• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Μπέρλερ' | 22 Απριλίου 2010, 19:00

    Στους 4 παράγοντες που αναφέρονται σχετικά με τη διακυβέρνηση της χώρας θα προτείναμε να εξετάσετε και το θέμα της ανταποδοτικότητας. Η συμμετοχή των Πολιτών από όποια θέση και αν μπορούν (ατομική, συλλογική, εταιρική, κλπ) θα πρέπει να έχει ένα χαρακτήρα ανταπόδοσης στους Καλύτερους. Θα πρέπει να στηριχθούν οι προσπάθειες εκείνες που δίνουν έμφαση στο Κοινωνικό Συμφέρον έναντι του Ατομικού συμφέροντος. Αυτό μπορεί να γίνει σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας. Αν δεν γίνει αυτό πολύ σύντομα οι Πολίτες θα απογοητευτούν και πάλι και θα θεωρήσουν προσχηματικές τις όποιες δράσεις διαφάνειας, ανοιχτότητας και συμμετοχής αν δεν υπάρχει και ανταπόδοση στους κόπους τους. Σχετικά με τα επίπεδα πολιτικών δράσεων θα θέλαμε να προτείνουμε και ένα τέταρτο το οποία αφορά στην έννοια της διαλειτουργικότητας. Αν και θεωρητικά η διαλειτουργικότητα είναι ένας τεχνικός όρος, η μη εφαρμογή έμπρακτων πολιτικών διαλειτουργικότητας έχει οδηγήσει τη χώρα στο σημείο που είναι, όπου σε κάθε Κοινοτικό πλαίσιο ανακαλύπτεται εκ νέου ο τροχός, με νέους ενδεχομένως τεχνολογικούς όρους αλλά στην ουσία και πάλι επικρατεί το «ράβε-ξήλωνε». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον έντονο σκεπτικισμό των χρηστών ΤΠΕ (άρα και των δημόσιων λειτουργών χρηστών στο δημόσιο) για την τελική αναγκαιότητα και αποτελεσματικότητα των ΤΠΕ στη Δημόσια Διοίκηση και όχι μόνο. Η διαλειτουργικότητα θα μας επιτρέψει εφόσον αυτή εισαχθεί με κανόνες και προϋποθέσεις να κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Δεν είναι δυνατός ο σχεδιασμός ηλεκτρονικός υπηρεσιών (στη λογική σε τεχνολογικούς όρους του enterprise application integration) χωρίς οι επιμέρους εφαρμογές, πηγές δεδομένων ή οργανωτικές δομές να μην συλλειτουργούν μεταξύ τους. Υπάρχουν τρόποι για να γίνει αυτό. Ως βέλτιστες πρακτικές στην Υγεία για παράδειγμα έχουμε να προτείνουμε το HL7 (www.hl7.org) και το πλαίσιο ΙΗΕ (integrating the healthcare enterprise, www.ihe.net) .