Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Θ. Ιωαννίδης | 3 Νοεμβρίου 2009, 17:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'Θ. Ιωαννίδης' | 3 Νοεμβρίου 2009, 17:14

    Αγαπητοί μου συνομιλητές και ενεργοί πολίτες. Η επιστολή αυτή είναι προς αποκατάσταση της δικαιοσύνης και της νοημοσύνης σε σχέση με την προηγούμενη επιστολή (βλ. σελίδα 46 του ίδιου άρθρου). Με μεγάλη θλίψη, είδα ότι ορισμένοι εκ των πολιτών έλαβαν λάθος μήνυμα για το θέμα «οφειλέτης». Άλλο οφειλέτης και άλλο απατεώνας. Για το δεύτερο χρειάζεται να γίνει και δικαστήριο, ακόμα και για τις περιπτώσεις τις οποίες μπορούν εύκολα να καταλάβουν μέχρι και παιδιά του δημοτικού. Καλό θα είναι να μην ξεχνάμε ότι οι τράπεζες δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά κερδοσκοπικοί οργανισμοί, όπως όλων των ειδών οι επιχειρήσεις, με τη διαφορά ότι μπορεί να ελέγχουν και να εξουσιάζουν πρακτικά τα πάντα εις βάρος των περισσοτέρων και προς όφελος πολύ λίγων. Στη χώρα μας όμως, κατά κοινή ομολογία, έχουν υπερβεί κάθε όριο σε μια σειρά από θέματα, πολλά εκ των οποίων έχουν θέσει με σαφήνεια αρκετοί από τους δίκαια θιγμένους και εν μέρει εξαπατημένους δανειολήπτες. Παρά το γεγονός ότι μένω σε ενοίκιο και δεν έχω πάρει δάνειο για να έχω δικό μου σπίτι, είμαι διατεθειμένος να δεχθώ και μια μικρή μείωση στον ήδη βαριά φορολογούμενο μισθό μου (λιγότερο από 1.300 ευρώ το μήνα, και λιγότερο από 1.200 ευρώ με βάση τους 12 μήνες) ώστε να επουλωθούν κάποιες οικονομικές πληγές ανθρώπων που το έχουν ανάγκη ακόμα περισσότερο από εμένα. Θα πρέπει όμως αγαπητοί μου άνθρωποι και εσείς να κατανοήσετε ότι οι δανειολήπτες έχουν πάρει δάνειο και το χρησιμοποίησαν και είναι αντιμέτωποι μόνο με τις αυθαιρεσίες και τους υπερβολικούς τόκους των τραπεζών. Στην περίπτωση του «εγγυητή», ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΤΟ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΟΦΕΙΛΕΤΗΣ, ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ Ο ΟΦΕΙΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΠΛΗΡΩΝΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ (!!) ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΕΙ Ο ΕΓΓΥΗΤΗΣ! Σε αυτήν την περίπτωση λοιπόν αφενός: 1. Καλείται να πληρώσει το δάνειο ο εγγυητής. Σε μερικές περιπτώσεις, ΟΛΟΚΛΗΡΟ συν τους τόκους του δανείου, τόκους υπερημερίας κλπ. 2. Ο εγγυητής αντιμετωπίζεται από την τράπεζα πολλές φορές ακριβώς το ίδιο όπως και ο πραγματικός οφειλέτης (!!!!). 3. Μπορείτε να κατανοήσετε τι σημαίνουν τα παραπάνω; Και όλα αυτά με όρους επιχειρηματικού δανείου (5-10% επιτόκιο, την ώρα που οι τράπεζες το λαμβάνουν με 1%). 4. Εφόσον δεν υπάρχουν αποδείξεις και τιμολόγια που να δικαιολογούν το ποσό του δανείου, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο τα χρήματα αυτά να συνεισφέρουν στην παραοικονομία, με ότι συνέπειες έχει αυτό για τους φορολογούμενους. 5. Τα δικαστικά έξοδα σε μια τέτοια περίπτωση ποιος τα αναλαμβάνει; Η τράπεζα; Το κράτος; Με θλίψη και πικρία λοιπόν, παρατήρησα ότι το σχόλιο, αρχικά έλαβε και 3 αρνητικές ψήφους (!!!!!). Σας το δηλώνω δημόσια λοιπόν, ότι αρνητικά ένα τέτοιου είδους σχόλιο το βλέπουν μόνο οι εκμεταλλευτές (όπως οι τράπεζες) και οι απατεώνες, οι οποίοι στην Ελλάδα είναι μεγάλο ποσοστό και όποιος δεν το κατανοεί καλά θα κάνει να κοιτάξει την καθημερινότητά του και να το ξανασκεφτεί. Εξαίρεση αποτελούν τα άτομα τα οποία μάλλον δεν εννόησαν το πνεύμα της επιστολής μου και οι οποίοι ελπίζω τώρα να κατανόησαν. Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο μέρος των δανειοληπτών έλαβε δάνειο για ουσιαστικές ανάγκες και θα πρέπει όντως να ληφθεί μέριμνα για την προστασία τους. Η νομιμοποίηση όμως των απατεώνων και των τραπεζών εις βάρος των μισθωτών και συνταξιούχων είναι τουλάχιστον άδικη. Άλλο οφειλέτης, και άλλο απατεώνας! Ο οφειλέτης αγωνίζεται να αποπληρώσει ένα δάνειο και ποτέ δεν τελειώνει γιατί τον υπερχρεώνουν. Ο απατεώνας, παίρνει ένα δάνειο, το εξαφανίζει και δεν τρέχει τίποτα….Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πολλά άτομα στη μικρή μας συζήτηση σε αυτό το χώρο που ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία. Μπορείτε όμως να νιώσετε πώς είναι να πληρώνεις ένα δάνειο το οποίο ποτέ δεν έλαβες; Α, ναι. Το ταμείο ανεργίας είναι 454 ευρώ το μήνα…. Φιλικά και με αξιοπρέπεια. Θ. Ιωαννίδης