• Σχόλιο του χρήστη 'Βλάσης Μανθογιάννης' | 7 Απριλίου 2010, 18:43

    ΑΡΧΕΣ και ΠΡΟΤΥΠΑ -1- : Cloud Computing, Software As A Service (SaaS) ή/και Infrastructure As A Service (IaaS) Όλα τα παραπάνω σαφώς αποτελούν μοντέρνες τεχνολογίες για την παροχή υπηρεσιών. Αποτελούν με άλλα λόγια το μέσο όχι όμως το στόχο. Είναι βασικό να προσδιοριστούν οι υπηρεσίες και οι λειτουργικότητες και μετά βρίσκεται και ο τρόπος παροχής που να εξασφαλίζει απόδοση, διαθεσιμότητα, οικονομία κ.λ.π. προσαρμοσμένος κατάλληλα στην εκάστοτε υπηρεσία. Στην παρούσα φάση δεν φαίνεται αυτές οι τεχνολογίες να είναι ικανές από μόνες τους να υποστηρίξουν ένα μοντέλο λειτουργίας, που δεν έχει ακόμα διατυπωθεί και είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο. -2-: Πολυκαναλική διάθεση Και σε αυτό το σημείο γίνεται κουβέντα για το μέσο και όχι για τον στόχο ή όπως λέει και ο λαός μας, για τον αργαλειό και όχι για το ύφασμα. Αν βρεθούν οι υπηρεσίες και οι λειτουργίες είναι πολύ εύκολο , είτε με την χρήση κοινής λογικής είτε με την χρήση εμπειρικών μεθόδων, να προσδιοριστούν τα κανάλια διάθεσης των υπηρεσιών που θα επιτρέπουν την χωρίς αποκλεισμούς (βασικό) παροχή των υπηρεσιών σε όλους τους πιθανούς αποδέκτες. -3-: Διαλειτουργικότητα Δυστυχώς η διαλειτουργικότητα στην Ελλάδα είναι Ευχή και όχι πραγματικότητα. Πρότυπα υπάρχουν και στην Παγκόσμια τεχνολογική κοινότητα και στην Ελλάδα (Ελληνικό πρότυπο διαλειτουργικότητας). Το θέμα όμως εξαντλείτε εδώ και περνάμε στα πρακτικά θέματα: 1.Θέλουμε τα συστήματα να διαλειτουργούν; Η μια υπηρεσία που έχει το ένα σύστημα θέλει να το ανοίξει στην άλλη που έχει το άλλο σύστημα; ΟΧΙ ! Στην Ελλάδα υπάρχουν βιλαέτια. Οι υπηρεσίες περιχαρακώνουν τα συστήματα. 2.Ξέρουμε τι πραγματικά κάνουν τα συστήματα; Έχουμε την τεκμηρίωση των συστημάτων και το λεξικό δεδομένων (data dictionary); ΟΧΙ ! Αν τα έχουμε ποιος μπορεί και θέλει να τα αξιοποιήσει; Πως λοιπόν θέλουμε να εκμεταλλευτούμε τα συστήματα και να ανταλλάξουμε δεδομένα. 3.Ποιος την υλοποιεί την διαλειτουργικότητα η υπηρεσία Α ή η υπηρεσίας Β που καλούνται να διαλειτουργήσουν; ΚΑΜΙΑ ! Συνήθως την χρεώνουν σε απλήρωτους εργολάβους με την απειλή την παρακράτησης μέρους του τιμήματος του έργου που (δεν) έχουν αναλάβει (μην ξεχνάμε ο χειρότερος κακοπληρωτής στην Ελλάδα είναι το Κράτος). Σε αυτή την περίπτωση γίνεται το κλασικό για την Ελλάδα: Το κράτος κάνει πως πληρώνει και οι εργολάβοι κάνουν πως δουλεύουν! Η διαλειτουργικότητα είναι εύκολη, χρειάζεται βούληση, συνεργασία, διάθεση για δουλειά και κάποια λίγα χρήματα για την πληρωμή των υπηρεσιών ανάπτυξης των γεφυρών. Αυτά όμως είναι δύσκολα για την Ελλάδα. -4-:Ισότιμη υποστήριξη Μην γελιόμαστε τα πάντα είναι θέμα TCO (αγορά, υλοποίηση, συντήρηση, υποστήριξη). Δεν πληρώνω αγορά, πληρώνω υποστήριξη. Τα βάζω κάτω, τα μετράω και κάνω λογαριασμό. Προσοχή άλλο Ελεύθερο Λογισμικό άλλο Λογισμικό Ανοικτού Κώδικα, αυτές είναι απλουστεύσεις που δεν βγάζουν πουθενά. -5-: Ανοικτά δεδομένα Φαντάζομαι όχι ανοικτά προσωπικά δεδομένα !