Αρχική Καθιέρωση ανώτατου ορίου κυβισμού κρατικών αυτοκινήτωνΆρθρο 15 Αναστολή προμήθειας Κρατικών Αυτοκινήτων και αντικατάστασή τους με αυτοκίνητα χαμηλών ρύπων και κυβισμού – Μεταβατικές διατάξεις.Σχόλιο του χρήστη Διονύσης Γιαννίμπας | 20 Οκτωβρίου 2009, 03:51
  • Σχόλιο του χρήστη 'Διονύσης Γιαννίμπας' | 20 Οκτωβρίου 2009, 03:51

    Μια εξαγγελία για υβριδικά κρατικά αυτοκίνητα ήταν μέχρι χτες όνειρο μακρινό. Και μόνο γι’ αυτό, λοιπόν, σάς ευχαριστώ. Όταν αρχίσεις, όμως, να ονειρεύεσαι και πάλι, τίποτε δεν είναι πλέον αδύνατο: υπάρχει ένα μοντέλο παραγωγής με κυψέλες καυσίμου (τεχνολογία υδρογόνου, μηδενικών ρύπων: καύσιμο το υδρογόνο, «καυσαέριο» το νεράκι), το Honda FCX Clarity, το οποίο διατίθεται πιλοτικά (200 περίπου οχήματα) με μέθοδο leasing, στις ΗΠΑ (κυρίως σε ιδιώτες) και στην Ιαπωνία (κυρίως σε κρατικές υπηρεσίες). Είναι λογικό η εμπορική διάθεσή του να προχωρά προσεκτικά, καθώς το βασικό εμπόδιο είναι η απουσία σημείων ανεφοδιασμού με υδρογόνο (η παραγωγή του οποίου, σημειωτέον, γίνεται είτε με την αξιοποίηση ΑΠΕ [αποτελεί το ιδανικό μέσο «αποθήκευσης» της παραγόμενης ενέργειας] είτε με «κατανάλωση» φυσικού αερίου). Η απουσία αυτή, σε συνδυασμό με την καινοτόμο τεχνολογία και το αυξημένο κόστος της σχετικής τεχνικής υποστήριξης, εμποδίζει πρακτικά την είσοδο ενός τέτοιου οχήματος στη σημερινή αγορά αυτοκινήτου. Αυτό ακριβώς όμως είναι και το ενδιαφέρον στην παρούσα συγκυρία. Εφόσον η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αντικαταστήσει κάπου 20 με 25 χιλιάδες αυτοκίνητα με νέα υβριδικά, και μάλιστα με τη μέθοδο leasing, είναι μοναδική ευκαιρία να διαπραγματευτεί με την Honda την «πρεμιέρα» του αυτοκινήτου υδρογόνου στην Ευρώπη (με σημαντικό όφελος από τη «διαφήμιση» για τη χώρα μας) με μια απόφαση για χρήση π.χ. 500 ή 1.000 οχημάτων, σε ένα βάθος τετραετίας, ξεκινώντας ενδεχομένως από 100 ή 200, που θα αποτελούσαν και την αρχική κρίσιμη μάζα ώστε να είναι βιώσιμη η υποστήριξή τους (http://fuelcellsworks.com/news/2009/10/15/honda-wants-hydrogen-support/ ). Αν προκύψει και άλλη ενδιαφερόμενη εταιρεία (ίσως η Mercedes, με τα τροποποιημένα A-class) τόσο το καλύτερο. Ας μη σταθεί, ωστόσο, τυπικό εμπόδιο η απαίτηση για 3 τουλάχιστον εταιρείες... Άλλωστε, πρόκειται για πιλοτικό πρόγραμμα, για περιορισμένο αριθμό αυτοκινήτων. Το μεγάλο κέρδος μέσα από ένα τέτοιο πρόγραμμα θα είναι η ανάπτυξη ενός στοιχειώδους δικτύου σημείων ανεφοδιασμού (ακόμη καλύτερα, σε συνδυασμό με παραγωγή από ΑΠΕ, βλ. και http://www.tropical.gr/site/index.php?option=com_content&task=view&id=103&Itemid=128 ), πράγμα που θα ανοίξει τον δρόμο για τη μετέπειτα εμπορική διάθεση τέτοιων μοντέλων. Παρεμπιπτόντως, ο λογικός ενδιάμεσος σταθμός σε μια τέτοια πολιτική θα ήταν η παροχή κινήτρων για την αντικατάσταση ενός αριθμού ταξί (π.χ. 2.000 σε πρώτη φάση, από τα 20.000 της Αθήνας), οπότε και θα αναπτυσσόταν πλέον πλήρως ένα βασικό δίκτυο σημείων ανεφοδιασμού. Γενικά, το ταξί είναι σημαντικότατο εργαλείο σε μια πολιτική «αλλαγής νοοτροπίας» και «απτών αποτελεσμάτων» ως προς την εξοικονόμηση ενέργειας και τη ρύπανση από τα επιβατικά αυτοκίνητα (βλ. και http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=84935 ). Χωρίς να ξεχνάμε, φυσικά, τα λεωφορεία, όπου υπάρχει και μεγάλη κινητικότητα με σχετικά πιλοτικά προγράμματα σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις (π.χ. http://www.h2euro.org/category/home/hydrogen-hits-the-roads/page/2) ... αλλά και εδώ με ελληνική τεχνογνωσία! (http://www.tropical.gr/site-en/images/stories/PR/05-%20h2%20minibus.pdf ). Τελικά, τίποτε το ονειροπαρμένο δεν υπάρχει στα παραπάνω. Αρκεί να μην περιμένουμε αυτή τη φορά να ακολουθήσουμε τις εξελίξεις, αλλά να τολμήσουμε ένα βήμα (τί έχουμε να φοβηθούμε, άλλωστε;), που θα συμβολίζει τη θέλησή μας για έναν καλύτερο κόσμο.