• παρ. 12: Εννοείται ότι απαιτείται συνάντηση των μερών, και συμφωνώ με όσα αναφέρει παρακάτω η κα Πρωτοπαπαδάκη. Διαφορετικά, δεν μιλάμε για διαπραγμάτευση ή για σκοπό εξωδικαστικής ρύθμισης, αλλά για για μία διαδικασία, βασικός σκοπός της οποίας θα είναι η γνωστοποίηση στους πιστωτές της οικονομικής και περιουσιακής κατάστασης του οφειλέτη. Ας μην ξεχνάμε ότι οι πιστωτές δεν κάνουν χάρη στον οφειλέτη, απεναντίας έχουν κι εκείνοι ισχυρό κίνητρο να επιτύχει η διαδικασία, αφού, ως γνωστόν, ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. παρ. 14: τι εννοείτε ότι για τις μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ εκείνες είναι που θα πληρώνουν, οι πιστωτές τους θα μπορούν να επιλέξουν "συντονιστή"; Με ποια κριτήρια; Θα μπορεί π.χ. μια τράπεζα να φέρει τον Οικονομικό της Διευθυντή, εάν οι άλλοι πιστωτές συναινέσουν; Απαράδεκτη τόσο ηθικά, όσο και πρακτκά, διάταξη. παρ. 15: η παράσταση δικηγόρου χρειάζεται να γίνει υποχρεωτική, καθότι υφίσταται ήδη ανισότητα δύναμης, τόσο διαπραγματευτικής, όσο και όπλων, ανάμεσα στον οφειλέτη και τους πιστωτές του, και χρειάζεται να διασφαλίζονται τόσο τα συμφέροντά του, όσο και η εμπιστοσύνη του στη διαδικασία (ότι, δηλαδη, κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης, δεν είναι απροστάτευτος).