Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 5 Υποχρεώσεις ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάςΣχόλιο του χρήστη Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία (ΠΦΟ) | 20 Μαΐου 2021, 21:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία (ΠΦΟ)' | 20 Μαΐου 2021, 21:29

    Το άρθρο 5 είναι χαοτικό. Επικρατεί σύγχυση σε κάθε παράγραφο σε σχέση με το πεδίο εφαρμογής και τα είδη ζώων (σκύλους; γάτες; και τα δυο; όλα τα ζωα συντροφιας;). Ελαχιστες είναι οι υποχρεώσεις που στοχεύουν στην ευζωία του ζώου. Μάλιστα κάποιες “υποχρεώσεις των ιδιοκτητών” δεν αφορούν καν τους ιδιοκτήτες, αλλά κτηνίατρους ή εκτροφείς. Ειδικά τα περί αστικής και ποινικής ευθύνης για τα αδέσποτα ζώα, δεν έχουν θέση σε αυτό το άρθρο. Σε ένα κείμενο χωρίς δομή και συνοχή, (1) συγχέονται θετικές υποχρεώσεις του ιδιοκτήτη (αυτές που συγκροτούν την έννοια της υπεύθυνης ιδιοκτησίας), (2) απαγορεύσεις διατυπωμένες, παράλογα, ως αρνητικές υποχρεώσεις και (3) θεσπίζεται το μέτρο της υποχρεωτικής στείρωσης, ως “υποχρέωση του ιδιοκτήτη”. Το άρθρο πρέπει να ξαναγραφτεί εξαρχής. Σε κάθε απόπειρα νομοθέτησης, η αρχή γίνεται από τον ορισμό της υποχρέωσης ή της έννομης σχέσης (π.χ. ιδιοκτησία), τον ορισμό της παραβατικής συμπεριφοράς (π.χ. τι είναι κλοπή, ή, εδώ, τι είναι εγκατάλειψη) και στη συνέχεια ακολουθεί τυπολογία των περιπτώσεων και προβλέπονται τιμωρίες (π.χ. ποινή). Όχι όμως εδώ: H άρνηση του συντάκτη του Σ/Ν να δει το ζώο ως υποκείμενο προστασίας στη ΣΧΕΣΗ του με τον άνθρωπο, οδηγεί σε σύγχυση και παραλογισμούς. Για παράδειγμα, είναι άσχετη με το άρθρο και νομοτεχνικά εσφαλμένη η αναφορά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις κακοποίησης (κοπή αυτιών και ουράς, μόνιμο δέσιμο), μαζί και με τις συναφείς εξαιρέσεις (κτηνιατρική πρακτική κοπής μικρού τμήματος αυτιού κατά τη στείρωση γάτας, ηλεκτρονικός φράχτης). Είναι επίσης άσχετη με τις υποχρεώσεις του ιδιοκτήτη και άρα νομοτεχνικά εσφαλμένη η αναφορά στην “υποχρέωση μη εγκατάλειψης” (και έπειτα, για μία ολόκληρη παράγραφο, στη διαδικασία παράδοσης του ζώου στο Δήμο κλπ.,...), ενώ πρόκειται για τον ΟΡΙΣΜΟ μιας παράνομης πράξης. Η στείρωση του ζώου συντροφιάς, παρουσιάζεται, παραπλανητικά, ως ΠΡΩΤΗ υποχρέωση του ιδιοκτήτη δεσποζόμενου, ΕΝΩ πρόκειται για ΜΕΤΡΟ της ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ. Η εσκεμμένη αυτή παραπλάνηση, οφείλεται στην αδυναμία του συντάκτη του Σ/Ν (α) να δει το ζώο ως υποκείμενο προστασίας στη ΣΧΕΣΗ του με τον άνθρωπο και (β) να δικαιολογήσει, με πορίσματα της επιστήμης, με παραδείγματα και με στατιστική - απολογισμό, την επιβολή της υποχρεωτικής στείρωσης, έναντι άλλων μέτρων για την αντιμετώπιση του ζητήματος των αδέσποτων ζώων όπως: α) εφαρμογή της συστηματικής στείρωσης των ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ζώων από τους Δήμους (που είναι υποχρεωτική από το 2003) β) διευκόλυνση της δράσης των φιλοζωικών οργανώσεων και της υιοθεσίας αδέσποτων από ιδιώτες γ) προσφορά κινήτρων για στείρωση και υιοθεσία έναντι της αγοράς καθαρόαιμων δ) ανάπτυξη της φιλοζωίας και της υπεύθυνης ιδιοκτησίας ζώου ε) αυστηροποίηση του πλαισίου της εισαγωγής και εμπορικής εκτροφής, με τη διενέργεια εκτενών και συστηματικών ελέγχων και τη θέσπιση νομοθετικών και κανονιστικών περιορισμών. κ.ά. Στα σημεία του άρθρου αυτού, ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΑΝΤΛΗΤΙΚΑ: - Παρ.1 (α) Είναι κυριολεκτικά τρομακτική η ευκολία με την οποία ο νομοθέτης εισάγει την ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ στείρωση όλων των δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς, καθολικά και οριζοντίως, χωρίς καν να την αιτιολογεί, ενώ, όπου έχει επιχειρηθεί, έχει αποτύχει. (https://www.aspca.org/position-statement-mandatory-spayneuter-laws, https://bestfriends.org/position-statements#mandatoryspayneuter, http://www.naiaonline.org/about-us/position-statements/mandatory-spay-neuter-legislation/) - Η αδιαφορία του νομοθέτη για το ίδιο το ζώο είναι τόσο μεγάλη, που αντί να προστατέψει τα υπερήλικα και ασθενή ζώα, αποκλείοντάς τα εξ αρχής από μια χειρουργική επέμβαση που μπορεί να αποβεί για αυτα μοιραία, δίνει απλά τη δυνατότητα να εξαιρεθούν από την υποχρεωτική στείρωση (“κατ εξαίρεση”) και αυτό με γνωμάτευση κτηνιάτρου. - Παρ.1(β) Σύμφωνα με την Παρ.1(α), η παρ 1 (β) αφορά μόνο τους εκτροφείς, εφόσον ο νομοθετης δεν επιτρέπει ιδιωτική γέννα, συνεπως πρεπει λογικά να μεταφερθει στο Άρθρο 6. Ακόμα και στην περίπτωση απόκτησης σκυλου η γατας από εκτροφέα, έμπορο ή δήμο, η σήμανση και η μεταβολή των στοιχείων θα πρέπει να έχει προηγηθεί. Η λέξη “εγκαταλείψει” είναι τουλάχιστον ατυχής. - στις περιπτώσεις (δ) και (ε) της παρ. 1, συγχέονται κανόνες ευζωίας με κτηνιατρικές πρακτικές. - η περίπτωση (στ) (“υποχρέωση εφοδιασμού με διαβατήριο για ταξίδι στο εξωτερικό”) είναι, κατά κοινή λογική, απαραίτητη τυπική προϋπόθεση για ταξίδι στο εξωτερικό. Δεν έχει σχέση ούτε με την ευζωία ούτε με υποχρέωση προς το Κράτος ή τους συμπολίτες. - η περίπτωση (η) αφορά υποχρέωση προς το συνάνθρωπο και όχι προς το ζώο. - στην περίπτωση (θ) που αφορά την ευζωία του ζώου, είναι επικίνδυνη η αναφορά σε “ελάχιστες” αντί σε “στοιχειώδεις” ανάγκες του ζώου.