• Όπως άλλωστε γνωρίζετε, η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (εφεξής Σύμβαση), που συνιστά πλέον εθνική νομοθεσία, λόγω της επικύρωσής της μαζί με το Προαιρετικό Πρωτόκολλο που τη συνοδεύει από την Ελληνική Βουλή μέσω του ν.4074/2012, επιβάλλει, μεταξύ άλλων, και την προώθηση των δικαιωμάτων των καταναλωτών με αναπηρία. Πιο συγκεκριμένα: -σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 4 «Γενικές Υποχρεώσεις», τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν: « […] ε. Να λάβουν όλα τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να εξαλειφθούν οι διακρίσεις βάσει της αναπηρίας, από οποιοδήποτε πρόσωπο, οργανισμό ή ιδιωτική επιχείρηση, ζ. Να αναλάβουν ή προάγουν την έρευνα και ανάπτυξη και να προάγουν τη διαθεσιμότητα και χρήση των νέων τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένων και των τεχνολογιών της πληροφορίες και των επικοινωνιών, των βοηθημάτων κινητικότητας, των συσκευών και υποβοηθητικών τεχνολογιών, τα οποία είναι κατάλληλα για τα άτομα με αναπηρίες, δίνοντας προτεραιότητα στις τεχνολογίες με προσιτό κόστος, η. Να παρέχουν προσιτή πληροφόρηση στα άτομα με αναπηρίες σχετικά με τα βοηθήματα κινητικότητας, τις συσκευές και τις υποβοηθητικές τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένων και των νέων τεχνολογιών, καθώς επίσης και τις άλλες μορφές βοήθειας, υποστηρικτικών υπηρεσιών και εγκαταστάσεων, […]». -σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 9 «Προσβασιμότητα», τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα προκειμένου: «[…] β. να διασφαλίζουν ότι οι ιδιωτικοί φορείς, οι οποίοι προσφέρουν εγκαταστάσεις και υπηρεσίες που είναι ανοικτές ή παρέχονται στο κοινό, λαμβάνουν υπόψη τους όλες τις μορφές της προσβασιμότητας για τα άτομα με αναπηρίες […]». Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τη Σύμβαση, τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν: «α. Να υιοθετήσουν όλα τα κατάλληλα νομοθετικά, διοικητικά και άλλα μέτρα, για την εφαρμογή των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται με την παρούσα Σύμβαση, β. Να λάβουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων και των νομοθετικών, προκειμένου να τροποποιήσουν ή να καταργήσουν τους ισχύοντες νόμους, κανονισμούς, έθιμα και πρακτικές που συνιστούν διακρίσεις κατά των ατόμων με αναπηρίες, γ. Να λάβουν υπόψη την προστασία και την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες, σε όλες τις πολιτικές και τα προγράμματά τους, […]» (βλ. άρθρο 4, παρ. 1). Στη βάση λοιπόν των προαναφερθέντων απαιτήσεων, η Ε.Σ.Α.μεΑ. αιτείται ανά άρθρο τα ακόλουθα: 1. Άρθρο 2 α) Η παρ. 2 του άρθρου 2 του ν. 2251/94, η οποία αντικαθίσταται με το άρθρο 2 του εν λόγω σ/ν, όπως συμπληρωθεί ως ακολούθως: «2) Το άρθρο 2 του ν. 2251/94 αντικαθίσταται ως εξής: Άρθρο 2 – Γενικές Διατάξεις 1. […] 2. Οι γενικοί όροι συμβάσεων και παρεπόμενων συμφωνιών που καταρτίζονται στην Ελλάδα διατυπώνονται γραπτώς στην ελληνική γλώσσα, κατά τρόπο σαφή, συγκεκριμένο και εύληπτο, ώστε ο καταναλωτής να μπορεί να αντιληφθεί πλήρως το νόημα τους και εκτυπώνονται με ευανάγνωστους χαρακτήρες σε εμφανές μέρος του εγγράφου της σύμβασης. Οι γενικοί όροι των διεθνών συναλλαγών που εφαρμόζονται στην ελληνική αγορά αποτυπώνονται υποχρεωτικά και στην ελληνική γλώσσα. Εφόσον το αιτηθεί ο καταναλωτής οι γενικοί όροι συμβάσεων και παρεπόμενων συμφωνιών αποτυπώνονται και σε μορφές προσβάσιμες σε άτομα με αναπηρία (γραφή Μπράϊγ, μεγαλογράμματη γραφή, διερμηνεία στη νοηματική κ.λπ.)».