Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Κάρολος Τραβασσάρος | 1 Νοεμβρίου 2009, 21:24
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κάρολος Τραβασσάρος' | 1 Νοεμβρίου 2009, 21:24

    Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης να προωθήσει μια ρύθμιση για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά έχει νόημα, κοινωνικό και οικονομικό. Ένα μεγάλο παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας αυτή τη στιγμή είναι εγκλωβισμένο λόγω της έλλειψης ρευστότητας. Αν δεν απελευθερωθεί οικονομικά αυτή η μερίδα της κοινωνίας η κατανάλωση θα μείνει παγωμένη, φαινόμενο το οποίο θα έχει άμεση επίπτωση σε 1) Πραγματική οικονομία (Λιανεμπόριο, Βιομηχανία) 2) Χρηματοπιστωτικό σύστημα 3) Δημόσια Έσοδα. Κοινώς, ακόμα και οι ίδιες οι Τράπεζες έχουν ανάγκη από αυτήν τη ρύθμιση (εφόσον εφαρμοστεί σωστά), καθότι αναλαμβάνοντας ένα βραχυπρόθεσμο κόστος (διαγραφή χρεών) θα μπορέσουν στη συνέχεια να απευθυνθούν σε οικονομικά ισορροπημένους καταναλωτές και επιχειρήσεις για νέες πιο “υγιείς” χρηματοδοτήσεις. οι οποίες θα φέρει πιο υγιή έσοδα για τις ίδιες. Σε τελική ανάλυση, μεγάλο κομμάτι του προβλήματος ξεκίνησε από τις ίδιες τις τράπεζες. Γι’ αυτό ας σωπάσουν όλοι όσοι διατείνονται “γιατί να πληρώσουμε όλοι εμείς τα σπασμένα των ανίκανων να διαχειριστούν τα οικονομικά τους”, καθώς πέραν του ότι κάνουν το λάθος να τους βάλουν όλους στο ίδιο καζάνι, εάν η κατάσταση στην αγορά συνεχιστεί ως έχει πολύ πιθανόν να επηρεάσει και τη δική τους ζωή αργά η γρήγορα. Εκτός και αν μιλάμε για δημόσιους υπαλλήλους οι οποίοι δεν επηρεάζονται από τίποτα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι όμως δεν μπορούνε να μιλάνε γιατί τους πληρώνει όλη η κοινωνία. Ο διαχωρισμός του νόμου μόνο για χρέη από μη επαγγελματική δραστηριότητα είναι εν μέρει άστοχος, για τους εξής λόγους: 1) Κάλυψη υποχρεώσεων από επαγγελματική δραστηριότητα • Μια μεγάλη μερίδα καταναλωτικών / προσωπικών δανείων έχουν ληφθεί για κάλυψη υποχρεώσεων από επαγγελματική δραστηριότητα 2) Έλλειψη ρευστότητας λόγω μείωσης εισοδημάτων από επαγγελματική δραστηριότητα • Ο λόγος για τον οποίο ληφθήκαν πολλά δάνεια εξ αρχής ήταν η έλλειψη ρευστότητας σε οικογενειακό επίπεδο, λόγω μείωσης εισοδημάτων από επαγγελματική δραστηριότητα. Άρα η πηγή του προβλήματος ήταν η επαγγελματική δραστηριότητα η οποία είχε επιπτώσεις στην οικογενειακή και προσωπική ζωή πολλών ανθρώπων. Για τους παραπάνω λόγους θα είναι πολύ δύσκολο να γίνει διαχωρισμός μεταξύ χρεών από επαγγελματική και από μη επαγγελματική δραστηριότητα. Ειδικά σε μια χώρα σαν την Ελλάδα όπου επικρατεί το μοντέλο της Οικογενειακής Επιχείρησης αυτές οι δύο κατηγορίες είναι αλληλένδετες. Για την πιο σωστή εφαρμογή του μέτρου, οι παρακάτω προτάσεις ίσως είναι χρήσιμες 1) Εφαρμογή παρόμοιων ρυθμίσεων και για χρέη από επαγγελματική δραστηριότητα • Αυτό θα κάνει πιο δίκαιο το νόμο, ενώ δεν νοθεύει τον σκοπό του καθώς μιλάμε για τις δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος 2) Εισαγωγή αντικειμενικών κριτηρίων όσον αφορά το ύψος διαγραφής του χρέους • Οι τράπεζες έχουν συμφέρον να παλέψουν ενάντια στην εξόφληση μόνο 10% του χρέους, ενώ οι πολίτες θα προσπαθήσουν να ρίξουν όσο πιο χαμηλά γίνεται το ποσοστό εξόφλησης • Εφόσον με την άρνηση μιας τράπεζας είναι δυνατό να τεθεί VETO σε όλο το σχέδιο, το πιο πιθανό είναι ότι για πολλές περίπλοκες περιπτώσεις η διαδικασία να κρατήσει χρόνια ώσπου να βρεθεί μια λύση • Για τους παραπάνω λόγους χρειάζονται αντικειμενικά κριτήρια, ενδεικτικά o Σχέση εισοδήματος / χρέους  Πχ μια οικογένεια με μηνιαίες υποχρεώσεις € 15,000 και εισόδημα € 3,000 δεν μπορεί να αποπληρώσει πάνω από 20% του χρέους  Θα πρέπει να καθιερωθούνε μέσω της ρύθμισης, μέγιστο ύψος εξόφλησης ανάλογα με τα έσοδα του κάθε νοικοκυριού Εάν το παραπάνω μέτρο δεν εφαρμοστεί σωστά, η ρύθμιση χάνει την αξία της. Το γεγονός ότι οι τράπεζες μπορούν να αντισταθούν βασισμένες σε υποκειμενικά κριτήρια εξισώνει τη ρύθμιση με μια απλή εξώδικη διαπραγμάτευση όπου η τράπεζα μπορεί να επιβάλει τους όρους που την συμφέρουν 3) Προστασία 1ης κατοικίας • Εάν αποτελεί μοναδικό περιουσιακό στοιχείο της οικογένειας θα έπρεπε να προστατεύεται ούτως η άλλως ανεξαρτήτως έκτασης o Η εκποίηση της περιουσίας για εξόφληση των χρεών που προβλέπεται από το σχέδιο αποτελεί δώρο άδωρο καθότι αυτό ακριβώς θέλουν να αποφύγουν οι υπερχρεωμένοι πολίτες o Η πρόβλεψη εξόφλησης των χρεών μέχρι 85% εμπορικής αξίας είναι μη ρεαλιστική καθότι η περιουσία δεν ανταποκρίνεται στην ρευστότητα και την οικονομική δυνατότητα της οικογενείας πάντα