• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Λάζαρης' | 2 Ιανουαρίου 2012, 18:00

    Οι προϋποθέσεις για την χορήγηση της άδειας επιβίβασης ενόπλου τμήματος σε πλοίο είναι πολύπλοκες και γραφειοκρατικές. Ειδικά η υποβολή φακέλου από τον πλοιοκτήτη με εκτίμηση επικινδυνότητας, που θα δικαιολογεί την ύπαρξη ένοπλης προστασίας. Αυτό ούτως η άλλως θα πρέπει να γίνεται μέσα από την Εκτίμηση Ασφαλείας του πλοίου,(Ship Security Assessment,SSA)που προβλέπεται από τον Διεθνή Κώδικα Ασφαλείας Πλοίων και Λιμένων( International Ship and Port Security Code) ώστε να εκπονηθεί το σχέδιο Ασφαλείας του Πλοίου, (Ship Security Plan). Το σύστημα παροχής αδειών ένοπλης προστασίας πλοίων πρέπει να απλουστευθεί και να συντομευθεί, με απλή προσκόμιση αντιγράφου του κυρωμένου Σχέδιου Ασφαλείας Πλοίου, στο οποίο σαφώς θα πρέπει να φαίνεται η εκτίμηση επικινδυνότητας και η αναγκαιότητα ένοπλης συνοδείας. Έτσι επιβεβαιώνεται η ύπαρξη και επικαιροποίηση του Σχεδίου Ασφαλείας Πλοίου, ενώ τεκμηριώνεται η ανάγκη ένοπλης προστασίας για την διέλευση από την επικίνδυνη περιοχή. Ο χρόνος των 15 ημερών που τίθεται σαν περιθώριο απόκτησης άδειας είναι πολύ μεγάλος για τα δεδομένα της εμπορικής ναυτιλίας.Δεν πρέπει να ξεπερνά τις 1 με 2 ημέρες. Το κόστος απόκτησης άδειας επιβίβασης ενόπλων φρουρών επί πλοίων είναι απωθητικό. Θα οδηγήσει σε οικονομικότερες "εναλλακτικές" λύσεις. Απαιτείται καλύτερη προσέγγιση με πιο ευνοϊκούς όρους για την ελληνική ναυτιλία. Τα προσόντα ένοπλων φρουρών, η χορήγηση άδειας ένοπλης προστασίας και η είσοδος και έξοδος οπλισμού και μεταφοράς του σε πλοία, προβλέπονται να είναι αντικείμενα ξεχωριστών κοινών υπουργικών αποφάσεων και αυτό εγκυμονεί κινδύνους σύγχυσης.Πρέπει όλα να περιλαμβάνονται σ΄ένα ενιαίο κείμενο, εν είδει κανονισμού. Το θέμα της επιλογής εταιρειών παροχής ένοπλης ασφάλειας, αφήνεται ασαφές, με μόνη αναφορά στην προϋπόθεση να διαθέτει αναγνωρισμένη πιστοποίηση ποιότητας ISO, για την παροχή υπηρεσιών. Βασικά θα πρέπει να τονίζονται τα όσα αναφέρονται στην εγκύκλιο υπ’αριθμ 1405 του ΙΜΟ. Οι εταιρείες παροχής ασφάλειας πρέπει να έχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές, όπως το να διαθέτουν ασφάλιση γενικής αστικής και επαγγελματικής ευθύνης, να είναι μέλη διεθνώς αναγνωρισμένων ομοσπονδιών, να υιοθετούν και να εφαρμόζουν συγκεκριμένους κανόνες συμπεριφοράς πχ τον Διεθνή Κώδικα Συμπεριφοράς (International Code of Conduct, ICoC), το Κείμενο του Montreux περί ιδιωτικών εταιρειών ασφάλειας κλπ.