• Σχόλιο του χρήστη 'Θεοδότα Νάντσου - WWF Ελλάς' | 26 Φεβρουαρίου 2014, 19:36

    ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1. Το νομοσχέδιο είναι αρκετά φλύαρο, με συνεχείς και περιττές επαναλήψεις και ιδιότυπες αναδιατυπώσεις γενικών αρχών του διοικητικού (εθνικού, διεθνούς και ευρωπαϊκού) δικαίου, συνταγματικών διατάξεων και αποσπασμάτων από τη νομολογία Παραδείγματος χάριν, γίνονται τρεις τουλάχιστον αναφορές στην αρχή της αναλογικότητας (απορρέει από το Σύνταγμα και τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες, με ανεπτυγμένη εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνή νομολογία), τουλάχιστον 18 (!) στο “δημόσιο συμφέρον”, τουλάχιστον 8 (!) στην ελευθερία της οικονομικής δραστηριότητας. Πρόκειται για γενικές αρχές, κωδικοποιημένες στο Σύνταγμα, και σε ευρωπαϊκές και διεθνείς συνθήκες. Η πολλαπλή αναφορά σε αυτές τις ήδη ισχύουσες αρχές συσκοτίζει τον αναγνώστη, καθώς εύκολα μπορεί να θεωρήσει πως το νομοσχέδιο είτε τις θεσμοθετεί για πρώτη φορά είτε τις υπερασπίζεται, παραβλέποντας την ουσία του, η οποία βρίσκεται στις επόμενες διατάξεις. 2. Απουσιάζουν τα παραρτήματα, στα οποία το κείμενο παραπέμπει. Το Παράρτημα Α περιλαμβάνει τις οικονομικές δραστηριότητες που "καταλαμβάνει" η ρύθμιση (2§1) , και το Παράρτημα Β τις δραστηριότητες για τις οποίες απαιτείται έγκριση λειτουργίας (7§1). Ουσιαστικός σχολιασμός είναι αδύνατος – πόσο μάλλον που το νομοσχέδιο υιοθετεί την αρχή της διαφάνειας(1§6, 11§2). 3. Η αιτιολογική έκθεση είναι ένα σημαντικό ερμηνευτικό κείμενο και βοήθημα για διοικούμενους και εφαρμοστές του νόμου, με μία (έστω υποτυπώδη, στην ελληνική πραγματικότητα) ανάλυση για τους σκοπούς και τις επιλογές της προτεινόμενης ρύθμισης. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η αιτιολογική έκθεση είναι μία συρραφή ή συνονθύλευμα κοινοτοπιών και διακηρύξεων τηλεοπτικού επιπέδου. 4. Υπάρχουν πολλές υποχωρήσεις από τις αρχές της καλής νομοθέτησης, όπως θα φανεί στα ειδικότερα κατ’ άρθρο σχόλια που καταθέτουμε στη συνέχεια.