Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Γιάννης Μπαμιατζής | 27 Οκτωβρίου 2009, 22:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Μπαμιατζής' | 27 Οκτωβρίου 2009, 22:47

    Κατ' αρχάς να πω ότι βλέπω το νομοσχέδιο πολύ θετικά. Ισως όμως θα έπρεπε να είναι περισσότερο τολμηρό. Θα πρέπει επιτέλους σ' αυτό τον τόπο να μην είναι ανεξέλεγκτες οι τράπεζες. Ολες οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας μέχρι τώρα δεν τόλμησαν να αγγίξουν τις τράπεζες, με αποτέλεσμα αυτές να παραβιάζουν ασύστολα δικαστικές αποφάσεις όταν δεν τις συμφέρουν - αλήθεια, πείτε μου έναν απλό πολίτη που δεν θα συμμορφωνόταν με δικαστική απόφαση και θα έμενε ατιμώρητος - και έχουν κατά γενική παραδοχή μετατραπεί σε κράτος εν κράτει. Νομίζω ότι αυτό δεν περιποιεί τιμή σε μια δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία, όπως θέλω να πιστεύω ότι είναι η δική μας πολιτεία. Από σας λοιπόν έχουμε την απαίτηση να τολμήσετε και να συγκρουστείτε με τις τράπεζες. Στο πλαίσιο αυτό, το προτεινόμενο νομοσχέδιο, το οποίο, επαναλαμβάνω, νομίζω ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, θα πρέπει να διευρυνθεί ως προς τις καλύψεις που παρέχει στα φυσικά πρόσωπα και να τους παρέξει ακόμα μεγαλύτερη προστασία, όταν αποδεδειγμένα αυτά τα πρόσωπα για διάφορους λόγους, συχνά πέραν της θέλησής τους, αδυνατούν αν αποπληρώσουν το χρέος τους. Και να σταθώ λίγο σε ένα βασικό θέμα, στο θέμα του εκπλειστηριασμού της κύριας κατοικίας. Αυτή θα έπρεπε να τεθεί, χωρίς καμιά υποσημείωση, εξαίρεση και αστερίσκο, εκτός της απειλής του πλειστηριασμού, όταν το χρέος προέρχεται από καταναλωτικά δάνεια ή κάρτες, για τη λήψη των οποίων δεν έχουν τεθεί σε προσημείωση ή υποθήκη. Αυτό είναι πολύ δίκαιο νομίζω, εάν μάλισταληφθεί υπόψη ότι οι τράπεζες σε εποχή παχέων αγελάδων χορηγούσαν αφειδώς τις κάρτες, σχεδόν σε παρακαλούσαν να τις πάρεις, ενώ συγχρόνως σου αύξαναν τακτικά τα πιστωτικά όρια χωρίς να ερωτηθείς και παράλληλα ανέβαζαν τα επιτόκια πάλι μονομερώς, πάλι χωρίς να ερωτηθεί ο κάτοχος.