• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 8 Σεπτεμβρίου 2021, 19:07

    Η διάταξη είναι νέα και εξαιρετικά προβληματική. Το Υπουργείο Ανάπτυξης θα πρέπει να εξηγήσει σε τι συνίσταται η «στρατηγικότητα» επενδύσεων που υποβαθμίζουν, αντί να αναβαθμίζουν, τις περιοχές εγκατάστασής τους, και μάλιστα (κατά κανόνα) εντός του οικιστικού ιστού (σχεδίων πόλεως): στοιχειώδεις και αυτονόητες αρχές βιωσιμότητας, ειδικά στο οικιστικό περιβάλλον, επιβάλλουν αυστηροποίηση και όχι υποβάθμιση των όρων και περιορισμών δόμησης – με τη μορφή ανοιχτών και πράσινων χώρων, βιώσιμης μετακίνησης, εξοικονόμησης πόρων και άμβλυνσης των αποκλεισμών και των ανισοτήτων. Είναι, επίσης, αμφίβολης συνταγματικότητας, κρίση που πιθανότατα θα κληθούν να εκφράσουν τα αρμόδια δικαστήρια. Στην ουσία, πρόκειται για διάταξη που επιτρέπει την εξαίρεση των στρατηγικών επενδύσεων από κάθε όρο και περιορισμό που θέτει ο πολεοδομικός ή ο ρυθμιστικός σχεδιασμός οποιουδήποτε επιπέδου: η επιφύλαξη ότι αυτό θα συμβεί για λόγους που «προσδιορίζονται και εξειδικεύονται στο Πλαίσιο Εθνικού Χωροταξικού Σχεδιασμού» είναι μηδαμινής αξίας. Δυστυχώς, η νομοθεσία δεν γνωρίζει «Πλαίσιο Εθνικού Χωροταξικού Σχεδιασμού» (με κεφαλαία), και είναι άγνωστο αν υπονοείται η «Εθνική Χωρική Στρατηγική» (3 παρ. 1 ν. 4447/2016), η το «σύστημα χωρικού σχεδιασμού» [1 περ. γ) ν. 4447/2016]. Εφόσον υπονοείται η πρώτη, τότε θα πρέπει να σημειωθεί ότι όχι μόνο δεν έχει εκδοθεί ακόμα, αλλά δεν είναι και δεσμευτική (3 παρ. 1 ν. 4447/2016), οπότε η επιφύλαξη υπέρ της δεν έχει νομικές συνέπειες. Επιπλέον, σε αντίθεση με άλλες παρόμοιες πολεοδομικές ή χωροταξικές διατάξεις, που επιτρέπουν παρεκκλίσεις, οι παρεκκλίσεις του σχολιαζόμενου άρθρου δεν υπόκεινται σε κάποιον περιορισμό (πρβλ., π.χ., τις «παρεκκλίσεις» στο πλαίσιο της εκτός σχεδίου δόμησης, 33 ν. 4759/2020). Πρόκειται για μία εξουσιοδότηση χωρίς όρια, που επιτρέπει να κτιστεί οτιδήποτε και οπουδήποτε. Επί της ουσίας, η παρέκκλιση ισοδυναμεί με τροποποίηση σχεδίου πόλεως, και απαιτεί στρατηγική εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων, κατ’ επιταγή του ενωσιακού δικαίου: αυτό ισχύει ιδίως όπου οι στρατηγικές επενδύσεις εγκαθίστανται σε ευαίσθητες περιοχές (3 παρ. 3 οδηγίας 2001/42). Σημειωτέον ότι, ακόμα και με βάση τη ελληνικό δίκαιο, παρόμοιες παρεκκλίσεις απαιτούν ειδική μελέτη (ΣτΕ Ολ. 123/2007, 27/2014, 376/2014), η οποία θα τεκμηριώνει ότι οι σχετικές σταθμίσεις έχουν γίνει με βάση την επιστήμη (24 Σ).