• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος' | 12 Αυγούστου 2020, 07:35

    Αποτελεί δυσμενή και αναιτιολόγητη διάκριση, ευθέως αντίθετη προς την θεμελιώδη συνταγματική αρχή της ισότητας, η πρόβλεψη 4ετούς υπηρεσίας περί προαγωγής για τους βαθμούς των ΓΠΓ, ΓΠΒ και ΓΠΑ του Διπλωματικού Κλάδου (αρ.167), ενώ για τους αντίστοιχους βαθμούς Γραμματέων των Κλάδων ΟΕΥ και Επικοινωνίας, οι οποίοι κατά ρητή διάταξη του νόμου εξομοιούνται βαθμολογικά και μισθολογικά με τους αντίστοιχους βαθμούς του Διπλωματικού Κλάδου, προβλέπεται 3ετής υπηρεσία. (αρ.191 και 198). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δημιουργούνται ισχυρά αντικίνητρα για όσους ενδιαφέρονται να εισέλθουν στη Διπλωματική Υπηρεσία, η οποία έχει μεγάλη ανάγκη από ικανά στελέχη, καθώς τα νεότερα και μεσαία στελέχη του Διπλωματικού Κλάδου, που λόγω αντικειμένου αναλαμβάνουν μεγαλύτερες ευθύνες κάτω από συχνά αντίξοες και απαιτητικές συνθήκες, μη φειδόμενοι κόπου και χρόνου, θα προάγονται βραδύτερα από τους συναδέλφους τους των αντίστοιχων βαθμών ΟΕΥ και Επικοινωνίας. Το ως άνω ζήτημα ενδέχεται επηρεάσει τόσο την αποδοτικότητα των νεότερων και μεσαίων στελεχών του Διπλωματικού Κλάδου, οι οποίοι απαξιώνονται τρόπο τινά από τη Διοίκηση λόγω της δημιουργίας ενός τιμωρητικού κλίματος αδικίας εις βάρος τους, καθώς επίσης και τις ευαίσθητες ισορροπίες λειτουργίας των Αρχών, στοιχείο που θα αποβεί εις βάρος της ίδιας της Υπηρεσίας. Η ανωτέρω ρύθμιση είναι όχι μόνο αντίθετη στην αρχή της ισότητας, αλλά και στην αρχή της αναλογικότητας, καθώς η βραδύτερη προαγωγή των διπλωματικών υπαλλήλων μόνο δεν αποτελεί το πλέον κατάλληλο και παράλληλα λιγότερο δυσμενές μέτρο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού. Τέλος, ενώ εισάγεται μεταβατική διάταξη περί 3ετούς υπηρεσίας για τους υπηρετούντες την παρούσα περίοδο στο βαθμό του ΓΠΓ, δεν εισάγεται αντίστοιχη μεταβατική διάταξη για τους υπηρετούντες στους βαθμούς των ΓΠΒ και ΓΠΑ, δίδοντας κατ αυτό τον τρόπο την εντύπωση ότι πρόκειται για φωτογραφική διάταξη, που αντίκειται επίσης στην αρχή της ισότητας αλλά και τη γενικότερη αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου, που προβλέπει τον μη «αιφνιδιασμό» του πολίτη με δυσμενή διάταξη χωρίς να συντρέχει υπέρτερος λόγος προς τούτο.