• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ' | 27 Φεβρουαρίου 2017, 18:47

    Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 2 του υπό Διαβούλευση Νομοσχεδίου «Κάθε φυσικό πρόσωπο με πτωχευτική ικανότητα και κάθε νομικό πρόσωπο το οποίο αποκτά εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013 (Α’ 167) και έχει φορολογική κατοικία στην Ελλάδα, δύναται να υποβάλει αίτηση για υπαγωγή στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών…». Επίσης, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 12 του υπό Διαβούλευση Νομοσχεδίου «Ο οφειλέτης ή συμμετέχων πιστωτής δύναται να υποβάλλει στο Πολυμελές Πρωτοδικείο, στην περιφέρεια του οποίου έχει έδρα ο οφειλέτης, αίτηση επικύρωσης της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών. Η υπόθεση εκδικάζεται κατά τις διατάξεις της εκούσιας δικαιοδοσίας.». Τέλος, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 14 του υπό Διαβούλευση Νομοσχεδίου «…η μη καταβολή από τον οφειλέτη προς οποιονδήποτε πιστωτή οποιουδήποτε οφειλόμενου ποσού σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των ενενήντα (90) ημερών, παρέχει σε αυτόν τον πιστωτή το δικαίωμα να ζητήσει την ακύρωση της συμφωνίας ως προς όλους, καταθέτοντας αίτηση στο δικαστήριο που επικύρωσε τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών ή στο Πολυμελές Πρωτοδικείο… Η αίτηση εκδικάζεται κατά τις διατάξεις της εκούσιας δικαιοδοσίας.». Εκ των προαναφερομένων διατάξεων συνάγεται η βούληση του Νομοθέτη, όπως η αρμοδιότητα για την επικύρωση της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών υπαχθεί στο Πολυμελές Πρωτοδικείο της έδρας του οφειλέτη. Φρονώ ότι, πρόκειται για μία λανθασμένη επιλογή για πολλούς λόγους και κυρίως για τους εξής : α) η υπερπληθώρα υποθέσεων στα Πρωτοδικεία, γεγονός, το οποίο συχνά - πυκνά επισημαίνεται από την πολιτική, αλλά και την δικαστική εξουσία θα αποτελέσει τροχοπέδη στην γρήγορη και αποτελεσματική απονομή δικαιοσύνης, το οποίο αποτελεί επιθυμία και των Ευρωπαίων εταίρων μας, αλλά και των Ελλήνων πολιτών και β) η διαδικασία, όπως περιγράφεται, στο υπό διαβούλευση Νομοσχέδιο ομοιάζει σημαντικά με τις υποθέσεις του Ν. 3869/2010, οι οποίες στο σύνολό τους υπάγονται στην καθ' ύλην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων. Όπως δε γίνεται αποδεκτό από όλους, οι Ειρηνοδίκες, με το υψηλό αίσθημα ευθύνης, που τους διακατέχει, αλλά και με την επιστημονική τους επάρκεια, έχουν συμβάλλει στην διευθέτηση μεγάλου όγκου τέτοιου είδους υποθέσεων. Εξάλλου εφόσον οι υποθέσεις του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου υπαχθούν τελικά στην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων, το οποίο σημαίνει την αύξηση των χρεώσεων ανά Δικαστή, υπάρχει η δυνατότητα απορρόφησης των επιτυχόντων του πρόσφατου διαγωνισμού. Κατ' αυτό τον τρόπο η προσφυγή στην Δικαιοσύνη δεν θα συνεπάγεται υπέρμετρο κόστος για τον αιτούντα οφειλέτη, ο οποίος ούτως ή άλλως βρίσκεται σε δυσμενή οικονομική θέση και βέβαια η ύπαρξη επιτυχόντων προερχομένων εκ του πρόσφατου διαγωνισμού, ο οποίος ήταν υψηλού επιστημονικού επιπέδου, θα συμβάλλει στην αποφυγή καθυστερήσεων ως προς την απονομή της δικαιοσύνης.