• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Γεωργίου' | 5 Οκτωβρίου 2016, 18:22

    Στο εδάφιο (ii) της παραγράφου 11 του παραρτήματος αναφέρεται : "Σε περίπτωση που το επενδυτικό σχέδιο περιλαμβάνει δαπάνες ανέγερσης, εκσυγχρονισμού ή επέκτασης κτιριακών εγκαταστάσεων, θα πρέπει στους όρους της μίσθωσης να τεκμηριώνεται διάρκεια κατ ́ελάχιστον δεκαπέντε (15) ετών από την εκτιμώμενη ημερομηνία έκδοσης της απόφασης υπαγωγής." Όμως στο εδάφιο (στ) της παραγράφου 6 του άρθρου 8 του Ν.4339/16, η αντίστοιχη διατύπωση είναι η εξής : "στ. η ανέγερση ή επέκταση κτιριακών εγκαταστάσεων επί γηπέδου που δεν ανήκει κατά κυριότητα στο φορέα της επένδυσης, εκτός εάν τούτο έχει παραχωρηθεί από το Δημόσιο ή φορέα του ευρύτερου δημόσιου τομέα ή έχει μισθωθεί για το σκοπό αυτόν τουλάχιστον για δε- καπέντε (15) χρόνια από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης υπαγωγής και έχει νομίμως μεταγραφεί" Διαπιστώνουμε ότι υπάρχει διαφορά σε ότι αφορά τις περιπτώσεις εκσυγχρονισμών, που ενώ στο κείμενο του Νόμου δεν περιλαμβάνεται απαίτηση μισθωτηρίου 15ετούς διάρκειας, στο αντίστοιχο του Παραρτήματος έχει προστεθεί. Οι περιπτώσεις εκσυγχρονισμού δεν απαιτούν κατ΄ανάγκη έκδοση αδειών δόμησης, αλλά μπορούν να υλοποιηθούν είτε με Έγκριση Εργασιών Μικρής Κλίμακας, είτε με προ 48 ωρών γνωστοποίηση, είτε και χωρίς καμία πολεοδομικού χαρακτήρα αδειοδότηση. Άλλωστε εκσυγχρονισμός μιας μονάδας (ακόμη και στις περιπτώσεις τουριστικών επενδύσεων) δεν περιλαμβάνει απαραίτητα κτιριακές εργασίες.