• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Μπέρλερ' | 22 Απριλίου 2010, 19:31

    Συμφωνούμε με τις γενικές κατευθύνσεις της ενότητας ειδικά με την έννοια του SaaS. Ωστόσο, για την υλοποίηση των παραπάνω θα πρέπει να αλλάξει και η λογική προμήθειας του Δημοσίου σχετικά με τη πληροφορική. Δεν νοείται να σχεδιάζονται ψηφιακές υπηρεσίες και η προμήθεια να γίνεται με αναχρονιστικούς όρους περί προμηθειών του δημοσίου. Θα πρέπει να εξεταστούν και άλλες μορφές προμήθειας και συνεργασίας όπως είναι τα managed services, business process outsourcing, framework contracts, competitive dialogue, eprocurement, κλπ. Επιμέρους ερωτήσεις: 1. Συμφωνείτε με τις παραπάνω γενικές αρχές Σχεδιασμού οι οποίες θα διέπουν όλες τις Προσκλήσεις του προγράμματος; ΝΑΙ ειδικά με εκείνες που αφορά στο SaaS και στη διαλειτουργικότητα. 2. Έχετε να προτείνετε κάποια άλλη πολιτική τεχνολογία ή μεθοδολογία που θεωρείτε ότι μπορεί να προσφέρει προστιθέμενη αξία στα υλοποιούμενα έργα; Ο κατάλογος δείχνει πλήρης 3. Αξιολογείτε ως σημαντική την πολυκαναλική διάθεση περιεχομένου και εφαρμογών; Θα σας ενδιέφερε η πρόσβαση σε αυτά από το κινητό σας τηλέφωνο; ΝΑΙ 4. Η εισαγωγή και καθιέρωση προδιαγραφών διαλειτουργικότητας στα έργα που υλοποιούνται θεωρείτε ότι μπορεί να διευκολύνει τη μελλοντική ολοκλήρωση μεταξύ των συστημάτων, ή αξιολογείτε ότι απλά εισάγει επιπλέον δυσκολίες, κόστος και χρόνο, κατά την εκτέλεση των έργων; Είναι απολύτως απαραίτητο και πρέπει να γίνει βάσει διεθνών προτύπων και μεθοδολογιών. 5. Θεωρείτε ότι το Ελεύθερο Λογισμικό/Λογισμικό Ανοικτού Κώδικα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μέρους των έργων Πληροφορικής του Δημοσίου τομέα; ΝΑΙ μπορεί να καλύψει μέρους των αναγκών του δημοσίου. Υπάρχουν εταιρίες πληροφορικής που δραστηριοποιούνται στο τομέα αυτό. Η λογική θα πρέπει να είναι η προμήθεια από το δημόσιο υπηρεσιών και εφαρμογών που έχουν υλοποιηθεί με ΕΛ ή και ΛΑΚ (μείωση κόστους λειτουργίας). Επίσης πρέπει να προσεχτεί να μην λειτουργήσουν ανταγωνιστικά στην Αγορά τα Πανεπιστημιακά Ινστιτούτα στον τομέα αυτό, όχι γιατί δεν είναι ικάνα να δημιουργήσουν πολύ καλές εφαρμογές αλλά γιατί δεν θα υπάρχει μετά το αναγκαίο liability για να είναι παραγωγικά λειτουργικές και επεκτάσιμες οι υπηρεσίες. Επιπλέον η Αγορά η οποία έχει λειτουργικά έξοδα συγκριτικά μεγαλύτερα δεν μπορεί κοστολογικά να ανταγωνιστεί ένα ερευνητικό ή πανεπιστημιακό ινστιτούτο. Άλλο είναι η παραγωγή και λειτουργία υπηρεσιών και άλλο η στήριξη της γνώσης και της επιστήμης. Η δημιουργία ωστόσο clusters με τη συμμετοχή της αγοράς θα ήταν μια πιθανή μέση λύση για τη δημιουργία νέων και ελκυστικών καινοτόμων υπηρεσιών.