• Σχόλιο του χρήστη 'Δήμαρχος Μυκόνου' | 9 Σεπτεμβρίου 2021, 20:41

    το άρθρο 5-αποτελεί σαφώς την κερκόπορτα να καταληφθούν οι κοινόχρηστοι χώροι αιγιαλού και παραλίας, κατάληψη που εξικνείται έως την δόμηση, με αποτέλεσμα να μπαίνει και η ταφόπλακα σε κάθε περιβαλλοντικό κεκτημένο: εκκινώντας από την αποδόμηση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης, επιτρέποντας να γίνει υλοποίηση στρατηγικής επένδυσης ΕΝΤΟΣ δικτύου NATURA, θεσπίζοντας δυνατότητα πλήθους πολεοδομικών παρεκκλίσεων από τους ισχύοντες όρους δόμησης, χωρίς καμία απολύτως περιβαλλοντική εγγύηση, το νομοσχέδιο έρχεται στο άρθρο 5 να ρίξει αυλαία και για τους αιγιαλούς και τις παραλίες και στην πραγματικότητα να ματαιώσει και αποτρέψει στο μέλλον αυτό ακριβώς το οποίο δήθεν υπηρετεί: την ανάπτυξη. Και από την διοικητική διαδικασία παραχώρησης της απλής χρήσης αιγιαλού στον στρατηγικό επενδυτή, απουσιάζουν οι νησιωτικοί δήμοι ως sine qua non μέρη της σχετικής αδειοδοτικής διαδικασίας, που εξ ορισμού είναι οι μόνοι που γνωρίζουν την ευαισθησία των θαλασσίων οικοσυστημάτων των οικείων περιοχών, την επιβάρυνση που τούτα υποδέχονται ιδίως τους θερινούς μήνες και τα προβλήματα που ανακύπτουν για όλο το νησί από τον (υπερ)κορεσμό των τουριστικών επενδύσεων ιδίως στα μικρά νησιά που είναι επιδεκτικά ήπιας ανάπτυξης. Η βιώσιμη και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη όμως δεν είναι τα μεγαθήρια πάνω σε αιγιαλούς και παραλίες, που θα αποδώσουν ενδεχομένως εφήμερα και με ταχύτητα, αλλά είναι οι πάντα καθαρές και ελεύθερα προσβάσιμες παραλίες στις οποίες πρέπει να επενδύουμε και οι οποίες αποτελούν πηγή ζωής για τους κατοίκους που διαβιούν σε αυτές και ασφαλώς τον πόλο έλξης των τουριστών. Γι’αυτό φύσει και θέσει (πρέπει να) προορίζονται για όλους.