• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Εμμανουήλ' | 18 Μαΐου 2010, 20:59

    Η συγκριτική αξιολόγηση των προτάσεων θα έχει ως μόνη συνέπεια τον περιορισμό της αποτελεσματικότητας του νέου αναπτυξιακού Νόμου,επόμενα την μη εκπλήρωση του βασικού και επιτακτικού στόχου της ανάπτυξης και τελικά την βαθιά ύφεση η οποία είναι ήδη εδώ. Προκειμένου να τεκμηριωθεί η παραπάνω άποψη ας λάβουμε ενδεικτικά μία επενδυτική πρόταση για την ανέγερση ξενοδοχειακής μονάδας.Για να υποβάλλει ο επενδυτής την πρόταση του θα πρέπει να προβεί στις εξής δαπάνες-όπως άλλωστε συνέβαινε μέχρι σήμερα:α)Κόστος πληρωμής μέρους της αμοιβής του μελετητή-οικονομολόγου,β)Δαπάνες μελετών αρχιτεκτόνων και πολιτικών μηχανικών για την έκδοση και παραλαβή-προσκόμιση στο Υπουργείο Οικονομίας των σχετικών προαπαιτούμενων εγκρίσεων χωρίς τις οποίες δεν εξετάζεται ο φάκελος,ήτοι:β1)Έγκριση αρχιτεκτονικών σχεδίων από Ε.Ο.Τ.,β2)Καταλληλότητα Ε.Ο.Τ.,γ)Λοιπές δαπάνες μηχανικών -οι οποίες όμως αποτελούν σημαντικό κόστος για τις μικρές επενδύσεις- για την έκδοση εγκρίσεων από Νομαρχία(βλέπε ζώνες υψηλής παραγωγικότητας,από Δασαρχείο,από Ο.Τ.Α. που είναι αδύνατο να αναφερθούν σε μία παράγραφο. Είναι βέβαιο πως ένας επενδυτής όταν θα πρέπει να δαπανήσει δεκάδες χιλιάδες ευρώ και δεν θα μπορεί να σταθμίσει από πριν το κριτήριο της συγκριτικής αξιολόγησης μάλλον θα κάνει την επένδυση του κάπου στο εξωτερικό ή δεν θα την πραγματοποιήσει καθόλου. Εδώ πρέπει να προστεθεί πως εκτός από το ρίσκο του προαναφερθέντος κόστους που ενδεχομένως για κάποιο μικρό ποσοστό επενδυτών να μην αποτελεί τροχοπέδι,η ίδια μη βέβαιη και αόριστη δομή της συγκριτικής αξιολόγησης-επόμενα και του ίδιου του Νόμου-αποτελεί στοιχείο απώθησης των επενδυτών.Η απώθηση αυτή,θα πηγάζει από ένα άλλο ρίσκο που θα καλείται να πάρει ο επενδυτής και θα αφορά την πιθανή απώλεια τουλάχιστον έξι μηνών χρόνου από το επιχειρείν. Πέραν όλων αυτών,ειδικά σήμερα,που η κρίση θεσμών και η απαξίωση της πολιτικής και των λειτουργών της δεσπόζει,θεωρώ πως κάθε νομοθετικό βήμα πρέπει να έχει ψηλά στην στοχοθεσία του την διαφάνεια των διαδικασιών που ρυθμίζει.Οφείλουμε επομένως στον κρίσιμο τομέα της ανάπτυξης να μην αφήσουμε κανένα περιθώριο σε οποιονδήποτε θελήσει να εκμεταλλευθεί τυχόν αδυναμίες του Νόμου.Φοβάμαι πως η συγκριτική αξιολόγηση θα αφήσει κερκόπορτες διαβλητότητας. Η λύση έρχεται μέσα από την οριοθέτηση των κριτηρίων υπαγωγής σε υψηλότερο επίπεδο από τον Ν.3299/2004 με την ταυτόχρονη απόσυρση της συγκριτικής αξιολόγησης.Το αποτέλεσμα αυτής της αυστηροποίησης των κριτηρίων υπαγωγής θα καλύψει πλήρως τον στόχο της ποιοτικής ανάπτυξης,που είναι άλλωστε και το τελευταίο μας στοίχημα το οποίο εάν δεν κερδιθεί η χρεωκοπία είναι δεδομένη.Ταυτόχρονα όμως με την απουσία της συγκριτικής αξιολόγησης θα υπάρξει ένα διαυγές επενδυτικό περιβάλλον στις διατάξεις και στην εφαρμογή του νέου Νόμου.Έτσι ο επενδυτής πραγματοποιώντας την προαξιολόγηση/βαθμολόγηση της επένδυσης του θα γνωρίζει το αποτέλεσμα(πάντα εφόσον πληρούνται όλες οι άλλες από τον Νόμο προυποθέσεις και συνάμα συνταχθούν άρτια όλες οι απαραίτητες μελέτες). Οι προτάσεις μου αυτές πιστεύω πως πρέπει να αποτελέσουν θεμέλιο για τον νέο Αναπτυξιακό Νόμο,η επίτευξη των στόχων του οποίου είναι η μόνη σανίδα σωτηρίας του τόπου.