• Σχόλιο του χρήστη 'Μανώλης Μπαλτάς' | 23 Δεκεμβρίου 2010, 21:04

    Επιστημονικός Συνεργάτης της ΚΕΕΕ σε θέματα Βιομηχανικής Χωροθεσίας και ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων, Πολιτικός Μηχανικός Εγκαταλειμμένες παλαιές κτηριακές επαγγελματικές εγκαταστάσεις Στον παρόν άρθρο προτείνεται η προσθήκη παραγράφου, η οποία αφορά θέμα κατά αρχήν άσχετο προς το ν/σ για τα ΕΠ. Ωστόσο το θέμα είναι σχετικό με τη θεσμοθέτηση κινήτρων στο χώρο της επιχειρηματικότητας ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί σημαντικές προσδοκίες ανάπτυξης επενδύσεων. Συγκεκριμένα: Η οικολογική επιβάρυνση του περιβάλλοντος , απαιτεί την νομοθέτηση πολεοδομικών μέτρων τα οποία αποσκοπούν στην προστασία και την βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων των διαφόρων περιοχών της χώρας . Στα πλαίσια αυτής της αναγκαιότητας είναι απαραίτητο να ρυθμιστούν και τα θέματα χρήσεων υφισταμένων κτιριακών υποδομών οι οποίες έχουν νομίμως κατασκευαστεί στο παρελθόν , κατ’εξαίρεση των πολεοδομικών διατάξεων οι οποίες ίσχυαν στην εποχή τους. Κατά συνέπεια , οι ως άνω εγκαταστάσεις , νομίμως προϋφίστανται των μετέπειτα πολεοδομικών ρυθμίσεων και διαταγμάτων των περιοχών όπου ευρίσκονται . Η ύπαρξη τους όμως δεν παύει από του να επιβαρύνει το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Η περιβαλλοντική επιβάρυνση μπορεί να προκύπτει είτε λόγω εκπομπής ρύπων , οι οποίες προκύπτουν από την λειτουργία των εγκαταστάσεων, είτε λόγω της εγκατάλειψης ή της μεταβολής της επιχειρηματικής κατάστασης των πρώην ή νυν ιδιοκτητών τους . Ειδικότερα σε ότι αφορά αυτές τις δυο κατηγορίες , ήτοι •τις «λειτουργούσες» εγκαταστάσεις .Σύμφωνα με την κατ’εξαίρεση χρήση η οποία έχει εγκριθεί , αυτή μπορεί να ασκείται νομίμως π.χ. Αρθ. 12/ ΠΔ 23.2/06.03.87 είτε και παρανόμως . Ωστόσο η βλάβη που προκαλείται σε περιοχές στις οποίες έχουν εκ των υστέρων νομοθετηθεί ηπιότερες χρήσεις, είναι σημαντική και ιδιαίτερα βλαπτική για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των κατοίκων. •τις «εγκαταλειμμένες» παλαιές κτιριακές εγκαταστάσεις. Αυτές εκτός της γενικής ρυπογόνας κατάστασης που δημιουργούν, έχει παρατηρηθεί ότι μετατρέπονται σε εστίες κοινωνικής μόλυνσης καθώς συχνά «στεγάζονται» σ’ αυτές πολλές και επικίνδυνες πολλάκις δε και περιθωριακές δραστηριότητες, που μετατρέπουν τους χώρους σε ρυπογόνους «σκουπιδότοπους». •Για τους λόγους αυτούς είναι , απαραίτητο να ρυθμιστούν μέτρα και κίνητρα τα οποία να επιτρέπουν «νέα πολεοδομική αδειοδοτηση» με στόχο την αλλαγή χρήσης, κατ’ εξαίρεση των χρήσεων οι οποίες επιτρέπονται από την ισχύουσα πολεοδομική νομοθεσία της περιοχής , υπό τις κάτωθι προϋποθέσεις . •η αλλαγή χρήσης θα αφορά, θα επιτρέπεται και θα αναφέρεται στην διατήρηση των βασικών στοιχείων που καθορίζουν τους οικοδομικούς συντελεστές εκμετάλλευσης αυτών των κτιριακών υποδομών. Δηλαδή η αλλαγή χρήσης δεν θα οδηγεί στην αύξηση της υπάρχουσας κάλυψης, δόμησης και συντελεστού όγκου κατ’ ουδένα τρόπο και σε καμία περίπτωση. •Τυχόν μεταβολή του υφιστάμενου κτιριακού περιβάλλοντος, όπως θα προβλέπεται από την έκδοση της νέας πολεοδομικής άδειας, επιτρέπεται να γίνεται μόνο μέσα στα πλαίσια του περιγράμματος της υπάρχουσας εγκατάστασης και σε απόλυτη προσαρμογή προς τους λοιπούς ισχύοντες πολεοδομικούς κανόνες (π.χ. πλάγιες και οπίσθιες αποστάσεις, κλπ), χωρίς την αύξηση της κάλυψης, της δόμησης ή του συντελεστού όγκου που προκύπτει από την αποτύπωση και ανάλυση του προϋπάρχοντος κτηρίου. •η δυνατότητα πολεοδομικής αδειοδότησης για την αλλαγή χρήσης που ρυθμίζεται με την παρούσα τροπολογία, αφορά περιοριστικά και μόνο στις περιπτώσεις όπου η αιτούμενη νέα χρήση προσδιορίζεται ως «ηπιότερη» με βάση την κατάταξη που καταχωρείται στο ΠΔ 23.2/6.3.87 «Κατηγορίες και περιεχόμενα χρήσεων γης». Με την προτεινόμενη διάταξη αντιμετωπίζεται μεταβατικά, αλλά πάντως ριζικά, η κατάσταση εκατοντάδων κατοικήσιμων περιοχών της επικράτειας οι οποίες επιβαρύνονται με την ύπαρξη κτιριακών εγκαταστάσεων (παλαιών βιομηχανιών, κλπ) και οι οποίες δεν συνάδουν με τις ισχύουσες σήμερα πολεοδομικές συνθήκες και προβλέψεις της περιοχής στην οποία είναι εγκατεστημένες . Η προτεινόμενη διάταξη βρίσκεται σήμερα στην πρώτη θέση από πλευράς οικολογικής και κοινωνικής προτεραιότητας . Τα βασικά και κύρια προβλήματα τα οποία επιλύονται είναι •η ενίσχυση της μεταφοράς οχλουσών χρήσεων από ζώνες στις οποίες δεν επιτρέπονται σε ζώνες οι οποίες επιτρέπονται , βάσει των σύγχρονων πολεοδομικών κανονισμών •η απορρύπανση καθώς και η οικολογική και αισθητική προστασία του περιβάλλοντος σε κατοικημένες περιοχές •η βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων με την κατάργηση οχλουσών και ρυπογόνων χρήσεων και την αντικατάσταση τους με ηπιότερες χρήσεις Οι πολίτες ή οι επιχειρήσεις στις οποίες ανήκουν οι εγκαταστάσεις αυτές, θα έχουν ισχυρό κίνητρο να αποφασίσουν την μεταφορά της οχλούσας χρήσεως σε περιοχή όπου επιτρέπεται, και τούτο με αμιγώς ιδιωτική πρωτοβουλία και ιδιωτικούς πόρους. Η διάταξη η οποία προτείνεται αποτελεί ένα «ισχυρό κίνητρο», χωρίς επιβάρυνση του δημόσιου προϋπολογισμού. Ταυτόχρονα η εν λόγω διάταξη δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις έτσι ώστε: •να προγραμματιστεί ανετότερα η μεταστέγαση της οχλούσας χρήσης από περιοχές όπου δεν επιτρέπεται σε περιοχές όπου αυτή επιτρέπεται •να αξιοποιηθούν οι υπάρχουσες κτιριακές εγκαταστάσεις για άλλη ηπιότερη χρήση φιλική προς το περιβάλλον και συμπληρωματική προς την ζωή των κατοίκων •να ανακατασκευασθουν οι παλαιές εγκαταλειμμένες κτιριακές εγκαταστάσεις με τρόπο και σε χρήσεις που θα είναι συμβατές με τους κάθε φορά ισχύοντες λοιπούς , εξαιρούμενης της αλλαγής χρήσεως , πολεοδομικούς κανονισμούς και θα επιφέρουν αισθητικές βελτιώσεις στον περιβάλλοντα χώρο •να φιλοξενηθούν σε κατοικήσιμες περιοχές ηπιότερες χρήσεις και δραστηριότητες με σημαντικότατες ωφέλειες στο εγγύς και ευρύτερο περιβάλλον καθώς και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων . Παράγωγο αποτέλεσμα αυτής της διάταξης είναι η άμεση δημιουργία δημοσίων εσόδων καθώς και η ανάπτυξη πρόσθετων οικονομικών δραστηριοτήτων οι οποίες αναμένεται να αναπτυχθούν στους τομείς νέων ιδιωτικών επενδύσεων και ενίσχυσης της απασχόλησης , προβλημάτων τα οποία αποτελούν θέματα πρώτης προτεραιότητας για την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Τονίζεται δε ιδιαίτερα ότι η ψήφιση αυτής της διάταξης, ενώ κινητοποιεί σημαντικούς αναπτυξιακούς πόρους, δεν απαιτεί καμιά απολύτως δημόσια δαπάνη. Η δυνατότητα που θεσμοθετείται μέσω της προβλεπόμενης διάταξης νόμου ούτως ή άλλως προβλέπεται ως δυνατότητα στις κατευθύνσεις που θέτουν υπερκείμενα πλαίσια χωροταξικού σχεδιασμού για την εκπόνηση ή τροποποίηση ΓΠΣ. Όμως η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα και αναποτελεσματική καθώς προϋποθέτει την εκπόνηση και έγκριση ΓΠΣ των αντιστοίχων περιοχών. Τέλος, η δυνατότητα που προτείνεται για θεσμοθέτηση συνδυάζεται αρμονικά με την ανάγκη ανάπτυξης αλλά και άμεσης λειτουργίας νέων ΕΠ στα οποία μπορούν εγκατασταθούν επιχειρήσεις που στεγάζονται στον αστικό χώρο με ημιπαράνομες ή μεταβατικού χαρακτήρα συνθήκες. ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ «Νομίμως υφιστάμενες χρήσεις κτηρίων ή εγκαταστάσεων σε περιοχές που καθορίζονται ή μεταβάλλονται οι χρήσεις γης, διατηρούνται ή αλλάζουν χρήση ακόμα και κατά παρέκκλιση του ισχύοντος καθεστώτος δόμησης με τις προϋποθέσεις της επόμενου εδαφίου . Η αλλαγή της χρήσης των κτηρίων κατά παρέκκλιση του ισχύοντος καθεστώτος δόμησης και χρήσης είναι δυνατή με απόφαση του Υπ. Π.Ε.Κ.Α.. που εκδίδεται μετά από γνώμη του Κ.Σ.Χ.Ο.Π. εφόσον η νέα χρήση κρίνεται ότι είναι περισσότερο συμβατή, από ότι η υφιστάμενη. με τις ισχύουσες στην περιοχή χρήσεις, σύμφωνα και με την κατάταξη χρήσεων όπως προσδιορίζονται στο ΠΔ 23.2/6.3.87. Προς τούτο απαιτείται η εκπόνηση και έγκριση μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων ( ΜΠΕ ) που συντάσσεται από τους ενδιαφερόμενους και εγκρίνεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Η ΜΠΕ θα πρέπει να καταδεικνύει τα οφέλη τα οποία προκύπτουν σε σχέση με το περιβάλλον και την βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων . Μετά την έκδοση της παραπάνω ΥΑ για την αλλαγή χρήσης ή την ανακατασκευή των κτηριακών εγκαταστάσεων απαιτείται η έκδοση πολεοδομικής αδείας. Στην περίπτωση της ανακατασκευής, τα κτίρια δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα όρια ποσοστού κάλυψης, συντελεστού δόμησης και συντελεστού κατ’ όγκον εκμετάλλευσης που προκύπτουν από το μέγεθος των ορίων των υφισταμένων κτιρίων στο οικόπεδο επί του οποίου ανακατασκευάζονται, τηρουμένων των λοιπών διατάξεων του οικοδομικού και κτιριολογικού κανονισμού. Όταν η διατήρηση των ορίων εκμετάλλευσης συνεπάγεται πραγματοποιούμενη δόμηση μεγαλύτερη από τη μέγιστη επιτρεπόμενη δόμηση των γηπέδων, με βάσει τον συντελεστή δόμησης που ισχύει στην περιοχή, η δυνατότητα αυτή παρέχεται με την προϋπόθεση καταβολής ειδικού τέλους ίσου με το …% επί της αντικειμενικής αξίας του γηπέδου που αντιστοιχεί στην πρόσθετη εκμετάλλευση. Το τέλος αυτό καταβάλλεται υπέρ του Ο.Τ.Α. στα διοικητικά όρια του οποίου βρίσκεται το κτήριο και εισπράττεται κατά τις διατάξεις του Π.Δ. 410/1995 (ΦΕΚ 231 Α) όπως ισχύει. Διατίθεται αποκλειστικά για την απόκτηση κοινόχρηστων χώρων ή και την εκτέλεση έργων ανάπλασης και ανάδειξης του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος στα διοικητικά όρια του οικείου Ο.Τ.Α."