Αρχική Ρύθμιση των Χρεών Υπερχρεωμένων ΚαταναλωτώνΆρθρο 1. Πεδίο ΕφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη apostolos | 27 Οκτωβρίου 2009, 20:47
Υπουργείο Ανάπτυξης Νίκης 5-7, 10180, Αθήνα email: public@mnec.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Καταρχήν ως μέτρο είναι ενθαρρυντικό. Προστασία απο τις τράπεζες δεν πρέπει να προσφέρεται μόνο σε επαγγελματίες αλλά και στα νοικοκυριά, διότι και αυτά βιώνουν την κρίση. Θα ήθελα να κάνω 2-3 παρατηρήσεις στο 1ο άρθρο. Τι εννοείται και ποιά είναι η "περιορισμένη σε έκταση επαγγελματική δραστηριότητα" και πως κρίνεται??? Θεωρώ ότι είναι ασαφές. Χρειάζεται οριοθέτηση της έννοιας. Θα μπορούσατε να υπαγάγετε στην ρύθμιση αυτή και τα πρόστιμα, τις χρηματικές ποινές και τις εισφορές προς ασφαλιστικούς οργανισμούς,έστω και για κάποιο χρονικό διάστημα. Στην παρ. 2 "η επαπειλούμενη μη δόλια μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του" αναφέρεται εις το μέλλον, δεν είναι μόνιμη και ενεστώσα και μπορεί ευκόλως να καταστρατηγηθεί. Πέρα από αυτό όμως ενέχει και μια αντίφαση διότι πως είναι δυνατόν να κριθεί η επαπειλούμενη αδυναμία πληρωμής και με ποιούς όρους για μια μελλοντική κατάσταση? Στην παρ. 3 ο Πτωχευτικός Κώδικας εφαρμόζεται μόνο για εμπόρους. Είναι δυνατόν να εφαρμόζεται αναλόγως και στην διαδικασία αυτή? Και τέλος θα μπορούσατε να υπαγάγετε στις ρυθμίσεις αυτές και τους εγγυητές.