• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΚΠΟΙΖΩ & ΠΟΜΕΚ "Η Παρέμβαση"' | 29 Ιουνίου 2017, 14:16

    Άρθρο 10 Η παράγραφος 18 του άρθρου του 10 του ν. 2251/1994 προτείνεται να αντικατασταθεί ως ακολούθως: «18. Η συλλογική αγωγή των περιπτώσεων α και β της παραγράφου 16 ασκείται σε αποκλειστική προθεσμία έξι μηνών και η συλλογική αγωγή της περίπτωσης δ’ της ίδιας παραγράφου σε αποκλειστική προθεσμία τριών ετών από την τελευταία εκδήλωση της συμπεριφοράς που αποτελεί τη βάση της. Απαιτήσεις καταναλωτών της περίπτωσης δ’ της παραγράφου 16 υπόκεινται στην εκάστοτε προβλεπόμενη από τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα παραγραφή. Η άσκηση της συλλογικής αγωγής της περίπτωσης δ της παραγράφου 16 πριν από την παραγραφή των απαιτήσεων των καταναλωτών αναστέλλει τη συμπλήρωση του χρόνου παραγραφής τους μέχρι την πάροδο ενός έτους από τότε που η απόφαση επί της συλλογικής αγωγής της περίπτωσης δ΄ της παραγράφου 16 καταστεί αμετάκλητη». Η παράγραφος 20 του άρθρου 10 του ν. 2251/1994 προτείνεται να αντικατασταθεί ως ακολούθως: «20. Συλλογικές αγωγές των περιπτώσεων α’ , β΄ και δ΄ της παραγράφου 16 δικάζονται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, στη συντομότερη δυνατή δικάσιμο. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την προσωρινή εκτέλεση της απόφασης. Οι έννομες συνέπειες που προκύπτουν από την απόφαση αυτή ισχύουν έναντι πάντων, και αν δεν ήταν διάδικοι. Εφόσον καταστεί αμετάκλητη η δικαστική απόφαση επί συλλογικής αγωγής της περίπτωσης δ΄, ο ζημιωθείς καταναλωτής, επιφυλασσομένης της δυνατότητάς του να ασκήσει αγωγή, μπορεί, με βάση την απόφαση αυτή, να γνωστοποιήσει εγγράφως στον προμηθευτή, κατά του οποίου εκδόθηκε η εν λόγω απόφαση, την απαίτησή του, αναφέροντας τα στοιχεία που την προσδιορίζουν. Μετά την παρέλευση τριάντα (30) ημερών από την έγγραφη γνωστοποίηση, ο καταναλωτής, εφόσον δεν ικανοποιηθεί, μπορεί να ζητήσει την έκδοση διαταγής πληρωμής για την απαίτηση του από το δικαστήριο, περιλαμβάνοντας στην αίτηση πλήρη εκκαθάριση της απαίτησής του. Η απαίτηση αποδεικνύεται και με κάθε ιδιωτικό έγγραφο το οποίο, ως εκ του είδους ή της συνήθειας της συναλλαγής, χορηγείται ως απόδειξη στους καταναλωτές». ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ Με τις παραπάνω παραγράφους βελτιώνονται οι διατάξεις για την αποζημιωτική συλλογική αγωγή που εισήχθησαν με το άρθρο 13 του ν. 3587/2007 με σκοπό να καταστούν αυτές πράγματι εφαρμόσιμες και αξιοποιήσιμες για τις ενώσεις καταναλωτών και κυρίως τους ίδιους τους καταναλωτές. Ειδικότερα: Με την πρώτη παράγραφο τροποποιείται η παράγραφος 18 του άρθρου 10 και επεκτείνεται από έξι μήνες σε τρία έτη η αποσβεστική προθεσμία για την άσκηση της συλλογικής αγωγής για την αναγνώριση του δικαιώματος αποζημίωσης των καταναλωτών. Η αποσβεστική προθεσμία των έξι μηνών θεωρείται εύλογη για την αγωγή παραλείψεως, καθώς αυτή αποβλέπει σε μελλοντική προστασία. Αντιθέτως, δεν δικαιολογείται μία τέτοια ασφυκτική προθεσμία για την άσκηση της συλλογικής αγωγής που αποβλέπει στην αποκατάσταση της ζημίας. Περαιτέρω προβλέπεται η διακοπή της παραγραφής των αξιώσεων με την έγερση της συλλογικής αγωγής για την αναγνώριση του δικαιώματος αποζημίωσης. Τούτο προκειμένου να διασφαλισθεί ότι οι καταναλωτές που θα προσδοκούν το αποτέλεσμα της συλλογικής δίκης θα είναι σε θέση να αξιοποιήσουν την απόφαση που δέχεται την αποζημιωτική συλλογική αγωγή όταν αυτή καταστεί αμετάκλητη. Με τη δεύτερη παράγραφο τροποποιείται η παράγραφος 20 του άρθρου 10 και ορίζεται ότι η συλλογική αγωγή για την αναγνώριση του δικαιώματος αποζημίωσης των καταναλωτών εκδικάζεται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας όπως και η συλλογική αγωγή παραλείψεως. Η ισχύουσα μέχρι σήμερα ρύθμιση υποχρεώνει την ένωση καταναλωτών στην άσκηση δύο αγωγών για την ίδια εντέλει υπόθεση, εκ των οποίων μάλιστα η δεύτερη αγωγή (η αναγνωριστική της αξίωσης αποζημίωσης) θα εκδικάζεται σημαντικό χρονικό διάστημα μετά την πρώτη (αγωγή παραλείψεως). Ωστόσο, δεν δικαιολογείται αυτή η διαφοροποίηση καθώς και στην περίπτωση της συλλογικής αγωγής για την αναγνώριση του δικαιώματος αποζημίωσης των καταναλωτών η ένωση καταναλωτών δεν αποσκοπεί, όπως και στην περίπτωση της αγωγής παραλείψεως, στην αναγνώριση ιδιωτικού δικαιώματός της έναντι του εκάστοτε εναγόμενου προμηθευτή, αλλά παρίσταται εκπροσωπώντας τα συλλογικά συμφέροντα του καταναλωτικού κοινού, επιδιώκοντας την αναγνώριση δικαιώματος αορίστου αριθμού καταναλωτών, οι οποίοι έχουν υποστεί βλάβη από την παράνομη συμπεριφορά του προμηθευτή. Η απόφαση που εκδίδεται επί της εν λόγω αγωγής αναγνωρίζει (δεσμευτικά) το δικαίωμα και δίνει τη δυνατότητα στον κάθε ζημιωθέντα καταναλωτή να προβεί στην έκδοση διαταγής πληρωμής, δίχως να χρειάζεται πλέον να ακολουθήσει ο ίδιος για την αποζημίωσή του μία χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία.