• Σχόλιο του χρήστη 'Ανδρέας Περσίδης' | 28 Νοεμβρίου 2011, 13:08

    Αρθρο 37, Παραγραφος 2: ". Η αξία των εισφορών αυτών αναλαμβανόμενων είτε κατά τη σύσταση της εταιρίας είτε και μεταγενέστερα καθορίζεται στο καταστατικό. Καθένας που έχει έννομο συμφέρον, ιδίως δανειστής των εταίρων, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τον καθορισμό της αξίας εξωκεφαλαιακής εισφοράς, εάν θεωρεί την αξία στην οποία η εισφορά αυτή αποτιμήθηκε υπερβολική, " Κύριοι, Θεωρώ ότι η παράγραφος δεν έχει νόημα η θα δημιουργήσει δυσκολίες στην εφαρμογή για τους εξης λόγους: 1. Οταν γίνεται μια εισφορά (επένδυση), ο επενδυτης συνήθως υπογράφει ότι εχει πληρη γνωση του ρίσκου, της αποτίμησης και ότι ο ίδιος η οι εκπρόσωποι του αναγνωρίζουν και αποδέχονται την αποτίμηση. Δεν γνωρίζω, τουλάχιστον στο εξωτερικό, να μπορεί κάποιος εκ των υστέρων να λέει "δεν ήξερα, δεν κατάλαβα". Η αποδοχή της αποτίμησης αποτελει ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ κοματι της διαδικασίας της επένδυσης. Αρα αν μιλάει το αρθρο αυτό για δικαστική επίλυση πριν την υπογραφη του "επενδυτή" δεν έχει νόημα αφου αν οι 2 πλευρές διαφωνούν απλώς δεν συνεχίζει η διαδικασία της 'επένδυσης'. 2. Μια αποτίμηση, ειδικά σε καινοτομικές δραστηριότητες περιέχει αρκετά υποκειμενικά κριτήρια και αποτελεί προϊόν διαπραγμάτευσης. Για το λόγο αυτό υπάρχουν περισσότερες της μίας μέθοδοι αποτιμησης, με σκοπό την εξεύρεση ενος αμοιβαία αποδεκτού μέσου όρου. Απαιτείται αρα ειδική τεχνική γνώση του χώρου και δεν είμαι σίγουρος ότι ένα δικαστήριο η ενα σώμα ενόρκων θα μπορεί να αποφανθεί αντικειμενικά. 3. ΟΙ αποτιμήσεις συχνά αποτυπώνουν τις αξίες την συγκεκριμενη στιγμη. Αυτες μπορούν να αλλάξουν βαίνοντας είτε αυξανόμενες αλλά και μειούμενες με αποτέλεσμα τη στιγμη της αντιδικίας να μην μπορεί να γίνει "δίκαιη" αποτίμηση. 4. Βλέπω και πιθανές δυσκολίες σχετικα με την μη αλλαγή ειλημένων αποφάσεων αφου ενα διαφορετικό εταιρικό ποσοστό του αντιδίκου εταίρου μπορεί να επηρεάζει πλειοψηφίες που μπορεί να οδηγούσαν σε αντιθετες αποφάσεις.