• Σχόλιο του χρήστη 'Αντιγόνη Μαυρομάτη' | 24 Νοεμβρίου 2020, 08:38

    Το σύστημα έννομης προστασίας νοσεί και προκαλεί μεγάλες και αδικαιολόγητες καθυστερήσεις. Χρειάζεται άμεση επανεξέταση ενώ οι προτεινόμενες ´αλλαγές ´ δεν επιλύουν κανένα πρόβλημα. Ειδικότερα: - παρόλο που η ενωσιακή νομοθεσία απαιτεί ταχεία δικαστική επίλυση των διαφορών, που αναφύονται στο στάδιο πριν από την ανάθεση των δημοσίων συμβάσεων, η Ελλάδα με τον ν.4412/16 αποφάσισε τη θέσπιση διοικητικής επίλυσης ενώπιον της ΑΕΠΠ (την οποία ίδρυσε ο ν.4412/16) η οποία προηγείται υποχρεωτικά της δικαστικής και στη συνέχεια προσωρινής δικαστικής προστασίας (Αίτηση αναστολής) και ακολούθως οριστικής (Αίτηση ακύρωσης) !!!! - η διαδικασία άσκησης/εξέτασης της προσφυγής ενώπιον της ΑΕΠΠ και η έκδοση απόφασης απαιτεί τουλάχιστον 3-4 μήνες. - η απόφαση της ΑΕΠΠ, αν και στο νόμο ορίζεται ότι είναι δεσμευτική για την Αναθέτουσα Αρχή, στην πράξη είναι παντελώς άχρηστη, αφού αν ασκηθεί Αίτηση αναστολής κατά της απόφασης αυτής ενώπιον του δικαστηρίου, υποχρεωτικά η Αρχή αναμένει τον προσδιορισμό, την εκδίκαση και την έκδοση της σχετικής Απόφασης, η οποία μπορεί να αναστείλει την απόφαση της ΑΕΠΠ, δηλαδή αναμένει μια διαδικασία, που συνήθως υπερβαίνει τους 6 μήνες (επί πλέον των παραπάνω 3-4 της ΑΕΠΠ!). Επί πλέον, η άχρηστη απόφαση της ΑΕΠΠ απλώς περιπλέκει και καθυστερεί τη δικαστική διαδικασία, αφού τα δικαστήρια πρέπει να αποφανθούν όχι μόνο για την απόφαση της Αναθέτουσας Αρχής αλλά και γι΄αυτήν της ΑΕΠΠ… τέλος η παραπάνω διαδικασία είναι και εξαιρετικά δαπανηρή αφού προβλέπεται παράβολο για την άσκηση της προσφυγής σε ποσοστό 0,50% του προϋπολογισμού της σύμβασης. - όμως ούτε η έκδοση απόφασης επί της Αίτησης αναστολής από το δικαστήριο επιτρέπει στην Αναθέτουσα Αρχή να προχωρήσει, αφού αν ασκηθεί Αίτηση ακύρωσης, η παραπάνω είναι υποχρεωμένη να αναμένει τον προσδιορισμό, την εκδίκαση και της έκδοση απόφασης επ΄αυτής, διαδικασία που μπορεί να υπερβαίνει κατά πολύ το ένα έτος (επί πλέον των χρόνων που προαναφέρθηκαν…) - η παραπάνω διαδικασία μπορεί να επαναλαμβάνεται σε πολλά στάδια ενός διαγωνισμού αλλά και να ασκείται από ποικίλους διαδίκους (υποψήφιους, Αναθέτουσα Αρχή) με αποτέλεσμα να είναι προφανώς ατέρμων…. Ενώ, λοιπόν, από τα παραπάνω είναι φανερό - ακόμη και σε αδαείς - ότι η θέσπιση μιας δικαστικής διαδικασίας, σε ειδικό τμήμα δικαστηρίου, που σε χρόνο όχι μεγαλύτερο των δύο μηνών θα αποφαινόταν οριστικά σε ένα μόνο στάδιο για την επίλυση της διαφοράς με ταυτόχρονη κατάργηση της προσφυγής και της ΑΕΠΠ, αποτελεί την μοναδική και ενδεδειγμένη λύση για την επιτάχυνση των διαδικασιών και την ασφάλεια δικαίου, από το ‘νέο’ σχέδιο (προς δόξαν των ακάματων δικηγορικών γραφείων….) επιλέγεται η διατήρηση αυτού του γραφειοκρατικού εκτρώματος (με ασήμαντες «βελτιώσεις»), ενώ παραλλήλως η παντελώς άχρηστη και δαπανηρή ΑΕΠΠ, για τη χρηματοδότηση της οποίας προβλέπεται (πέραν των παραβόλων…) και κράτηση ύψους 0,06% επί της αξίας κάθε δημόσιας σύμβασης, προβαίνει σε αδιάκοπες προσλήψεις για τη στελέχωσή της…. Να σημειωθεί για τη συνολική αποτίμηση του θέματος ότι η ΑΕΠΠ, κατά τρόπο καινοφανή και μοναδικό στα νομικά χρονικά, από το 2016, που ιδρύθηκε, μέχρι σήμερα δεν δημοσιεύει περιλήψεις των νομικών θεμάτων, που αντιμετωπίζει με τις αποφάσεις της - παρά αναρτά ολόκληρες πολυσέλιδες αποφάσεις χωρίς καμία ταξινόμηση - με αποτέλεσμα να είναι απολύτως ανεξέλεγκτη και να αποτελεί πηγή ανασφάλειας δικαίου ...