Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Θ. Ιωαννίδης | 4 Νοεμβρίου 2009, 00:53
  • Σχόλιο του χρήστη 'Θ. Ιωαννίδης' | 4 Νοεμβρίου 2009, 00:53

    Κα Υπουργέ. Καταρχάς συγχαρητήρια στην κυβέρνησή σας για το δικαίωμα στο δημόσιο διάλογο προτού να ψηφιστεί οποιοσδήποτε νόμος. Πραγματικά είναι προς τιμήν όλων σας ως πράξη, αλλά θα μου επιτρέψετε να αμφιβάλλω λίγο στο θέμα της επίλυσης του προβλήματος. Θεωρώ λίγο επικοινωνιακό τρυκ το όλο θέμα και για κάποιο λόγο νομίζω ότι στην πραγματικότητα θα επωφεληθούν πάλι αυτοί που θα έπρεπε να πληρώνουν (έστω λιγότερα ή και σημαντικά λιγότερα) και όχι αυτοί που πραγματικά έχουν ανάγκη από τη βοήθεια της Πολιτείας και της Δικαιοσύνης. Ελπίζω να βρείτε μερικές μέρες να διαβάσετε τα σχόλια των πολιτών γιατί πραγματικά αξίζει και οι περισσότερες περιπτώσεις είναι πολύ χαρακτηριστικές για το σύνολο των δανειοληπτών και εγγυητών. Οι τελευταίοι βέβαια δεν αναφέρονται καθόλου (απίστευτο, έτσι;). Θα ήθελα όμως να τονίσω την ανάγκη τώρα περισσότερο από ποτέ να ανοίξει ο δημόσιος διάλογος (με ενυπόγραφες τοποθετήσεις) για ένα ακόμα μεγαλύτερο δάνειο από όλα αυτά που συζητούνται εδώ (τα οποία είναι εξίσου σημαντικά εννοείται). Το θέμα αυτό είναι τα δάνεια της Ελλάδος ως χώρα. Δε νομίζετε ότι είναι καιρός να φανεί δημόσια σε ποιους και για ποιους λόγους χρωστάμε ακόμα; Βλέπετε, το παραμυθάκι της ανεξάρτητης χώρας, το οποίο φοριέται πολύ, είναι καιρός να κλείσει (αυτό μεταξύ μας, μην το πείτε πουθενά και τρομάξουμε τους χαρούμενους καταναλωτές μας….). Τελειώσαμε με τα δάνεια του 1821; Με τα υπόλοιπα που ακολούθησαν; Γιατί από ότι κατάλαβα, μας συμπεριφέρθηκαν ως χώρα ακριβώς όπως οι τράπεζες στους δανειολήπτες καταναλωτικών (ούτε καν στεγαστικών) δανείων. Σε ποιον και πόσο χρωστάμε ακόμα; Αλλά κυρίως, γιατί; Βλέποντας τα ποσά που ξοδεύουν Ελλάδα και Τουρκία για εξοπλισμούς, μάλλον η μορφή έχει αλλάξει, όχι η πραγματικότητα. Τα προβλήματα που αναφέρονται στη συγκεκριμένη πρόταση νόμου είναι της τάξης των (το πολύ) δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. Το πρόβλημα που αναφέρομαι εγώ, είναι της τάξης των εκατοντάδων και πλέον δισεκατομμυρίων ευρώ και μας αφορά όλους (αν όχι θα έπρεπε νομίζω) και είναι ζήτημα ηθικής και αξιοπρέπειας επίσης. Ακούστηκε από κάποιο μέλος προηγούμενης κυβέρνησης η φράση «ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Από την προσωπική και οικογενειακή μου εμπειρία σας δηλώνω ότι η προηγούμενη πρόταση είναι τουλάχιστον γελοία για να μη χρησιμοποιήσω βαρύτερους χαρακτηρισμούς γιατί σέβομαι τους συνομιλητές μου και τα προβλήματά τους. Αφήστε που δε μου περισσεύουν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τους δικηγόρους που θα χρειαστούν σε μια περίπτωση που πω τις λέξεις που πρέπουν σε αντίστοιχους «κυρίους». Νόμιμα λοιπόν οι τράπεζες έκαναν και κάνουν αυτά που αναφέρουν πολλοί από τους συμπολίτες μας. Είναι και ηθικό να πληρώνει κάποιος για ένα δάνειο 20.000 ευρώ 48.000 (!!!). Για να μην πιάσουμε τις άλλες περιπτώσεις των επιχειρηματιών που τα ποσά είναι με έξι ή και επτά ψηφία και σχετίζονται άμεσα με τις απώλειες θέσεων εργασίας όπως επίσης και των δανειοληπτών στεγαστικών δανείων. Απλώς διαβάστε τα νούμερα τα οποία έχουν αναφέρει οι πολίτες. Μήπως να κάνουμε και κανέναν έρανο να βοηθήσουμε τις τράπεζες κυρία Υπουργέ; Σε σχέση με τα δάνεια της χώρας μας, μάλλον δεν έφτασε ότι μερικά εκατομμύρια ανθρώπων πέθαναν είτε καταστράφηκαν. Δεν εξυπηρέτησε τα σχέδια των «συμμάχων» μας αυτό; Δε μετράν οι ανθρώπινες ζωές στο βωμό του κέρδους παγκόσμιων κεφαλαίων; Μήπως φανήκαμε λίγοι ως χώρα (με εξαίρεση τον εμφύλιο, όπου αποδείχθηκε ότι ήμασταν λίγοι, γιατί αλλιώς δε θα γινόταν…και εκεί πάντως, το χεράκι τους το έβαλαν, μη χάσουν το κελεπούρι…). Νομίζω, ότι είναι τουλάχιστον δίκαιο να μάθουμε σε ποιους και πόσα χρωστάμε. Βλέπετε, παρότι δεν είναι η ειδικότητά μου τα οικονομικά, δεν μπορώ να διδάσκω στους φοιτητές μου ότι χρωστάνε από την ώρα που γεννήθηκαν. Ούτε αποδέχομαι ότι το μέλλον της γενιάς μου είναι υποθηκευμένο σε κάποιο χαρτοφυλάκιο ενός μεγαλοεπιχειρηματία του εξωτερικού. Αν δε συζητήσουμε τώρα κα Υπουργέ το παραπάνω θέμα, δε θα το κάνουμε ποτέ. Και προσβάλλουμε πολλές μνήμες ανθρώπων έτσι και τους αξιοπρεπείς ανθρώπους οι οποίοι τα σκέφτονται αυτά τα θέματα, την ώρα που οι περισσότεροι τρώνε τις διαφημίσεις χαρούμενων καταναλωτών. Δε μετρούνται τα πάντα σε χρήμα. Είναι τουλάχιστον δίκαιο να το συζητήσουμε δημόσια αυτό, δε νομίζετε; Τώρα σε σχέση με το θέμα «δάνεια» και «υπερχρεώσεις», νομίζω ότι οι πολίτες δήλωσαν γραπτώς όλα αυτά που θα έπρεπε να ακουστούν. Ευτυχώς, διαβάζοντας θα δείτε ότι οι αξιοπρεπείς είναι αρκετοί, πολλοί εκ των οποίων δε ζήτησαν χάρη, ζήτησαν λογική ρύθμιση των χρεών. ΛΟΓΙΚΗ και όχι ΛΗΣΤΡΙΚΗ. Εμένα προσωπικά, το γεγονός αυτό με γέμισε με ελπίδα και είναι προς τιμήν τους, προς τιμή των οικογενειών τους και των φίλων τους και με εκφράζει απολύτως. Είναι οι πολίτες των οποίων εύχομαι να διδάξω στα παιδιά τους. Στην κοινωνία όμως, ιδιαίτερα άτομα που δεν έχουν σχέση με την ανταλλαγή απόψεων που κάνουμε εδώ, έχει μπερδέψει ο κόσμος την έννοια δάνειο με την έννοια επιδότηση και μιας και είστε Υπουργός, το αντίστοιχο πρόβλημα παρατήρησα με τις έννοιες Δημοκρατία και Κοινοβουλευτισμός. Εννοείται ότι πρέπει να γίνουν άμεσα όποιες ρυθμίσεις θα βοηθήσουν τους περισσότερους να πάρουν μια ανάσα. Πώς όμως αποφεύγουμε ότι στο μέλλον δε θα υπάρξουν αντίστοιχα προβλήματα; Και μια μικρή παρατήρηση που αξίζει να σημειωθεί σε σχέση με τη διαδικασία. Αν προσέξετε με λεπτομέρειες, οι απόψεις των ανθρώπων που σχετίζονται με τη συνέπεια στην αποπληρωμή δανείων έχουν λάβει αρνητικές ψήφους (!!!!). Απίστευτο! Μπορείτε να κοιτάξετε και μόνη σας, έχει και γέλιο η υπόθεση. Αναρωτιέμαι λοιπόν, πάντα σε σχέση με τη διαδικασία, μήπως τις αρνητικές ψήφους τις ρίχνουν άτομα τα οποία συνεργάζονται με τράπεζες; Γιατί όπως είναι γνωστό στους ανθρώπους με τη στοιχειώδη λογική, τα ΜΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕΝΑ ΔΑΝΕΙΑ είναι αυτά που δίνουν τα μεγαλύτερα κέρδη στις τράπεζες γιατί τότε μόνο μπορούν να πατήσουν και νομικά για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Μια υπόθεση εργασίας και διαδικαστικού χαρακτήρα κάνω, καθώς διαβάζοντας με φίλους (κανένας μας δε χρωστάει) αρχίσαμε να γελάμε λίγο γιατί είναι και λίγο για γέλια η υπόθεση. Σας παραπέμπω στα προηγούμενα σχόλια που έχω αναρτήσει (σελίδα 46,47 και 51) και αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες απλώς επικοινωνήστε μαζί μου ή με το δικηγόρο μου για να καταλάβετε για τι είδους θέμα συζητάμε. Τότε θα καταλάβετε με σαφήνεια το ρόλο της «τράπεζας» ως προστάτη της περιουσίας του πολίτη. Ανέκδοτα κα Υπουργέ…τα οποία όμως έχουν τεράστια οικονομική και ψυχική οδύνη και ηθικές βλάβες. Τέλος, θέλω να στείλω και ένα μήνυμα προς όλους τους ψυχικά υγιείς και αξιοπρεπείς ανθρώπους που έχουν γράψει τις απόψεις τους. Έχω ψηφίσει θετικά για πάνω από 100 από εσάς γιατί έκρινα δίκαια τα επιχειρήματά σας (ούτε έναν αρνητικά). Αυτό ως ένδειξη κατανόησης, δικαιοσύνης και αβροφροσύνης. Σας εύχομαι από καρδιάς να βρείτε την καλύτερη δυνατή λύση και ότι καλό έχετε μέσα στην ψυχή σας να μην αφήσετε να σβήσει σε καμία περίπτωση. Η ζωή σας είναι σημαντικότερη από τις τράπεζες και τα χρέη. Μην την αφήσετε να πάει χαμηλά, δεν της αξίζει. Όπως έχει πει ένας πολύ σοφός άνθρωπος «το κακό υπάρχει γιατί οι καλοί δεν κάνουν τίποτα για να το σταματήσουν». Αφήστε ότι καλό έχετε μέσα σας να μεγαλώσει και τουλάχιστον να έχουμε τα κότσια και την ψυχική υγεία και νοημοσύνη να μπορούμε να κατακρίνουμε αναξιοπρεπείς και αισχροκερδείς πρακτικές. Καλή συνέχεια και καλή ψυχική δύναμη και υγεία σε όλους σας. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και για τη δυνατότητα της ανάρτησης των απόψεών μου. Και μια διευκρίνιση. Τα δάση τα ανέφερα στα προηγούμενα σχόλια γιατί δεν πρόλαβα τη δημόσια συζήτηση για την προστασία τους. Έχουν λόγο και αυτά, εμείς δεν τα ακούμε. Με τιμή, Δρ Ιωαννίδης Α. Θεμιστοκλής