Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη N. INKA | 3 Νοεμβρίου 2009, 14:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'N. INKA' | 3 Νοεμβρίου 2009, 14:57

    Οι επιμέρους αρχές και προλήψεις: Β. Οι κίνδυνοι από την διάταξη του άρθρου 17 του Συντάγματος και του άρθρου 1 του α’ πρόσθετου πρωτοκόλλου της «Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου» (ΕΣΔΑ). Είναι σαφές για όσους έχουν ειδική νομική γνώση πάνω στα θέματα αυτά, ότι για τις τράπεζες, το πεδίο προσβολής των όποιων μέτρων ληφθούν, θα βρίσκεται πάνω στο θεωρητικό και νομικό εποικοδόμημα της προστασίας της ιδιοκτησίας. Ο πρώτος κίνδυνος που διατρέχει το σχέδιο νόμου είναι να προσβληθεί δικαστικά στα ελληνικά και διεθνή δικαστήρια για παραβίαση των ανωτέρω διατάξεων και συγκεκριμένα των περιουσιακών δικαιωμάτων των τραπεζών. Για να μην προβώ στην παράθεση της πολυσέλιδης θεωρητικής και νομολογιακής μου ανάλυσης (είναι σε κάθε περίπτωση στην διάθεση παντός ενδιαφερομένου) καταλήγω στα κύρια συμπεράσματα: Το σχέδιο νόμου μπορεί δυνητικά να κριθεί ότι αποτελεί: α. Απαλλοτρίωση περιουσιακού δικαιώματος των τραπεζών χωρίς πλήρη αποζημίωσή τους (άρθρο 17§1 Συντάγματος). β. Προσβολή του δικαιώματος στην περιουσία (άρθρο 1 του α’ πρόσθετου πρωτοκόλλου της «Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου» (ΕΣΔΑ). Πέρα από την θεωρητική και νομολογιακή ανάλυση και τα λοιπά επιχειρήματα που προκύπτουν από πλέγμα διατάξεων και αρχών του δικαίου για όσους από εμάς υπερασπιστούμε το προτεινόμενο νομοσχέδιο θα πρέπει πρωταρχικά και κύρια να τεθούν στο κείμενο του νόμου και οπωσδήποτε και κατ’ ελάχιστο στην εισηγητική έκθεση αιτιάσεις που να καλύπτουν και να αναλύουν κατά τρόπο συγκεκριμένο: - Το δημόσιο συμφέρον για την θέσπιση της ρύθμισης - Το δημόσιο όφελος που θα επέλθει από αυτή - Την απαγόρευση χρήσης της περιουσίας σε βάρος του γενικού συμφέροντος. - Την υποχρέωση του κράτους να προγραμματίζει και να συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη χώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας (οικονομίας (άρθρο 106 Συντάγματος) - Την απαγόρευση να αναπτύσσεται η ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία δεν επιτρέπεται να αναπτύσσεται σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή προς βλάβη της εθνικής οικονομίας (άρθρο 106 Συντάγματος). - Την απαγόρευση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος (άρθρο 25 Συντάγματος). Οι ανωτέρω αναφορές είναι αναγκαίες, ώστε μαζί με ένα πλέγμα διατάξεων του Συντάγματος (άρθρο 4, λοιπές διατάξεις άρθρου 25 κ.α.) και των διεθνών συμβάσεων που έχει υπογράψει η χώρα, να προστατευτεί το κύρος των διατάξεων και του νόμου εν γένει. Οι αναφορές μας συνεπώς στην αρχή του κειμένου δεν ήταν τυχαίες, αλλά εξυπηρετούν την ανάγκη αυτή, την ανάγκη θωράκισης του νόμου ως προς την Συνταγματική και διεθνή του νομιμότητα και τυχόν προσβολή. Είμαστε άμεσα στην διάθεση της κυβέρνησης για να παράσχουμε επί του θέματος επαρκέστερες και ενδελεχέστερες αναλύσεις. Γ. Αρχή του σεβασμού και προστασίας της προσωπικότητας του ανθρώπου και ώθηση του προς την επαναδραστηριοποίηση. Το νομοσχέδιο με την αναφορά του στην αναλογική εφαρμογή των διατάξεων του πτωχευτικού δικαίου και την ρύθμιση του άρθρου 5, οδηγεί στο ερμηνευτικό συμπέρασμα ότι πρόκειται για νομοσχέδιο που εισάγει και προβλέπει θεσμό πτώχευσης του ιδιώτη οφειλέτη. Το κυρίαρχο νομικό χαρακτηριστικό του θεσμού της πτώχευσης είναι η στέρηση του δικαιώματος να διαχειρίζεται ο ίδιος την περιουσία του. Πρόκειται για μέτρο έσχατης προσβολής της ανθρώπινης προσωπικότητας και του σεβασμού της που αντίκειται στον σκοπό του νόμου, όπως τον αντιλαμβανόμαστε και αναλύσαμε ανωτέρω : στην παραγωγική επαναδραστηριοποίηση των ανθρώπων που συγκροτούν αυτή την κοινωνία και δημιουργούν το μέλλον της. Στην κατ’ άρθρο πρότασή μας θα επεξηγήσουμε περαιτέρω και ειδικότερα τις θέσεις μας, όμως πρέπει να εννοήσουμε ότι η καθιέρωση θεσμού ιδιωτικής πτώχευσης αντιβαίνει τελολογικά τους σκοπούς του ίδιου του νόμου, εφόσον σκοπός του είναι η προστασία των δανειοληπτών. Το ορθό θα είναι να απαλειφθεί οποιαδήποτε τέτοια δυνατότητα. Γ. Αρχή της οικονομίας της δράσης και των διαδικασιών Είναι σαφές ότι ένα τέτοιο σχέδιο νόμου δεν μπορεί να επιτύχει εάν επιφέρει σημαντικά οικονομικά βάρη στους ήδη βεβαρυμμένους και αδύναμους δανειολήπτες για τις διαδικασίες του. Είναι όμως απαραίτητο να σκεφτούμε και να εννοήσουμε ότι δεν είναι προς το συμφέρον οποιασδήποτε πλευράς, αλλά και του κοινωνικού συνόλου, να σπαταλιούνται χιλιάδες ώρες ανθρώπινης εργασίας και τεράστια συνολικά κόστη, σε διαδικασίες, ιδίως συμβιβαστικής επίλυσης. Προτείνουμε συνεπώς την απλοποίηση και ελαχιστοποίηση των διαδικασιών, ώστε να μην χαθούν χιλιάδες εργατοώρες ανθρώπων που θα μπορούσαν να προσφέρουν την δράση τους σε παραγωγικούς σκοπούς, αλλά και να μειωθεί το γενικό κόστος, για τα μέρη και το δημόσιο. Το κυριότερο μέτρο – τροποποίηση που προτείνουμε είναι αυτό μίας και μόνης διαδικασίας διαβούλευσης - συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς, που διενεργείται μετά την κατάθεση της αίτησης εκ μέρους του δανειολήπτη. Οι προτάσεις μας αναπτύσσονται στα επιμέρους άρθρα. Ε. Ας το κάνουμε με τον ελληνικό τρόπο που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες του Ελληνα και θα καλύπτει τις ιδιαιτερότητες της μέχρι σήμερα λειτουργίας του συστήματος. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου (πολλές από τις οποίες χρήζουν επαναδιατύπωσης) αποτελούν μεταφορά του αντίστοιχου Γερμανικού Δικαίου και του Γερμανικού Πτωχευτικού Κώδικα, αλλά και των επηρεασμένων από αυτόν αντίστοιχων διατάξεων των Σκανδιναυϊκών, κεντροευρωπαϊκών κρατών και των δικαίων του Βελγίου και της Ολλανδίας. Είναι σαφές ότι οι διατάξεις αυτές και είναι ενταγμένες σε ένα διαφορετικό πλαίσιο σύλληψης, αλλά και αντιμετωπίζουν μία διαφορετική από την Ελληνική πραγματικότητα. Οφείλουμε συνεπώς να προσαρμόσουμε τις διατάξεις του νομοσχεδίου, ώστε να εκμεταλλευτούμε τις θετικές του πτυχές, αλλά παράλληλα, να θεραπεύσουμε τα προβλήματα που προκύπτουν από την ελληνική πραγματικότητα, προσθέτοντας μία άλλη, μία ελληνική κοινωνική αντίληψη και μία σαφή πολιτική χροιά και στόχευση. Τα τελευταία απουσιάζουν από το Γερμανικό δίκαιο. Οφείλουμε συνεπώς να συνθέσουμε ένα νομοσχέδιο με ευρύτερη αντίληψη των θεμάτων που διαλαμβάνει, ώστε να επιτύχουμε κάτι δικαιότερο και πιο ουσιαστικό, προσαρμοσμένο στην Ελληνική πραγματικότητα, ωθώντας παράλληλα την Ευρώπη σε μια ουσιαστική αντίληψη και της δικής της κοινωνικής πραγματικότητας. Ας το φτιάξουμε λοιπόν με τον «ελληνικό τρόπο», ας το κάνουμε δικό μας και πρωτοπόρο.