• Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνης' | 30 Αυγούστου 2020, 22:53

    Άρθρο 171, παρ.1 Η πρόβλεψη συνταξιοδότησης όλων των διπλωματών στα 65 επιβαρύνει πολύ την επετηρίδα, στερώντας σε νεώτερους διπλωματικούς τη δυνατότητα να φτάσουν στον ανώτατο βαθμό της ιεραρχίας. Με την διάταξη αυτή όσοι εισήλθαν στον κλάδο στις ηλικίες από 25 έως 29 ετών, ενώ μέχρι πρότινος θα συνταξιοδοτούντο με τη συμπλήρωση της 35ετίας, πλέον έχουν τη δυνατότητα να μένουν στην υπηρεσία μέχρι να συμπληρώσουν τα 65, δηλαδή έχοντας υπηρετήσει 36, 37, 38 και ακόμα και 40 χρόνια, γιατί κανένας δεν θα επιλέξει μια πενιχρή σύνταξη έναντι των υψηλών αποδοχών του πρεσβευτικού βαθμού. Οι υπάλληλοι αυτοί μένοντας στην υπηρεσία ακόμα και 40 χρόνια (γιατί κανείς παρατηρείται να μην επιλέγει τη συνταξιοδότηση από την ενεργό υπηρεσία) στερούν δυνατότητες υπηρεσιακής εξέλιξης από νεώτερους διπλωματικούς, οποίοι εισέρχονται στον κλάδο από την ηλικία περίπου των 30 ετών και με συνεχώς ανοδικές τάσεις. Οι υπάλληλοι αυτοί είναι εξοπλισμένοι με περισσότερα εφόδια και επαγγελματική εμπειρία, αλλά λίγες εκ των πραγμάτων δυνατότητες υπηρεσιακής εξέλιξης. Ακόμα και διπλωματικοί οποίοι εισήλθαν 30 ετών ή 32 ετών και έχουν μπροστά τους 35 ετία (είτε έως τα 65 είτε έως τα 67) δεν θα κάνουν πρεσβευτικά πόστα με τα δεδομένα αυτά... Μήπως θα ήταν σκόπιμο να επανεξετασθεί η επάνοδος της 35ετίας για όλους τους διπλωματικούς υπαλλήλους? Όσοι εισέρχονται λ.χ.στα 27 να συνταξιοδοτούνται στα 62 τους χρόνια, όπως συνέβαινε τόσα χρόνια, ώστε και η εξέλιξη των νεώτερων υπαλλήλων να είναι εξίσου ομαλή? Αν είχαμε και άλλη παράταση ως τα 67 έτη για όλους, οι γύρω στα 30 νεοεισερχόμενοι στον κλάδο δεν θα καταλάμβαναν ποτέ ούτε ένα πρεσβευτικό πόστο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στα κίνητρα απόδοσης ενός τόσο ευαίσθητου κλάδου για τη χώρα.