• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Καραβίτης' | 17 Νοεμβρίου 2009, 11:22

    Νομίζω ότι η πρόσληψη ενος δημοσίου υπαλλήλου δεν πρέπει να είναι πράξη φιλανθρωπίας (υπάρχουν άλλοι τρόποι για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής για τους αναξιοπαθούντες), αλλά πολύ σοβαρή πράξη που αφορά τόσο τα οικονομικά του πολίτη (αφού αυτός πληρώνει τον δημόσιο υπηρέτη), όσο και την λειτουργία της δημόσιας διοίκησης. Η συνέντευξη, εάν, (ιδανικά), είναι πράξη αμερόληπτης και αντικειμενικής κρίσης, βαρύνει ιδιαιτέρως στην αξιολόγηση του υπό κρίσιν προσώπου. Γι' αυτό και εφαρμόζεται απαρεγκλίτως στον ιδιωτικό τομέα. Νομίζω ΔΕΝ πρέπει να καταργηθεί. Αντιθέτως, να ενισχυθεί με την ανάθεση του έργου αυτού σε επιτροπή στην οποία θα συμμετέχουν πρόσωπα με εμπειρία στην δημόσια διοίκηση, καθώς και ψυχολόγοι. Μιά ΑΜΙΣΘΗ (για να μην προσθέτονται οικονομικά βάρη) τριμελής επιτροπή με δύο εκπρόσωπους της υπηρεσίας, κι έναν ψυχολόγο νομίζω θα λειτουργήσει.