Αρχική Γενικές Αρχές και Προτεραιότητες Σχεδιασμού του Ε.Π. «Ψηφιακή Σύγκλιση»ENOTHTA A : (2) Γενικές προτεραιότητες της πολιτικής στον τομέα των ΤΠΕΣχόλιο του χρήστη Ταβουλτσίδης Βασίλης | 24 Μαρτίου 2010, 12:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ταβουλτσίδης Βασίλης' | 24 Μαρτίου 2010, 12:08

    Ας υποθέσουμε ότι δίνουμε σε έναν αναλφάβητο πρόσβαση σε μια τεράστια βιβλιοθήκη που περιέχει τα πιο σημαντικά συγγράμματα όλων των εποχών. Του δίνουμε μάλιστα αυτή την πρόσβαση σε εξαιρετικά χαμηλό κόστος και του παρέχουμε όλες τις διευκολύνσεις να χρησιμοποιήσει αυτόν τον πλούτο γνώσεων. Τι έχουμε πετύχει; Τίποτα απολύτως. Η αξιοποίηση των ψηφιακών υποδομών, υπηρεσιών και περιεχομένου απαιτεί και ψηφιακά εγγράμματους χρήστες. Αυτή τη στιγμή η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων πάνω από 35 δεν γνωρίζει τη χρήση των υπολογιστών. Το κακό όμως είναι μεγαλύτερο κάτω από την ηλικία των 35 ετών. Αυτό γιατί εκεί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τον υπολογιστή για facebook, να κατεβάζουν ταινίες και να στέλνουν email νομίζοντας ότι γνωρίζουν να χρησιμοποιούν την ψηφιακή τεχνολογία. Ακόμα και οι εκατοντάδες χιλιάδες πιστοποιημένοι ψηφιακοί ... αναλφάβητοι δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για τις δυνατότητες που δίνονται από την χρήση της σύγχρονης ψηφιακής τεχνολογίας. Για να εξηγούμαι θεωρώ ως ελάχιστο όριο για ένα χρήστη να μπορεί να εκτελέσει βασικές λειτουργίες (όχι να είναι πιστοποιημένος αυτό δεν μου λέει τίποτα). Δηλαδή αν του ζητηθεί στην εργασία του να συνδέσει ένα φύλλο του Excel που περιέχει τα email των πελατών με μια επιστολή που θα σταλεί σε όλους αυτούς τους πελάτες με email να μπορεί να το κάνει με ευχέρεια χωρίς να αποτελεί αυτό μια διαδικασία δύσκολη. Πως για παράδειγμα θα προχωρήσει η ηλεκτρονική διακυβέρνηση με τη στρατιά των δημοσίων υπαλλήλων που ούτε ξέρουν ούτε θέλουν να μάθουν τις νέες τεχνολογίες; Με σεμινάρια; Αλλά ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που προχωρήσει ποιος θα χρησιμοποιήσει αυτές τις τεχνολογίες; Η μητέρα μου που είναι 55 ετών και δεν ξέρει ούτε την κάρτα στο ΑΤΜ να χρησιμοποιεί; Πως θα αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα της χώρας αν οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν σε προχωρημένο επίπεδο τις ψηφιακές υπηρεσίες. Θα γίνουμε Βουλγαρία με τα εκεί ημερομίσθια; Ασφαλώς όχι. Όμως για να ζητήσεις μεγαλύτερη αμοιβή πρέπει να παρέχεις μια προστιθέμενη αξία στο προϊόν ή την υπηρεσία σου. Για να γίνει αυτό είναι εντελώς επιβεβλημένη η χρήση των νέων τεχνολογιών. Πριν μερικές μέρες προσπάθησα να κλείσω δωμάτιο σε μια τουριστική περιοχή της Ελλάδας και ο ξενοδόχος όχι απλώς δεν γνώριζε τι είναι το e-banking αλλά έπρεπε να επικοινωνήσω δύο φορές μαζί του για να μου δώσει σωστά τον αριθμό λογαριασμού του! Θα μπορούσα να συνεχίσω επ’ άπειρον. Είναι όλα αυτά εξαιρέσεις; Μια απλή ματιά γύρω σας, στις θέσεις εργασίας των δημόσιων υπηρεσιών που δεν έχουν υπολογιστή για παράδειγμα (αλήθεια πως είναι δυνατό να δουλεύει κάποιος σήμερα χωρίς υπολογιστή;) θα σας πείσει ότι όλα αυτά είναι ο κανόνας. Συμπέρασμα. Πριν και πάνω απ' όλα ψηφιακή σύγκλιση σημαίνει γνώση της ψηφιακής τεχνολογίας. Αν δεν εκπαιδευτεί σωστά ο κόσμος τότε δεν θα γίνει τίποτα ποτέ. Καταλαβαίνω ότι είμαι αιχμηρός αλλά περιγράφω την πραγματικότητα με όσο πιο αντικειμενικό τρόπο μπορώ χωρίς να προσπαθώ να στρογγυλέψω τίποτα. Βρείτε τρόπους να εκπαιδευτούν οι άνθρωποι (επαναλαμβάνω να εκπαιδευτούν όχι να λάβουν πιστοποιήσεις χωρίς αντίκρισμα) και θα δείτε ότι η ψηφιακή σύγκλιση θα έρθει από μόνη της.