• Σχόλιο του χρήστη 'Δώρα Θεοχάρη (Δικηγόρος)' | 28 Φεβρουαρίου 2017, 21:41

    Διαβάζοντας τις νέες αυτές ρυθμίσεις, μια απορία μου δημιουργείται: εκδόθηκε ένας νόμος, αυτός του 3869/2010 για να αντιμετωπίσει μια εκτεταμένη κατηγορία υποθέσεων, αυτή των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Και τον τροποποιήσαμε και τον ξανατροποποιήσαμε , επί τω βέλτιστω υποτίθεται, και επιμορφώσαμε Ειρηνοδίκες και φτιάξαμε τμήματα ειδικά στα Ειρηνοδικεία και δημιουργήθηκε και μια πλουσιότατη νομολογία, η οποία στην πλειοψηφία της εξυπηρετεί άρτια το πνεύμα του συγκεκριμένου νόμου. Για ποιο λόγο να πρέπει να περάσουμε την ίδια διαδικασία προσαρμογής, για άλλα πόσα χρόνια πάλι, αναθέτοντας την αντιμετώπιση της ίδια κατηγορίας υποθέσεων σε άλλη δικαιοδοσία; Το μόνο που αλλάζει στην εδώ ρυθμιζόμενη περίπτωση είναι το υποκείμενο της υπερχρέωσης. Έχουν επισημάνει όλοι οι προηγούμενοι συνάδελφοι τα μειονεκτήματα της ανάθεσης των υποθέσεων αυτών στα Πολυμελή Πρωτοδικεία, δεν επεκταθώ παραπάνω και συμφωνώ με την πλειοψηφία αυτών. Ποιος ο λόγος να κατακερματιστεί το ίδιο αντικείμενο σε διάφορες καθ'ύλην δικαιοδοσίες;