• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΗΣ' | 13 Αυγούστου 2020, 18:25

    Με το άρθρο 66 του προτεινόμενου σχεδίου νόμου δημιουργείται σώμα πιστοποιημένων μεταφραστών με ταυτόχρονη κατάργηση της Μεταφραστικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών. Η υπηρεσία αυτή είναι ίσως η πρώτη που από την ίδρυσή της λειτουργεί για περισσότερα από 40 χρόνια ως Σύμπραξη Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) με έσοδα για το Δημόσιο [σύμφωνα με τα ισχύοντα (αρθρ. 21 ΦΕΚ Α΄ 189/8-12-2017) το 10 % από τα καταβαλλόμενα μεταφραστικά τέλη παρακρατούνται υπέρ του Δημοσίου]. Ετησίως δέχεται περίπου 90.000 αιτήματα για μετάφραση εγγράφων ιδιωτών και 10.000 αιτήματα για μετάφραση εγγράφων δημοσίων υπηρεσιών. Οι μεταφραστές δεν είναι υπάλληλοι αλλά εξωτερικοί συνεργάτες και αμείβονται με το κομμάτι. Από τους υπηρετούντες στην Μεταφραστική Υπηρεσία υπαλλήλους οι 8, οι οποίοι είναι συμβασιούχοι αορίστου χρόνου, τοποθετούνται σε θέσεις μονίμων υπαλλήλων και θα εξακολουθούν να μισθοδοτούνται (άρθρο 251 του προτεινόμενου σχεδίου νόμου). Το μόνο έξοδο του Δημοσίου είναι το ενοίκιο του κτηρίου (το οποίο σήμερα καλύπτεται από το παρακρατούμενο 10%) που μπορεί να εξοικονομηθεί με μεταφορά της υπηρεσίας σε ιδιόκτητο κτήριο του Δημοσίου. Συνεπώς, με την προτεινόμενη κατάργηση όχι μόνο δεν μειώνεται το Δημόσιο, αλλά υπάρχει απώλεια εσόδων, τα οποία με καλύτερη οργάνωση, αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό (π.χ. μηχανοργάνωση) της υπηρεσίας μπορούν να αυξηθούν δραματικά. Επίσης, σε συνθήκες κρίσης, συνεχώς επιδεινούμενης και λόγω κορονοϊού, το Δημόσιο αλλά και ο πολίτης, επιβαρύνεται με ΦΠΑ 24% για μια υπηρεσία που υποχρεώνεται από το ελληνικό Δημόσιο να αναζητήσει και να λάβει, η οποία σήμερα δεν επιβαρύνεται με ΦΠΑ. Είναι αυτό προς όφελος του πολίτη? Εφόσον δημιουργείται σώμα πιστοποιημένων μεταφραστών οι υπηρεσίες θα εξακολουθούν να δέχονται μεταφράσεις από δικηγόρους ή θα πρέπει να πιστοποιηθούν και αυτοί ?