• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης Πυρουνάκης' | 25 Νοεμβρίου 2009, 03:08

    Επί του κεφ. Β. § 1. Ισχύει και 'δώ η ανάγκη λήψης μέριμνας και για προγενέστερες -της 1ης 1ου 2008- περιπτώσεις. Ποιός ό λόγος να προαναγγέλλεται ότι, θα ευνοηθεί ο «αυριανός» ανακόλουθος των υποχρεώσεών του και ν' αποκλείεται εκείνος που ανταποκρίθηκε ήδη, έστω με καθυστέρηση. § 2. Αν και επουσιώδες, το «ν.δ. της 17.7/13.8.1923», απαντάται ως ν.β. 177/1923 (;) Ίσως, όποτε γίνεται αναφορά σε υποχρεωτικές νομικές διατάξεις, να ωφελούσε η δυνατότητα παραπομπής του διαβουλευομένου πολίτη σ' αυτές (ή σε περίληψή τους). § 4. Ως προς το όριο των 5.000 ευρώ αντί 1000, αν αφορά το κατά περίπτωση ποσό (και όχι κατ' αριθμό φορολογικού μητρώου), είναι σημαντικό. Προτείνω να αυξηθεί περαιτέρω, αναλόγως του αριθμού των εργαζομένων, που απασχολούνται στο εκάστοτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο. § 5. Το έως τώρα ποσό των 500 ευρώ είναι θεωρητικό, εφ' όσον είναι καταχωρημένες στον Τειρεσία και καθυστερήσεις οφειλών δεκάδων μόλις ευρώ, ακολούθως εξοφλημένες(!). Συνεπώς πρέπει να διασφαλιστεί (Ελλάδα μας γαρ) και η τήρηση των διατάξεων του νόμου, που θα ψηφιστεί. § 6. Για την απαγόρευση της «διατήρησης των δυσμενών δεδομένων, ακόμη κι αν αυτά δεν έχουν εξοφληθεί, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δέκα ετών», προτείνω να διατηρούνται οι σχετικές καταχωρήσεις εκείνων που έχουν καταδικαστεί για απάτη σε κακουργιοδικείο. § 7. Ορθώς θα υποχρεούνται οι «τράπεζες που έχουν διαβιβάσει στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ δυσμενή αρχεία, όταν εξοφλούνται οι οφειλές, να τον ενημερώνουν μέσα σε 2 εργάσιμες ημέρες από τότε που περιήλθε σε αυτές η απόδειξη για την εξόφληση της οφειλής και χωρίς την αξίωση αμοιβής ή δαπάνης από τον οφειλέτη». Να υποχρεωθούν -πρέπει- και για όλες τις προγενέστερες -της ισχύος, του προς ψήφιση νόμου- τέτοιες περιπτώσεις. § 8. Για να ωφεληθεί πράγματι ο «οφειλέτης» από την «δυνατότητα να προσφεύγει με τη διαδικασία των Ασφαλιστικών Μέτρων στο αρμόδιο δικαστήριο και να επιτυγχάνει, να μην εμφανίζεται στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ το δυσμενές δεδομένο της οφειλής, μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της οφειλής, όταν υφίστανται σοβαροί λόγοι για την αμφισβήτησή της και αυτή δεν επηρεάζει την πιστοληπτική του ικανότητα», πρέπει -για ορισμένο χρόνο- να εμποδίζεται η τράπεζα και με μόνο το εξώδικο του οφειλέτη, που θα της γνωστοποιεί την -ως άνω- προσφυγή. § 9. Ως προς το ότι, «κατά τη διάρκεια της στέρησης βιβλιαρίου επιταγών, επιτρέπεται στις τράπεζες να χορηγούν βιβλιάριο επιταγών ορισμένου συνολικού ύψους, εφόσον η πληρωμή των επιταγών που περιέχονται σε αυτό, είναι εγγυημένη από φερέγγυο, κατά την αξιολόγηση της τράπεζας, τρίτο πρόσωπο μέχρι του ύψους αυτού», μοιάζει λίγο-πολύ αυτονόητο. Επιπρόσθετα -όμως- δοθείσης της ευκαιρίας, επιτρέψετέ μου μια «υπόθεση». Ένα υπερκατάστημα προμηθεύεται από έναν τυροκόμο 10.000 ευρώ γραβιέρα, με μεταχρονολογημένη επιταγή -επιεικώς- έξι μηνών. Για την πρώτη αυτή παραγγελία προηγήθηκε άλλη άνευ ανταλλάγματος, για να μπει το προϊόν στο κατάστημα. Επαναλαμβάνονται οι παραγγελίες-παραλαβές ανά εβδομάδα, με τον ίδιο τρόπο, ώστε μέχρι να πληρωθεί η πρώτη επιταγή έχουν μεσολαβήσει 26 παραλαβές! Με 15% κέρδος -το υπερκατάστημα- έχει ωφεληθεί (15Χ25:100 = 3,75 ή) 375% της αξίας της πρώτης εξοφλούμενης παραλαβής, πριν 'δεί χρήματα ο ταλαίπωρος «αφέντης» ενώ τα δάνειά του εκείνου εν τω μεταξύ έτρεχαν. Κ.ο.κ. Οι επιταγές αντικατέστησαν τις συναλλαγματικές παρανόμως. Έστω. Να χορηγούνται όμως με συγκεκριμένο ανώτατο ποσό κατά φύλλο (λ.χ. ≤1.000 ευρώ ή ≤5.000 ή ≤50.000 κλπ) και να θεσμοθετηθεί (νομικά & εθιμικά) ότι, ο κομιστής θα εισπράττει -θεμιτά- την επιταγή, άμεσα, με χρέωση της εκδότριας τράπεζας, η οποία με την σειρά της θα χρεώνει τον πελάτης της με το ποσό και τους τόκους, έως την ημερομηνία της επιταγής. Πολλοί πλούτισαν καπηλευόμενοι, πτωχεύοντας αδίκως άλλους. Ομοίως, να παταχθεί η τοκογλυφία. Τείνουν τα δικαστήρια, με την τυποποίηση των διαδικασιών (επί υποθέσεων ακάλυπτων επιταγών) και τον "εθισμό" τους σ' ένα είδος «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώστε» ...να τους υπηρετούν. Ευχαριστώ για την ανοχή Σας.