Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 1 Σκοπός – ΑντικείμενοΣχόλιο του χρήστη Νικηφοράκης Ιωάννης | 20 Μαΐου 2021, 16:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νικηφοράκης Ιωάννης' | 20 Μαΐου 2021, 16:04

    Η ενίσχυση της υπεύθυνης ιδιοκτησίας πως επιτυγχάνεται όταν ένας ιδιοκτήτης μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να παραδώσει το σκυλί του στο Δήμο (άρθρο 5, παρ.1, περ. ζ); Η μείωση και εξάλειψη του φαινομένου της ύπαρξης αδέσποτων ζώων συντροφιάς δεν μπορεί να επιτευχθεί όταν χρησιμοποιείται το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση-απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα. Οι φιλοζωικοί κολοσσοί RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι… «όταν ο σκύλος είναι υγιής και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δηλαδή στο αστικό περιβάλλον. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους. Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο. Παταγώδης η αποτυχία του Ν. 4039/12 να αντιμετωπίσει το πρόβλημα βασιζόμενος στο μοντέλο της «επανένταξης». Η λύση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων συντροφιάς είναι πιο απλή από ότι φαντάζεται ο καθένας: Διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς από τους Δήμους. Όποιο ζώο κυκλοφορεί σε κοινόχρηστους χώρους και δεν διαθέτει ηλεκτρονική ταυτοποίηση (microchip) θα περισυλλέγεται, θα στειρώνετε και θα οδηγείται σε καταφύγιο (πρέπει να απλοποιηθεί ο νόμος που διέπει την κατασκευή και λειτουργία καταφυγίων γιατί με τα ισχύοντα το κόστος κατασκευής και λειτουργίας είναι υψηλό). Τα φιλοζωικά σωματεία δεν θα εμπλέκονται με του Δήμους αλλά θα μπορούν να επιχορηγούνται για να κάνουν ανεξάρτητα την ίδια δουλειά με τους Δήμους. Όλα οι παραπάνω φορείς (Δήμοι, φιλοζωικά) να ελέγχονται για την διαχείριση των χρημάτων. Επιτροπές δεν χρειάζονται διότι όταν δεν θέλουμε να κάνουμε κάτι το παραπέμπουμε σε επιτροπή. Επειδή το πρόβλημα είναι υπερτοπικής σημασίας στην αντιμετώπισή του πρέπει να συμμετέχουν και άλλοι φορείς (Περιφέρειες π.χ.)