Αρχική Αναμόρφωση, τροποποίηση και συμπλήρωση των διατάξεων του ν. 2251/1994 για την «Προστασία των καταναλωτών»Άρθρο 02Σχόλιο του χρήστη Αιμιλία Γ. Ευθυμίου, Δ.Ν. - Δικηγόρος Καβάλας | 28 Ιουνίου 2017, 12:49
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αιμιλία Γ. Ευθυμίου, Δ.Ν. - Δικηγόρος Καβάλας' | 28 Ιουνίου 2017, 12:49

    ΘΕΜΑ: ΓΟΣ που καθορίζουν το "κύριο αντικείμενο" της σύμβασης Το άρθρο 4 παρ. 2 της Οδηγίας 93/13 (σύμφωνα με το οποίο «η εκτίμηση του καταχρηστικού χαρακτήρα των ρητρών δεν αφορά ούτε τον καθορισμό του κυρίου αντικειμένου της σύμβασης ούτε το ανάλογο ή μη μεταξύ της τιμής και της αμοιβής, αφενός, και των υπηρεσιών ή αγαθών που θα παρασχεθούν ως αντάλλαγμα, αφετέρου, εφόσον οι ρήτρες αυτές είναι διατυπωμένες κατά τρόπο σαφή και κατανοητό») δεν έχει μεταφερθεί στο ελληνικό δίκαιο. Για το ζήτημα του ελέγχου των ΓΟΣ που καθορίζουν το «κύριο αντικείμενο» της σύμβασης και την παράλειψη μεταφοράς του άρθρου 4 παρ. 2 της Οδηγίας 93/13 στο ελληνικό δίκαιο, επικρατεί διχογνωμία στην ελληνική θεωρία. Αντίθετα, η ελληνική νομολογία, με την απόφαση ΟλΑΠ 15/2007, πήρε σαφή θέση ως προς το ζήτημα αυτό, υιοθετώντας την άποψη ότι, εφόσον τηρείται η αρχή της διαφάνειας, δεν ελέγχεται η βασική σχέση παροχής-αντιπαροχής. Ωστόσο, η από 3.6.2010 απόφαση του ΔικΕΕ στην υπόθεση C-484/08, ερμηνεύοντας «αυθεντικά» το άρθρο 4 παρ. 2 της Οδηγίας, αποσαφήνισε ότι η μεταφορά του εν λόγω άρθρου στα εθνικά δίκαια δεν είναι υποχρεωτική. Παρά ταύτα, λόγω της «σιωπής» του άρθρου 2 του ν. 2251/1994, στο ελληνικό δίκαιο το ζήτημα παραμένει ακόμη ανοιχτό. Για την άρση δε αυτής της δημιουργούμενης ανασφάλειας δικαίου, κρίνεται σκόπιμη η νομοθετική επίλυση του ζητήματος. ΠΡΟΤΑΣΗ: Να αποτυπωθεί ρητά στις διατάξεις του άρθρου 2 του ν. 2251/1994 το εύρος -και συνακόλουθα το επιτρεπτό ή μη- του δικαστικού ελέγχου των ΓΟΣ που καθορίζουν το "κύριο αντικείμενο" της σύμβασης.