• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ' | 1 Νοεμβρίου 2009, 15:24

    ΜΕΡΙΚΗ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ Το ζητούμενο δεν είναι η δεν πρέπει να είναι η δημιουργία κινήτρων για να καταφύγει στην πτώχευση ένα φυσικό πρόσωπο, γεγονός το οποίο θα έχει σοβαρότατες επιπτώσεις στην μελλοντική οικονομική του ζωή. Η πρόταση είναι το κράτος να συμβάλλει στην λύση του φαινομένου των υπερχρεωμένων νοικοκυριών ως εξής; Τα 28δις ευρώ που δόθηκαν στις τράπεζες είτε με τη μορφή ρευστού είτε με τη μορφή εγγυήσεων, να μετακυλιστούν στην πραγματική οικονομία και στην κοινωνία με τον παρακάτω τρόπο: ΠΡΟΤΑΣΗ Να επιδοτηθεί με αυτά τα κεφάλαια το επιτόκιο όλων των στεγαστικών, επισκευαστικών, αποπεράτωσης κ.λ.π. δανείων όλων των φυσικών προσώπων για χρονικό διάστημα 3, 5, η 7 ετών χωρίς να λαμβάνονται υπ'όψιν εισοδηματικά κριτήρια διότι: 1) Θα δημιουργούσε κίνητρο για φοροδιαφυγή και 2) θ εμπεριέχει αδικίες, αφού θα εξαιρούσε κυρίως μισθωτούς που αδυνατούν να υποκρύψουν εισοδήματα και θα "επιβράβευε' του φοραδιαφεύγοντες. ΘΑ μπορούσε να θεσπιστεί, επί το δικαιότερον, ποσοστό επιδότησης ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση. π.χ. ΑΓΑΜΟΣ 60%. ΕΓΓΑΜΟ ΖΕΥΓΑΡΙ 70%. ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ 80%, ΜΕ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ 90%, ΜΕ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΠΆΝΩ 100%. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 1)Το κράτος θα κατέβαλε καθε έτος μικρότερο ποσό απο το προηγουμενο ετος, αφου οι τοκοχρεολυτικές δόσεις υπολογιζονται με τη λεγόμενη Γαλλικη μέθοδο με την οποια το χρεολυσιο καθε έτος ειναι μεγαλυτερο απο το προηγουμενο και ο τοκος τρέχοντος έτους μικρότερος απο το προηγουμενο έτος. Αρα καθε ετος λιγοτερα απαιτουμενα κεφαλαια απο το προηγουμενο. Ο δανειολήπτης θα καταβάλλει μονο το ποσό της δόσης που αντιστοιχεί στο χρεολύσιο που για κάθε επόμενο έτος θα είναι κατά τι μεγαλύτερο, θα εξυπηρετείται όμως με βάση την αναμενόμενη ετησια αύξηση του εισοδηματός του. 2)Δημιουργια πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος στα μεσαια και χαμηλα εισοδήματα που στηριζουν τη ζήτηση, με αποτέλεσμα την αύξηση της καταναλωσης και συνεπως την αύξηση εσόδων ΦΠΑ, αλλά και τη δημιουργία φορολογητέας ύλης από εισοδήματα. 3)Εξοικονόμηση από το κράτος των εκπτώσεων φόρου που παρεχει κάθε έτος για το εκπιπτόμενο από το εισόδημα ποσό των τόκων στεγαστικών δανείων, αφού το ίδιο θα πληρώνει τον τόκο. 4)Δραστική μείωση των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης, αφού αυτό αν συνδυαστεί με μια γενναία συπμίεση των επιτοκίων πιστοτικών καρτών και καταναλωτικών δανείων (που σχεδόν όλα τα νοικοκυριά διαθέτουν) στα επίπεδα του ευρωπαϊκού μέσου όρου, τότε οι δύο σημαντικότεροι γεννεσιουργοί παράγοντες της κρίσης σχεδόν εξαλείφονται, δηλαδή: α)Αντιμετώπιση της μείωσης της ζήτησης και β) Τόνωση και της ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος, αφού το ποσό των τόκων που καταβάλει το κράτος για λογαριασμό των δανειοληπτών θα κατευθύνεται στα τραπεζικά ταμεία. 5)Μέιωση του πιστωτικού κινδύνου αφου απο τη σημαντικη πτωση των επιτοκίων θα καταστεί ευκολότερη η εξυπηρέτηση των δανειων απ τους δανειληπτες λόγω χαμηλης δοσης αλλά και ταυτόχρονη μείωση των μελλοντικών επισφαλειών για τις τράπεζες. Περιορισμός των δανείων που βρίσκονται σε καθυστέρηση. 6)Δημιουργία ευρωστίας στην πραγματική οικονομία και κατά συνέπεια ανόδου της οικονομικής ανάπτυξης και επομένως μεσοπρόθεσμη αύξηση των εισοδημάτων και συνεπώς μεγαλύτερη ευκολία εξυπηρέτησης των τοκοχρεολυτικων δόσεων απο τη πλευρά των νοικοκυριών μετά τη λήξη του προγράμματος επιδότησης, λογω της ανόδου των εισοδημάτων. 7)Τα 28δις αντί να μπούν από τις τράπεζες στη αγορα μέσω αύξησης του δανεισμου, θα περάσουν απ' ευθείας στη πραγματική οικονομία και έτσι δεν θα υπαρξει κι άλλος δανεισμός σε μία ήδη υπερδανεισμένη οικονομία υποθηκεύοντας τη μελλοντική ζήτηση. 8) Επιδότηση των επιτοκίων όλων των νέων στεγαστικών δανείων πρωτης κατοικιας που θα συναφθόυν μέσα στα επόμενα 3 έτη με αποτέλεσμα, την αύξηση των χορηγήσεων στεγαστικών δανείων και συνεπώς των κερδών τους για τις τράπεζες από τη μια μεριά και την μεγαλη τόνωση της οικοδομικής δραστηριότητας απ την άλλη με συνεπεια και θετική επίπτωση στο ΑΕΠ και μείωση της ανεργίας στον κρίσιμο κλάδο της οικοδομης. Κατά συνέπεια και δευτερογενώς ας συνυπολογιστεί και η θετική επίπτωση που θα έχει μια άνοδος του ΑΕΠ στο δημόσιο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμα σαν ποσοστό επί αυτού. 9)Περιθωριο μείωσης των επιτοκίων των στεγαστικών δανείων (άρα μικρότερο κόστος για το κράτος) στο βαθμο που το επιτόκιο ενσωματώνει το κόστος του πιστωτικού κινδύνου, λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι ο πιστωτικός κίνδυνος μειωνεται δραστικά λογω της κρατικής επιδοτησης. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ 1)Για το διάστημα που διαρκεί η επιδότηση, απαγορεύεται η λήψη άλλου στεγαστικού δανείου από όσους συμμετέχουν στο πρόγραμμα επιδοτησης επιτοκίου 2)Αποτελεσματικά μέτρα γαι τη πάταξη της φοροδιαφυγης (που έτσι κι αλλιως πρέπει να παρθούν) για να φορολογηθεί η αναμενόμενη αύξηση της ζήτησης μεσω ΦΠΑ και τα εισοδήματα που κατα συνέπεια θα δημιουργηθουν. 3)Μέτρα για την αντιμετωπιση τυχόν ανοδου του πληθωρισμού λόγω της αυξησης της ζητησης. Αν μετά απ' όλα αυτά κάποιος μπορεί να αποδείξει ότι αντιμετωπίζει αντικειμενική αδυναμία εξυπηρέτησης των δανειακών του υποχρεώσεων τότε, όντως αυτό θα είναι αντικειμενικό. Ευχαριστώ για την ευκαιρία και την υπομονή σας ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΟΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ - ΜΒΑ ΚΟΖΑΝΗ