• Σχόλιο του χρήστη 'Re.De-Plan AE Consultants' | 26 Αυγούστου 2022, 11:50

    1. Η απαίτηση για την πλήρη κυριότητα του συνόλου της έκτασης, πέρα από φαινόμενα αισχροκέρδειας και διατάραξης των αξιών γης που βάσιμα θα προκαλέσει, εξαφανίζει κάθε δυνατότητα ανάπτυξης οργανωμένου υποδοχέα σε περιοχή που υποδεικνύεται ως κατάλληλη από διατάξεις και κείμενα χωρικού σχεδιασμού αλλά ανήκει σε πολλούς ιδιοκτήτες. Πρακτικά, η διάταξη καταργεί τον χωρικό σχεδιασμό που υποδεικνύεται από Γ.Π.Σ./ ΣΧΟΟΑΠ για την ανάπτυξη οργανωμένων υποδοχέων εκτός αν πρόκειται για εκτάσεις που ανήκουν σε έναν ιδιοκτήτη, γεγονός ανύπαρκτο. Πρόταση μας είναι: - να επανέλθει το ποσοστό του 55%, το οποίο λειτούργησε άψογα στην περίοδο εφαρμογής του Ν.3982/11. - Οι δασικές εκτάσεις, οι οποίες παραχωρούνται μέσω έγκρισης επέμβασης να συνυπολογίζονται για τη διασφάλιση της έκτασης. 2. Στην παρ. 3, να διευκρινιστεί η φράση «αφορά σε ακίνητα που δεν εφάπτονται με τα προτεινόμενα όρια του Ε.Π.». Αν χρειαζόμαστε μικρό μέρος έκτασης ιδιοκτησίας τρίτου (<20%) προκειμένου η έκταση μας να φτάσει μέχρι την παρακείμενη δημόσια οδό δεν εφαρμόζεται η διαδικασία της συναίνεσης ή της απαλλοτρίωσης; 3. Στην παρ. 3α, η υποχρέωση πιστοποίησης της συναίνεσης με δήλωση συμβολαιογράφου συνιστά βαριά και δαπανηρή διαδικασία. Θα ήταν αρκετή η προσκόμιση Υπεύθυνης Δήλωσης με γνήσιο υπογραφής ή ψηφιακή υπογραφή.