• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ' | 19 Μαΐου 2011, 19:49

    Σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού της οφειλόμενης αποζημίωσης σε περίπτωση προσβολής, είναι σκόπιμο να διορθωθεί η διατύπωση του νόμου ώστε ο τρόπος υπολογισμού να είναι σαφέστερος και πρακτικά εφαρμόσιμος από τους δικαστές. Ως πρότυπο-υπόδειγμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί το άρθρο 65 παρ. 2 του Ν. 2121/1993 που ορίζει το ποσό της αποζημίωσης στο διπλάσιο της συνήθως καταβαλόμενης αμοιβής σε περίπτωση ύπαρξης άδειας χρήσης. Περαιτέρω, ελλείψει σχετικής πρόβλεψης στο σχέδιο νόμου, σε περίπτωση που δεν υπάρχει άδεια χρήσης, θα υπάρχει και πάλι δυσχέρεια υπολογισμού της αποζημίωσης. Για τον λόγο αυτό, θα μπορούσε να οριστεί ως ελάχιστη αποζημίωση για την υλική ζημία που υπέστη ο δικαιούχος το διπλάσιο του ποσού που προκύπτει από το γινόμενο της λιανικής τιμής ενός γνήσιου προϊόντος και της ευρεθείσας ποσότητας/αριθμού τεμαχίων. Σε κάθε περίπτωση όμως το οφειλόμενο αυτό ποσό δεν θα πρέπει να είναι λιγότερο από 5.000 ευρώ για ποσότητα μεταξύ 1 – 100 τεμαχίων, 25.000 ευρώ για ποσότητα 100 – 1.000 τεμαχίων, 50.000 για ποσότητα 1.000 έως 5.000 τεμαχίων και 100.000 για ποσότητα τουλάχιστον 5.000 τεμαχίων. Τέλος, ο τρόπος/κανόνας υπολογισμού πρέπει να είναι υποχρεωτικός και να μην καταλείπεται στον δικαστή η διακριτική ευχέρεια εφαρμογής του ή μη. Κατά την γνώμη μας πρέπει ο όρος «δύναται» στην παρ. 6 του άρθρου 23 να αντικατασταθεί από την λέξη «υπολογίζεται».