Αρχική Αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, σύσταση Ελληνικού Κέντρου Εμπειρογνωμοσύνης...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ (άρθρα 99-107)Σχόλιο του χρήστη Δημοτικός υπάλληλος | 15 Ιουλίου 2025, 09:19
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημοτικός υπάλληλος' | 15 Ιουλίου 2025, 09:19

    Σχετικά με το άρθρο 101, θεωρούμε πως αποτελεί κατάφορη αδικία ο εγκλωβισμός των δημοτικών υπαλλήλων στον ίδιο χώρο εργασίας τους καθώς προς αυτή τη κατεύθυνση κινείται το σκεπτικό του συγκεκριμένου άρθρου αφού προτείνει να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη δημάρχου για την συμμετοχή του υπαλλήλου στο ενιαίο σύστημα κινητικότητας. Αυτός ο περιορισμός αποτελεί αντικίνητρο για την προσέλευση υπαλλήλων στους Δήμους με ότι αυτό συνεπάγεται. Η συγκεκριμένη διάταξη είναι ακόμα ένα πλήγμα στους δημοτικούς υπαλλήλους, μιας συγκεκριμένης κατηγορίας δημοσίων υπαλλήλων που βάλλεται συνεχώς και δεν δίνεται κανένα κίνητρο, απεναντίας μας οδηγεί σε ψυχολογική καταπόνηση και εξάντληση. Υπάρχουν ικανοί υπάλληλοι που θέλουμε να εξελιχτούμε επαγγελματικά και με το δεδομένο ότι δεν μπορούμε να μετακινηθούμε οδηγούμαστε σε επαγγελματικό αδιέξοδο. Πληττόμαστε χρόνια ως δημοτικοί υπάλληλοι. Τελευταία με την συγχώνευση των νομικών προσώπων στους Δήμους και την αύξηση κάλυψης του ποσοστού στο 80% για συμμετοχή στην κινητικότητα περιμέναμε, ως προβλεπόταν, να περάσει το χρονικό διάστημα της 31/12/2026 ώστε να επανέλθει το ποσοστό στο 65% όπως ισχύει άλλωστε για το μεγαλύτερο μέρος των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε να μπορούμε και εμείς να συμμετάσχουμε. Απεναντίας το άρθρο 101 αποτελεί την ταφόπλακα για τους δημοτικούς υπαλλήλους. Δεν νοείται δημόσιοι υπάλληλοι σε όλους τους άλλους φορείς να έχουν την δυνατότητα να αλλάζουν ανά δύο έτη εργασιακά περιβάλλοντα και πόστα και οι δημοτικοί υπάλληλοι να παραμένουμε τόσα χρόνια στον ίδιο φορέα. Παρακαλούμε θα θέλαμε να μας σκεφτείτε. Να βιώσετε τις ανησυχίες μας, να έρθετε στην θέση μας καθώς η ζωή προχωράει και δεν είναι φυσιολογικό να μένουμε στάσιμη, κάποιοι από εμάς διοριστήκαμε πριν πολλά χρόνια και προκύπτει η ανάγκη να πάμε σε άλλη πόλη και σε επαρχίες, μην μας στερείται μέσω του εγκλωβισμούς μας να επανενωθούμε με τις οικογένειές μας. Ελπίζουμε να πρυτανεύσει εν τέλει το αίσθημα δικαιοσύνης και να αντιμετωπιστούμε και εμείς οι δημοτικοί υπάλληλοι ως εργαζόμενοι ίσοι προς τους υπολοίπους και να διορθωθεί το συγκεκριμένο άρθρο ως προς την αφαίρεση της απαίτησης της σύμφωνης γνώμης του Δημάρχου.