• Σχόλιο του χρήστη 'Παντελής Σαββαΐδης' | 17 Μαΐου 2010, 12:54

    Συγκρίνοντας τις τομές που εισάγει ο νέος αναπτυξιακός νόμος σε σχέση με το υφιστάμενο καθεστώς παρατηρούμε: 1. υποβολή προτάσεων κάθε 6 μήνες & σαφής προσδιορισμός πόρων. Είναι προτιμότερο να υποβάλλονται επενδυτικά σχέδια καθ' όλη τη διάρκεια του έτους μέχρι εξαντλήσεως του διαθέσιμου προϋπολογισμού που θα υπάρχει για το έτος αυτό. Δεν μπορεί η εκδήλωση κάθε επενδυτικής πρωτοβουλία να εγκλωβίζεται στα χρονικά πλαίσια και τη γραφειοκρατία, εφόσον στοχεύουμε σε μια δυναμική αναπτυξιακή επανεκκίνηση. Εξάλλου κάθε επενδυτικό σχέδιο έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ανάλογα με το αντικείμενο του. Ο ορισμός 2 κύκλων κατ'έτος για την υποβολή προτάσεων καθυστερεί την ανάληψη υλοποίησης επενδυτικών σχεδίων στο σήμερα που τόσο το έχουμε ανάγκη για την δυναμική επανεκκίνηση της οικονομίας. Επιπρόσθετα η συσσώρευση του συνόλου των επενδυτικών σχεδίων σε 2 χρονικές περιόδους κατ' έτος δημιουργεί φόρτο εργασιών με αποτέλεσμα την χρονική καθυστέρηση στην αξιολόγηση, έγκριση και συμβασιοποίηση των επενδυτικών σχεδίων, αυξάνοντας παράλληλα και το κόστος διαχείρισης. Συμπληρωματικά θα μπορούσε να γίνει και επιμερισμός των διαθέσιμων πόρων κατά θεματική ενότητα όπως τουρισμός, μεταποίησης, υπηρεσίες, κλπ. και τυχόν αδιάθετα υπόλοιπα να μεταφέρονται από μια θεματική ενότητα σε άλλη σύμφωνα με τις ανάγκες. Τυχόν αδιάθετο υπόλοιπο στο τέλος του έτους να μεταφέρεται στο επόμενο αυξάνοντας τον διαθέσιμο προϋπολογισμό. 2. Συγκριτική αξιολόγηση και ιεράρχηση Κάθε περιοχή εντός της οποίας γίνεται η ανάληψη και υλοποίηση κάθε επενδυτική πρωτοβουλία έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις δικές της αναπτυξιακές, οικονομικές και κοινωνικές προτεραιότητες. Ποιος και και με ποια κριτήρια θα αποφασίζει την ιεράρχηση των επενδυτικών σχεδίων ανά περιφέρεια και νομό; Στην περίπτωση που σε μια περιφέρεια το σύνολο της δημόσιας συμμετοχής στα επενδυτικά σχέδια είναι μικρότερο του διαθέσιμου προϋπολογισμού θα προχωράτε σε ιεράρχηση και συγκριτική αξιολόγηση; Οι προτεραιτότητες θα πρέπει να τίθενται σύμφωνα με τις εθνικές και περιφερειακές προτεραιότητες και συμπληρωματικά με τα υπόλοιπα μέτρα ενίσχυσης. 3. Απλοποίηση - διαφάνεια - αμεροληψία Μένει να αποδειχτούν στην πράξη και όχι να γίνεται a priori επίκληση τους ως πλεονεκτημάτων της νέας διαδικασίας. Οι δε καθυστερήσεις στην καταβολή των ενισχύσεων είναι αποτέλεσμα έλλειψης πόρων και όχι διαδικασίας. Το πρόβλημα εντοπίζεται στη λειτουργία της διοικητικής - γραφειοκρατικής δομής. Επομένως η δέσμευση και έγκαιρη καταβολή των πόρων από την κεντρική διοίκηση στα περιφερειακά όργανα θα βελτίωνε σημαντικά την ροή των ενισχύσεων.