Αρχική Διαμόρφωση ενός ενιαίου κανονιστικού και θεσμικού πλαισίου σύναψης δημοσίων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιώνΤΙΤΛΟΣ II – ΕΠΙΛΥΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ – Άρθρο 176 – Αρμόδιο ΔικαστήριοΣχόλιο του χρήστη ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ - ΣΑΤΕ | 30 Ιανουαρίου 2014, 14:02
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ - ΣΑΤΕ' | 30 Ιανουαρίου 2014, 14:02

    1) Ενώ ο νόμος προβαίνει σε εκτενέστατη ρύθμιση των διαδικασιών επίλυσης των διαφορών κατά το στάδιο ανάθεσης των δημοσίων συμβάσεων, προβαίνει σε ελλειπτικότατη ρύθμιση της διαδικασίας επίλυσης των διαφορών που ανακύπτουν κατά το στάδιο εκτέλεσης. Η παραπομπή στις οικείες δικονομικές διατάξεις είναι επικίνδυνη και νομοτεχνικά εσφαλμένη, ειδικά για τις διαφορές που προκύπτουν από την εκτέλεση δημοσίων έργων. Και τούτο, διότι η διοικητική και δικαστική διαδικασία επίλυσης των διαφορών από την εκτέλεση των δημοσίων έργων ρυθμίζεται λεπτομερώς στα άρθρα 12 και 13 του Ν. 1418/1984, τα οποία, μαζί με τα εξειδικευτικά άρθρα του εκτελεστικού π.δ/τος 609/1985, έχουν κωδικοποιηθεί στα άρθρα 76 και 77 του Κώδικα Δημοσίων Έργων (κωδικοποιητικός νόμος 3669/2008). Τα άρθρα αυτά καταργούνται με τον νέο νόμο. Άρα, η επίλυση των διαφορών θα γίνεται βάσει των γενικών δικονομικών διατάξεων. Και ναι μεν για τις διαφορές από διοικητικές συμβάσεις που υπάγονται στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων προβλέπεται η σε πρώτο και τελευταίο βαθμό εκδίκασή τους από το Διοικητικό Εφετείο (με κάποιες διαδικαστικές διαφοροποιήσεις από τις ειδικές διατάξεις της νομοθεσίας περί δημοσίων έργων), όμως για τις διαφορές που υπάγονται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων (ήτοι, διαφορές από συμβάσεις των οποίων η αναθέτουσα αρχή είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου), ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας δεν προβλέπει αντίστοιχη καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Πενταμελούς Πολιτικού Εφετείου˙ επομένως, αυτές οι διαφορές, εφόσον καταργηθούν οι προαναφερθείσες ειδικές δικονομικές διατάξεις της νομοθεσίας δημοσίων έργων, θα εκδικάζονται σε δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, με πρώτο βαθμό εκδίκασης στο Πολιτικό Πρωτοδικείο. Ως είναι αυτονόητο, οι διαφορές από αυτές τις συμβάσεις, που είναι μεγάλες σε όγκο και σημασία, θα τελεσιδικούν μετά από μακρό χρονικό διάστημα. Επιβάλλεται η ειδική ρύθμιση της επίλυσης των διαφορών, κατ’ αντιστοιχία προς το υπάρχον δικονομικό σύστημα τουλάχιστον όσον αφορά το ζήτημα της καθ’ ύλην αρμοδιότητας. 2) Ελάσσονος, αλλά πάντως όχι μηδαμινής, σημασίας ζήτημα είναι και αυτό της κατά τόπο αρμοδιότητας. Το θέμα αυτό αφορά και τις διαφορές που υπάγονται στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων. Βάσει των ειδικών διατάξεων της νομοθεσίας περί δημοσίων έργων, κατά τόπο αρμόδιο είναι το δικαστήριο του τόπου εκτέλεσης του έργου. Βάσει των γενικών δικονομικών διατάξεων του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, κατά τόπο αρμόδιο είναι το Δικαστήριο όπου εδρεύει η αρχή που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη. Συνήθως οι δύο τόποι διαφέρουν. Είναι σκόπιμο να διατηρηθεί η ρύθμιση που ισχύει σήμερα στις ειδικές δικονομικές διατάξεις, διότι αφενός είναι ευχερέστερη η εξασφάλιση αποδεικτικών στοιχείων στον τόπο όπου εκτελείται το έργο, αφετέρου αρκετές φορές είναι δυσχερής ο προσδιορισμός της έδρας της αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, εφόσον μπορεί να προσβάλλονται περισσότερες πράξεις αρχών με διαφορετική έδρα εκάστη (π.χ. άλλη η έδρα της διευθύνουσας υπηρεσίας, άλλη της προϊσταμένης αρχής και άλλη αυτή του αποφαινομένου οργάνου επί της αιτήσεως θεραπείας).