. Μάλιστα από πληροφόρηση, τα παλαιότερα χρόνια οι αρχές περνούσαν από τα χωριά με μεγάφωνα και έλεγαν στους κατοίκους να μαζέψουν τα οικόσιτα ζώα τους γιατί την επόμενη θα έβαζαν φόλες για να μειώσουν τον πληθυσμό των αδέσποτων. Θυμάμαι ήμουν παιδί όταν είδα στην τηλεόραση στις ειδήσεις που οι αρχές σε γειτονική χώρα με τουφέκια σκότωναν επιτόπου τα αδέσποτα και τα φόρτωναν σε φορτηγό. Πριν τρία χρόνια μεγάλο Σάββατο του 2018 όταν όλοι οι χριστιανοί ήταν στην εκκλησία, κάποιος έδωσε φόλα σε τρία σκυλιά. Το τέταρτο τη γλύτωσε στο παραπέντε. Αποτρόπαια πράξη ενός χριστιανού που διάλεξε τη μέρα της αναστάσεως του Θεανθρώπου να ταΐσει θάνατο σε τρία πλάσματα που το μόνο έγκλημα που έκαναν ήταν να εμπιστευθούν αυτό τον άνθρωπο που τα τάισε γιατί πεινούσαν. Σήμερα οι κυβερνώντες και η πολιτική αλλά και η πολιτειακή ηγεσία είναι φιλόζωοι και προσπαθούν να αλλάξουν αυτή τη ριζωμένη νοοτροπία ετών με σκλήρυνση του ποινικού κώδικα έπειτα από αποτρόπαιες πράξεις που βιώνουμε ενίοτε ως κοινωνία αλλά αυτά τα φαινόμενα κατά την άποψή μου δύσκολα θα εκλείψουν. Υπάρχουν εστίες του προβλήματος. Μια από αυτές τις εστίες είναι όπου υπάρχουν χωματερές. Εκεί υπάρχουν αδέσποτα ζώα τα οποία προσπαθούν να τραφούν από τα απορρίμματα. Υπάρχουν μάλιστα φιλόζωοι οι οποίοι τα πηγαίνουν και τροφή. Μια άλλη εστιάζεται σε μερίδα κτηνοτροφικών μονάδων και λέω μερίδα γιατί δεν είναι όλες έτσι. Υπάρχουν μονάδες που τις επισκέπτεται κτηνίατρος κάθε εβδομάδα και επιβλέπει εκτός από τα αμνοερίφια ή τα βοοειδή και τα σκυλιά τους. Στις μικρότερες όμως υπάρχει μη ελεγχόμενη αναπαραγωγή ζώων, με αποτέλεσμα αυτά να μην μπορούν να τραφούν και να αναζητούν τροφή μέσα στους οικισμούς. Απογευματινή ώρα βρέθηκα στα όρια του οικισμού αντικρίζοντας το εξής θέαμα. Ήταν δεκαοκτώ σκυλιά συγκεκριμένου κτηνοτρόφου και όση ώρα αυτός βοσκούσε το κοπάδι του στην απέναντι πλαγιά, αυτά είχαν βγάλει σακούλες σκουπιδιών από τους κάδους απορριμμάτων και έτρωγαν. Αναρωτιέστε τι τα θέλουν τόσα σκυλιά. Και εγώ. Κάποιες φορές μεταμεσονύχτιες ώρες παρατηρείται σχηματισμός αγέλης (λόγω θηλυκού το οποίο βρίσκεται σε οίστρο) με επιθέσεις μεταξύ τους έχοντας ως αποτέλεσμα σχεδόν όλη τη νύχτα αλυχτίσματα και διατάραξη της κοινής ησυχίας. Και αυτό γιατί τα σκυλιά τους δεν τα έχουν κάπου μαζεμένα όπως τα αμνοερίφια αλλά ελεύθερα να γυρνούνε μέσα στον οικισμό προς αναζήτηση τροφής. Γιατί ξέρετε τι τα ταΐζουν; Γάλα παπάρα με ψωμί. Αλλιώς δεν γίνεται να ταΐσεις τόσα σκυλιά αλλά να τα κατέχουν ανεπίσημα μπορούν. Δυστυχώς δεν εφαρμόζεται η νομοθεσία από τους αρμόδιους φορείς ώστε να αναγκαστούν οι κτηνοτρόφοι στα οικόσιτα – αδέσποτα ζώα τους να βάλουν chip και να στειρωθούν όπως βάζουν σκουλαρίκια στα αμνοερίφιά τους ώστε να περιορίσουμε κατά το δυνατό την αναπαραγωγή τους. Που ανήκει αυτή η κατηγορία των ζώων και που αρχίζει και που τελειώνει η αρμοδιότητα κάθε φορέα; Σε αυτά τα ζώα δεν πηγαίνει ο συνεργαζόμενος φορέας του Δήμου για να τα ελέγξει εάν είναι εμβολιασμένα η αν πληρούν τις υγειονομικές προϋποθέσεις η τις προϋποθέσεις ευζωίας. Αν ρωτήσουν τον κτηνοτρόφο θα απαντήσει ότι δεν είναι δικά του. Αποτέλεσμα να αναπαράγονται ανεξέλικτα. Και από αυτά που θα γεννηθούν και δεν θα πεθάνουν από κάποια γαστρεντερίτιδα θα κρατήσουν τα αρσενικά και θα παρατήσουν τα θηλυκά και μερικές φορές ακρωτηριασμένα από ουρές και αυτιά. Και αναρωτιέμαι αφού δεν θα τα κρατήσουν γιατί τα σακατεύουν. Διότι μου έτυχε και αυτό. Για να μην παρεξηγηθώ δεν έχω κάποια εμπάθεια με το συγκεκριμένο κλάδο. Ίσα ίσα που συμβάλουν σημαντικά στη Ελληνική οικονομία και κάποιοι είναι φίλοι μου. Αλλά η κάθε περίπτωση έχει τη δική της ερμηνεία. Όπως και τα κυνηγετικά σκυλιά. Πως μπορεί να προστατεύσει ο νομοθέτης ένα σκυλί που δεν μπορεί να κυνηγήσει φέρμας ή να ιχνηλατήσει. Αυτό το ζώο για έναν κυνηγό που είναι εργαλείο του (σπορ) που κάνει του είναι άχρηστο. Βλέπουμε και κυνηγόσκυλα αδέσποτα. Εάν κάποιοι τα παρατήσουν στα βουνά και δηλώσουν απώλεια (χάθηκε στο κυνήγι), ο νόμος πως θα το προστατεύσει. Έχετε δει πολλά αδέσποτα σκυλιά ράτσας ή μικρόσωμα; Το 99% είναι μεγαλόσωμα ημίαιμα. Σκυλιά καταδικασμένα στο περιθώριο της ζωής γιατί στο μεγαλύτερο ποσοστό κανείς δεν θα τα υιοθετήσει. Κάθε μέρα για αυτά είναι μια μέρα αγωνιώδους επιβίωσης από τις καιρικές συνθήκες, από έλλειψη φαγητού και νερού, από ιατρική περίθαλψη, από φόλες, από αυτοκίνητα, από μη φιλόζωους που τα χτυπούν με ξύλα και πέτρες. Είναι σαν να τα απορρίπτει η ίδια η ζωή. Δεν χωράνε σε αυτό τον πλανήτη. Παντού ενοχλούν. Μέσα στον οικισμό ενοχλούν αλλά και εκτός οικισμού όταν αυτά είναι πάνω από δυο πάλι κάποιους ενοχλούν. Εσείς θα θέλατε να έχετε αυτή τη ζωή; Πολλές φορές αναρωτήθηκα που οι Αμερικανοί τα θανατώνουν στη λήξη του μήνα από την εύρεσή τους (από ταινίες που έχω δει) εάν κάποιος δεν τα αναζητήσει. Ίσως θεωρούν καλύτερα να μην ταλαιπωρείται όλη του ζωή ως αδέσποτο. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι πραγματικοί φιλόζωοι. Ομάδες κατοίκων όταν ο Δήμος δεν έχει ανάθεση σύμβασης με κτηνίατρο για στειρώσεις και έχει συμβεί το γεγονός δυο φορές στην αλλαγή της σύμβασης, με ιδία έξοδα ανέλαβε τη φιλοξενία και τη στείρωση σκύλων για την αποσυμφόρηση του προβλήματος. Αυτό θεωρούμε ότι συμβαίνει παντού. Ο σύνδεσμός του Δήμου με το υπάρχον οργανωτικό και τις δομές του, κάνει ότι μπορεί αλλά είναι αναγκαίο να εξευρεθεί η δυνατότητα να βαδίσουμε πιο οργανωτικά ακολουθώντας βηματισμούς άλλων χωρών, ζητώντας ακόμη και από εμάς (τους πολίτες) να σας προτείνουμε τρόπους αντιμετώπισης όπως το να προτείνετε και εσείς και αυτό το σκοπό έχει η διαβούλευση. Εμείς προτείνουμε για παράδειγμα από αστυνομικούς εκπαιδευτές σκύλων την ενημέρωση των παιδιών στα σχολεία ώστε να αντιστραφεί το κλίμα βιαιότητας η αρνητισμού για τα ζώα που δυστυχώς καταγράφεται καθημερινά. Εξεύρεση ενός χώρου όπου θα φιλοξενούνται τα ζώα είναι το λιγότερο που θα έπρεπε να είχε γίνει από χρόνια. Κάποτε ο Δήμος Καλαμαριάς είχε ένα χώρο πίσω από τις αθλητικές εγκαταστάσεις του «ΗΡΑΚΛΗ» στη Νέα Κρήνη. Οι Δήμοι να βάλουν chip και να καταγραφούν τα ζώα τα οποία είναι γνώριμα στην κοινότητες και ευζωούν, τα ταΐζουν φιλόζωοι κάτοικοι και είναι αρκετά, αλλά και να εμβολιαστούν και οπωσδήποτε να στειρωθούν και να φέρουν χρωματιστό περιλαίμιο με διαφορετικό χρωματισμό χρονιάς στείρωσης. Έτσι και από απόσταση θα ξεχωρίζει ποια χρονιά έχει εμβολιαστεί ή στειρωθεί. Με αυτό των τρόπο θα περιορίσουμε τον αριθμό των νεοαφιχθέντων ζώων τα οποία θα καλούνται πλέον να απομακρύνουν. Αυτό γιατί παρατηρείται το φαινόμενο της εμφάνισης ενός νέου αφιχθέντος ζώου αλλά και της ανακύκλωσης αυτών πιθανόν από φιλόζωους. Οι κάτοικοι δεν μπορεί να επιβαρύνονται συνεχώς με υπεράριθμο των δυνατοτήτων τους ζώων εις όφελος μεγαλύτερων αστικών κέντρων, διότι κάθε άρτι αφιχθέν ζώο επιβαρύνει τον τρόπο ευζωίας των ήδη υπαρχόντων και προκαλεί συναισθήματα αρνητικά στους μη φιλόζωους κατοίκους, βάζοντας σε άλλες παραμέτρους την ανοχή τους και που κάποιοι δεν σέβονται ούτε τις σημαντικότερες μέρες της Χριστιανοσύνης. Θεωρώ ότι την καλύτερη οργάνωση την έχουν οι Αυστραλοί με αστυνομία ζώων όπως οι επιθεωρητές RSPCA inspector και θα πρέπει να εναρμονιστούμε και εμείς αναλόγως με την ίδρυση αστυνομίας ζώων η οποία δουλεύει αδιαλείπτως όλο το εικοσιτετράωρο και όχι όπως οι σύνδεσμοι πενθήμερο και οκτάωρο. Γιατί και τα ζώα όπως και εμείς έχουν ανάγκες όλο το εικοσιτετράωρο. Όσοι ενδιαφέρεστε, δείτε τη σελίδα για να ενημερωθείτε. Παρεμπιπτόντως θα ήθελα να γίνει ξεκάθαρη η νομοθεσία στο πόσα ζώα μπορούν να ευζωούν - διαβιούν στις ιδιοκτησίες. Στο προηγούμενο νομοσχέδιο του 2018 προβλέπονταν ότι σε κάθε διαµέρισµα πολυκατοικίας επιτρέπεται η διατήρηση ενός (1) σκύλου ή γάτας ανά 30 τετραγωνικά μέτρα, ενώ σε κάθε μονοκατοικία επιτρέπεται η διατήρηση ενός (1) σκύλου ή γάτας ανά 20 τετραγωνικά μέτρα. Με τον ίδιο κανονισμό μπορεί να περιορίζεται ο μέγιστος αριθμός των ζώων, που επιτρέπονται, στα δύο (2) ζώα ανά διαµέρισµα. Δεν είναι διαυγές σε συγκρότημα μεζονέτων – μονοκατοικιών που αφενός από τη μια πλευρά υπάρχει ο αριθμητικός περιοριστικός κανονισμός και αφετέρου είναι αυτόνομες μεζονέτες – μονοκατοικίες με το δικό τους κήπο, πόσα ζώα δικαιούται να φέρουν. Υπάγονται στο καθεστώς των διαμερισμάτων ή των μονοκατοικιών. Η μεζονέτα είναι μονοκατοικία σε δυο ή τρείς ορόφους και εφόσον έχει αυτόνομο κήπο θεωρώ ότι είναι πιο κοντινός όρος με τη μονοκατοικία που μπορεί να είναι flat η διώροφη αλλά δεν ανήκει σε συγκρότημα. Οπωσδήποτε δεν είναι όμως και διαμέρισμα σε πολυκατοικία. Επομένως ο νομοθέτης θα πρέπει να δώσει το δικαίωμα να μπορούν να ευζωούν το ελάχιστο πέντε ζώα. Υπάρχουν περιπτώσεις ζωόφιλων με υπεράριθμα σκυλιά και λόγω του κανονισμού η της νομοθεσίας δυσκολεύονται να τα διατηρήσουν. Θα μου πείτε παίρνει κάποιος μια κατοικία εκτός πόλης για να έχει την ησυχία του και θα τον ενοχλούν τα σκυλιά του γείτονα. Έτσι είναι. Τι γίνεται όμως όταν ο γείτονας με την επταμελή οικογένεια που προσφάτως έγιναν εννεαμελής και όλοι αυτοί έχουν γενέθλια και κάποιοι διπλές γιορτές και που τους επισκέπτονται καθημερινά πλήθος χωριανών και φίλων γιατί ο καθένας τους έχει το δικό του κύκλο γνωριμιών ενοχλεί διαρκώς και αδιαλείπτως τη φιλόζωη οικογένεια. Στην πρώτη περίπτωση ο φιλόζωος θα έχει προβλήματα με το νόμο. Στη δεύτερη περίπτωση πρόκειται για μια πολυπληθή οικογένεια που δεν διαπράττει κανένα αδίκημα και που παίρνει επίδομα παιδιών. Συμπέρασμα ο φιλόζωος έχει προβλήματα με το νόμο την ενόχληση του γείτονα με την πολυπληθή οικογένεια και επιπλέον δεν παίρνει κανένα επίδομα ώστε να συντηρεί αυτά τα σκυλιά τα οποία θα έπρεπε να συντηρεί ένα δομημένο κράτος. Άρα δεν φταίνε μόνο τα ζώα. Και οι άνθρωποι λόγω των αναγκών τους ενοχλούν. Υπάρχουν άνθρωποι που κατέστρεψαν τη ζωή τους για να βοηθήσουν και να περιθάλψουν αδέσποτα με πλήρεις τους κανόνες ευζωίας – διαβίωσης καθαριότητας και κανόνων κοινής ησυχίας εις βάρος της δικής τους που δεν μπορούν ούτε διακοπές να πάνε πληρώνοντας το τίμημα της κοινωνικής απομόνωσης της δακτυλοδεικτούμενης απαξίωσης και του χλευασμού όταν σε βλέπουν να βγάζεις βόλτα τέσσερα σκυλιά και σου λένε «πάλι το κοπάδι σου έβγαλες» και όλων των αναρίθμητων εκείνων αρνητικών συναισθημάτων, άδικα γιατί για να δεις την πραγματικότητα πρέπει να δεις τον εαυτό σου από έξω όπως τον βλέπουν οι άλλοι δίχως μεροληψία αλλά αντικειμενικά και να κάνεις αυτό το έργο δίχως να ενοχλείς και όλο αυτό γιατί δυστυχώς δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες δομές στη χώρα. Τώρα στο καινούριο νομοσχέδιο θα επιδοτούνται οι οικογένειες με χαμηλό εισόδημα αλλά και αυτό δεν είναι ορθό. Υπάρχουν οικογένειες με εργοδότη το κράτος μονόμισθες και που το εκκαθαριστικό τους προσαυξάνεται όταν έχουν μια μεζονέτα κάποιες χιλιάδες ευρώ και δεν θα δικαιούνται επιδότησης, ενώ θα δικαιούνται κάποιες οικογένειες με χαμηλό εκκαθαριστικό π.χ. ενός αγρότη που κάνει εργασίες σε χωράφια τρίτων καλλιέργεια, όργωμα, κλάδεμα κ.λ.π. και επειδή δεν υπάρχουν παραστατικά για αυτές τις εργασίες δηλώνει και άπορος. Ίσως τα κριτήρια πρέπει να είναι διαφορετικά. Ελπίζω μέσα από τη διαβούλευση ο νομοθέτης εκτός από το γράμμα του νόμου να δει και το πνεύμα του νόμου και να λάβει υπόψη του κάποιες πραγματικά ωφέλιμες απόψεις που μόνο σκοπό έχουν να βοηθήσουν στην σύνταξη ενός ωφέλιμου νόμου. Με εκτίμηση Ηρακλής Μητακίδης