• Σχόλιο του χρήστη 'Μανώλης Μπαλτάς' | 23 Δεκεμβρίου 2010, 00:29

    Επιστημονικός Συνεργάτης της ΚΕΕΕ σε θέματα Βιομηχανικής Χωροθεσίας και ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων, Πολιτικός Μηχανικός Σχόλια – Προτάσεις: 1)Παράγραφος 15: Να καταργηθεί. 2)Προτείνουμε σε αντικατάσταση της την παρακάτω διατύπωση: «Αιτήσεις για καθορισμό ΒΕΠΕ που υποβλήθηκαν μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και για τις οποίες δεν έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες καθορισμού, διέπονται από τις διατάξεις του ν. 2545/97. Στις περιπτώσεις της παρούσας παραγράφου παρέχεται η δυνατότητα υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος νόμου, εφόσον υποβληθεί σχετική αίτηση. Οι ΒΕΠΕ που εγκρίνονται με τις διατάξεις του ν. 2545/97 μετά την ισχύ του παρόντος νόμου, επιχορηγούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 51» Σχόλιο: Η παραπάνω διατύπωση της μεταβατικής διάταξης υπήρχε σε όλα τα σχέδια νόμου που γνωστοποιήθηκαν μέχρι σήμερα (Σιούφας, Φώλιας, Χατζηδάκης, Κατσέλη). Η ορθότητα της είναι προφανής και εκφράζει διοικητική συνέπεια, συνέχεια του Κράτους, σεβασμό στους φορείς και τους επενδυτές που έχουν προετοιμάσει, με σημαντικούς ιδίους πόρους, επιχειρηματικά σχέδια ΒΕΠΕ και έχουν καταθέσει σχετικούς φακέλους. Με δεδομένο ότι οι καθυστερήσεις για τις σχετικές εγκρίσεις αφορούν κυρίως σε αδυναμίες που δεν προκύπτουν από τους φορείς είναι άδικος ο τρόπος αντιμετώπισης που προτείνεται στην παράγραφο 15. Η παράγραφος 15, αν ισχύσει τελικά, όπως διατυπώνεται στο σχέδιο νόμου αποδομεί ψυχολογικά και κυρίως οικονομικά τους φορείς ΒΕΠΕ και τη συνοχή τους. Στην καλύτερη περίπτωση αναβάλλεται η έναρξη επενδύσεων πολλών εκατομμυρίων ευρώ για σημαντικό διάστημα, μπορεί και ένα χρόνο, δημιουργούνται νέες δαπάνες βάσει των απαιτήσεων του άρθ. 46, ενώ σε πολλές περιπτώσεις είναι πιθανό να εγκαταλειφθούν οριστικά οι σχετικές προσπάθειες λόγω και της οικονομικής συγκυρίας. Η διοικητική συνέχεια εκφράζεται σταθερά πάντοτε στην Ελληνική Νομοθεσία μέσω μεταβατικών διατάξεων που την εξασφαλίζουν, ειδικά δε για επενδύσεις στην περίοδο της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης στη χώρα, το ιστορικό ανάλογο του τρόπου εφαρμογής του νόμου 3299/04 είναι το ισχυρότερο παράδειγμα που αποδεικνύει τους ισχυρισμούς μας. 3)Παράγραφος 23: Να διαγραφεί. Είναι περιττή, δεν έχει κανένα νόημα.