• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΡΓΥΡΙΑΔΗΣ' | 13 Σεπτεμβρίου 2019, 20:34

    Η διάταξη είναι θετική αλλά αυτή από μόνη της δεν αρκεί. Η συγκεκριμένη διάταξη αποσκοπεί να λειτουργήσει ως αντικίνητρο, καθιστώντας την υποδηλωμένη εργασία λιγότερο ελκυστική. Παρόμοιες διατάξεις - αντικίνητρα είναι και το άρθρο 8 Ν. 3846/2010 (30% προσαύξηση σε περίπτωση εργασίας την έκτη ημέρα), το άρθρο 4 Ν. 2874/2000, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 74 Ν. 3863/2010 (80% προσαύξηση σε περίπτωση κατ' εξαίρεση υπερωρίας, 20% για υπερεργασία κλπ.). Το ζήτημα όμως είναι πως με την νομοθέτηση των προαναφερόμενων προσαυξήσεων, ούτε περιορίστηκε η εξαήμερη απασχόληση κατά παράβαση του συστήματος πενθήμερης εργασίας, ούτε αντιστοίχως η κατ' εξαίρεση υπερωριακή. Κατά συνέπεια, η διάταξη από μόνη της δεν αρκεί. Η εντατικοποίηση των ελέγχων είναι επιβεβλημένη, ανεξάρτητα εάν υπάρχει ή όχι η συγκεκριμένη διάταξη. Εξάλλου, οι όποιοι έλεγχοι του ΣΕΠΕ στην καλύτερη των περιπτώσεων θα συμβάλουν στην πληρωμή της απλής υπερεργασίας για την συγκεκριμένη ημέρα του ελέγχου, πέραν του προστίμου που θα επιβληθεί για την αλλαγή του ωραρίου, αφού η εργασία πέραν της συμφωνημένης που δεν δηλώνεται επισύρει τις διοικητικές κυρώσεις του άρθρου 24 Ν. 3996/2011. Εάν η εργασία αυτή, η οποία συνιστά απλή υπερεργασία, δηλωνόταν, τότε θα αυξάνονταν τα έσοδα του ΙΚΑ και δεν θα υπήρχε η ανάγκη για επαναφορά αυτής της διάταξης που είχε αρχικά προβλεφθεί με τον Ν. 3846/2010 και καταργήθηκε στα πλαίσια μνημονιακών υποχρεώσεων με τον Ν. 3899/2010, κάτι που επιμελημένα αποσιωπάται. Άλλα μέτρα για την πάταξη της υποδηλωμένης εργασίας θα ήταν η εφαρμογή του άρθρου 26 Ν. 3996/2011 για την κάρτα εργασίας (δεν χρειάζεται να επανανομοθετηθεί μία ήδη ισχύουσα διάταξη, απλώς χρειάζεται η εφαρμογή της), σε συνδυασμό με εντατικοποίηση των ελέγχων, ή η καθιέρωση τεκμηρίου πλήρους απασχόλησης σε περίπτωση διαπίστωσης υποδηλωμένης εργασίας σε δύο (2) διαφορετικούς ελέγχους εντός ορισμένου χρονικού διαστήματος. Πρόκειται για μία πρακτική που μάλλον το ΙΚΑ πραγματοποιεί σε ελέγχους του, αλλά θέλει περισσότερη επεξεργασία για να αντιμετωπιστούν μία σειρά ζητημάτων. Επίσης, θα πρέπει για την καταπολέμηση της υποδηλωμένης εργασίας να υπάρχει καλύτερος συντονισμός των υπηρεσιών του ΙΚΑ με το ΣΕΠΕ και ειδικότερα στην καθιέρωση της υποχρεωτικής διαβίβασης των δελτίων (ή εκθέσεων) ελέγχου. Ειδικότερα, τα ελεγκτικά όργανα του ΣΕΠΕ να διαβιβάζουν στα αρμόδια όργανα του ΙΚΑ τα δελτία ελέγχου σε περίπτωση διαπίστωσης υποδηλωμένης εργασίας, ενώ τα αρμόδια όργανα του ΙΚΑ να διαβιβάζουν αντιστοίχως στις τοπικά αρμόδιες υπηρεσίες του ΣΕΠΕ όλες τις εκθέσεις ελέγχων που πραγματοποιούν, ανεξαιρέτως, για έλεγχο του ωραρίου εργασίας και συνακόλουθα οι υπηρεσίες του ΣΕΠΕ να προσκαλούν τον εργοδότη σε παροχή έγγραφων εξηγήσεων, όταν διαπιστωθεί υποδηλωμένη εργασία, όπως ακριβώς γίνεται τώρα κατ' εφαρμογή του άρθρου 14 Ν. 4144/2019 για τις εκθέσεις ελέγχου ΣΔΟΕ και Οικονομικής Αστυνομίας. Σε κάθε περίπτωση, η πρόταση της νομοθέτησης μαχητού τεκμηρίου θα πρέπει να καταλήγει όχι μόνο σε καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για ορισμένο χρονικό διάστημα πλήρους απασχόλησης, αλλά και σε υποχρέωση καταβολής των αντίστοιχων αποδοχών. Η οποιαδήποτε διαβίβαση των εκθέσεων ελέγχου θα μπορούσε να γίνει μέσω ΟΠΣ. Τέλος, ως προς το διάλειμμα εργασίας για το οποίο γίνεται λόγος, δεν είναι απαραίτητη η νομοθέτηση της αναγνώρισης αυτού ως χρόνος εργασίας, καθώς με αυτόν τον τρόπο εμμέσως θα καθιερωθεί εβδομάδα πλήρους απασχόλησης μικρότερης των 40 ωρών (ο εργαζόμενος θα εργάζεται π.χ. για 7:45 δηλ. 38.45 λεπτά και θα αμείβεται για 40). Μία απλή λύση και αυτονόητη είναι η εξής: Οι αρμόδιες Υπηρεσίες του ΣΕΠΕ να εφαρμόσουν το υποτιθέμενο RISK ANALYSIS που υπάρχει στο ΟΠΣ και όπου εντοπιστεί διάλειμμα άνω των 30 ή 45 λεπτών ή μίας ώρας να εντάσσεται ο εργοδότης στο δείγμα για την πραγματοποίηση ελέγχου την ώρα της δηλωθείσας στον πίνακα προσωπικού χορήγησης του διαλείμματος.