• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ' | 3 Μαρτίου 2017, 13:58

    Δεν γνωρίζουμε εάν ο συντάκτης του νόμου έχει επίγνωση της εργασίας που ανατίθεται στον συντονιστή. Παραθέτω μόνο την παρ 2α του αρθ. 9 "Οι ρυθμίσεις της σύμβασης εξωδικαστικής αναδιάρθρωσης οφειλών δεν επιτρέπεται να φέρουν οποιονδήποτε μη συμβαλλόμενο πιστωτή σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν στην οποία θα βρισκόταν σε περίπτωση ρευστοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη και των βεβαρημένων υπέρ του περιουσιακών στοιχείων τρίτων, στο πλαίσιο διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης." Ητοι ο συντονιστής οφείλει πριν προχωρήσει στο σχέδιο αναδιάρθρωσης οφειλών, να λάβει υπόψη του την αξία της ρευστοποιηθησομένης περιουσίας του οφειλέτη (υποθέτω εργασία του εμπειρογνώμονα), στην σύνταξη των οφειλετών (και τους έχοντες γενικό προνόμιο?), και τέλος να συντάξει πίνακα διανομής του ποσού της εικαζομένης αξίας της περιουσίας του οφειλέτη για να είναι σε θέση να εφαρμόσει την άνω διάταξη του αρθ 9 παρ 2α, και να γνωρίζει ποιό είναι το ποσό που θα ελάμβανε κάθε οφειλέτης σε περίπτωση ρευστοποίησης. Οσοι έκαναν την εν λόγω εργασία ξέρουν ότι δεν ειναι απλό. Το δε σχέδιο αναδιοργάνωσης θα είναι ένας πίνακας διανομής με ειδικότερες συμφωνίες, πράγμα που θα τον καθιστά πολυπλοκοτερο. Συνεπώς η αμοιβή πρέπει από τον νόμο να ορίζεται ότι θα είναι ανά στάδιο της διαδικασίας, με το ελάχιστο ποσό να αφορά την μελέτη του φακέλλου. Η αμοιβή κατα τα λοιπά να μπορεί να είναι διαπραγματεύσιμη, αλλά να προσδιορίζεται και συμφωνείται για κάθε στάδιο της κατά τα άλλα όχι απλής διαδικασίας.