• Σχόλιο του χρήστη 'Στέφανος Κατηφέογλου' | 29 Δεκεμβρίου 2009, 16:37

    Σύμφωνοι, σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες (πχ. Η.Π.Α., Καναδάς κλπ.) η απόκτηση εντόπιας ιθαγένειας είναι περισσότερο ευέλικτη διαδικασία απ' ό,τι στην Ελλάδα. Όμως, απαραίτητη προυπόθεση είναι και η γλώσσα αλλά και, εμμέσως, η συμμετοχή στα κοινά δρώμενα της κουλτούρας του Έθνους! Ο Γάλλος από τη Σενεγέλη, ή την Αλγερία γνωρίζει την Γαλλική ιστορία! Οι Έλληνες στην Αμερική είναι και Αμερικάνοι πολίτες, με πλήρη γνώση των λειτουργιών της Πολιτείας αλλά και της ιστορίας της. Επομένως, ας θωρακίσουμε πρώτιστα το εκπαιδευτικό μας σύστημα (α' πρόσωπο, δηλοί συμμετοχικότητα) κι ας ενδυναμώσουμε την ποιότητά του (αφορά και στην υποβάθμιση της ποιότητα "παραγωγής" Ελλήνων πολιτών), έτσι ώστε να κοινωνούν οι μαθητεύσαντες στην Ελλάδα αλλοδαποί τα ήθη και τα έθιμα και κυριότερα τη γλώσσα (και να εξετάζονται σε αυτήν). Δεύτερον, δεδομένης της ευαίσθητης γεωγραφικης θέσης της χώρας μας και των διαφόρων διακηρύξεων των γειτόνων αυτής, είναι απαραίτητη η στρατιωτική (ή, υπό προυποθέσεις, ως ισχύει και για τους ημεδαπούς) η κοινωνική θητεία (η οποία δεν είναι απαραίτητη στον Καναδά, εκτός αν αυξηθεί ραγδαία ο πληθυσμός των Γκρίζλις-αρκουδών, φθάσει τα 200.000.000 και επιτεθούν στο Κεμπέκ). Δυστυχώς ή ευτυχώς, η μετανάστευση υπάρχει και συνεχίζεται. Ο ειρηνικός δρόμος της συμφιλίωσης περνάει απαραίτητα από το σεβασμό των δικαιωμάτων και των ξένων αλλά και των Ελλήνων πολιτών. Καταπατούνται, όμως, τα δικαιώματα των Ελλήνων όταν το κριτήριο ελληνοποίησης είναι μόνο χρονικό - [5ετία συνεχούς νόμιμης παραμονής στην Ελλάδα; κι αν ο άλλος ζει 3 μήνες στην Ελλάδα και τους υπόλοιπους 9 πηγαινοέρχεται στη χώρα του; αντίστοιχα, κι αν ένας Έλληνας πολίτης (και "ιθαγενής") είναι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού είναι υποχρεωμένος να πάρει την ιθαγένεια της χώρας στην οποία κατοικοεδρεύει;]. Εάν δεν υπάρχει κοινωνική προφύλαξη των ημεδαπών και συμφιλίωση με τους αλλοδαπούς, αλλά και η διαμόρφωση της γνώμης και της θέσης των αλλεδαπών προς τους θεσμούς της χώρας, δεν θα επέλθει η επιτυχία της εφαρμογής του νομοσχεδίου, ως κατά τ' άλλα φιλόδοξη και εμπνευσμένη κοινωνική πολιτική. Η Αμερική έχει τον πονοκέφαλο του Τέξας, με τους "Χισπάνικς". Φανταστείτε, όμως, την Ελλάδα (εκτός από το μαύρο πρόβατο της οικονομίας) να καταντήσει, επιπλέον, Τέξας της Ευρώπης στην εγκληματικότητα (και δε μιλάω για αλλοδαπούς εγκληματίες, μόνο, αλλά και για τις επερχόμενες γενεές Ελλήνων εγκληματιών που θα μπορούσαν να ανατραφούν σε μία τέτοια κατάσταση)... Με εκτίμηση